Agenda Theater

«Billy Elliot The Musical» μια βραδιά στο «Παλλάς», σχεδόν 3 ώρες… μπελάς!

Boem Team

«Το μιούζικαλ των μιούζικαλ»; O.k., καταλαβαίνω την ανάγκη δημιουργών, παραγωγών και λοιπών -ακόμη και του πάντα… extravagant Elton John που ‘χει γράψει τη μουσική- να «πουλήσουν» τον μικρό «Billy» ως το απόλυτο θεατρικό μιούζικαλ, που ναι «έσκισε» στη μαμά-πατρίδα τη Μεγάλη Βρετανία, ωστόσο, ο χαρακτηρισμός «υπερπαραγωγή» απλά αρκεί.

Ο «Billy Elliot», ο γνωστός χορευταράς πιτσιρίκος ήρθε στο Ελλάντα, κάνει πιρουέτα, όχι με μεγάλη δεξιοτεχνία, και «προσγειώνεται» στη σκηνή του «Παλλάς». Η κότα έκανα το αβγό ή το αβγό την κότα, δεν έχει σημασία αν υπήρξε πρώτα το θεατρικό ή η ταινία, αλλά ότι το θεατρικό, προς μεγάλη μου έκπληξη, είναι κατώτερο του κινηματογραφικού έργου!

Κάπου μεταξύ της διαβόητης απεργίας των ανθρακωρύχων στη Μεγάλη Βρετανία στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και του μικρού «Billy» που θέλει να γίνει μπαλαρίνος, ένας μουσικός και χορευτικός πανζουρλισμός ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του… θεατή. Δυστυχώς ΔΕΝ καταφέρνει κάτι παραπάνω από το να κουράσει… Κι εκεί που λες ότι κάτι πάει να γίνει, μία σκηνή με μπόλικη φασαρία ανατρέπει όλο το feeling!

Εξαιρετική η παραγωγή, τα σκηνικά και το hype που φέρνει ο «Billy», ωστόσο αυτά δεν αρκούν να προσελκύσουν το θεατρικό κοινό. Ιδίως όταν στη σκηνή εισβάλλουν οι «ανθρακωρύχοι» και οι «Μπάτσοι» που απλά κάνουν φασαρία. Πιο αόρατος κι από τον αέρα ο Αποστόλης Τότσικας, με έκανε να απορήσω για το όποιο ταλέντο υποτίθεται ότι διαθέτει, ενώ λιγότερος των περιστάσεων και ο Αιμίλιος Χειλάκης στο ρόλο του πατέρα. Έκπληξη και σε αυτή την παράσταση (της έχω αδυναμία τελευταία), η Αθηνά Μαξίμου στο ρόλο της δασκάλας χορού, που βλέπει αυτό το «κάτι» στον μικρό. Εμφάνιση λίγων λεπτών για την «σαπουνοπερόπκληκτη» Νίκη Παλληκαράκη. Όσον αφορά τον «Billy». Πιτσιρικάς τίγκα στην ενέργεια, αλλά και στην επί σκηνής… αμηχανία. Εξαιρετική η μουσική υπό τη διεύθυνση του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου. 

Υποτίθεται ότι όλοι κι όλα λειτουργούν υπέρ του μικρού εκκολαπτόμενου χορευτή. Κι ενώ περιμένεις ότι κάποια στιγμή θα κλέψει την παράσταση, απλά αρχίζεις να κοιτάς το ρολόι. Ίσως οι άλλοι δύο μικροί είναι καλύτεροι και στη συνέχεια «δέσει» περισσότερο η παράσταση. Κύριε Λιγνάδη μήπως να μένατε στην υποκριτική;

Από 16 Οκτωβρίου στο «Παλλάς»

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης

Πρωταγωνιστούν: Αιμίλιος Χειλάκης, Αθηνά Μαξίμου, Αποστόλης Τότσικας, Νίκη Παλληκαράκη, Γιώργος Ψυχογιός και η Τιτίκα Στασινοπούλου.

Billy Elliot: Πέτρος Ζαμπάκας, Ανδρέας Καρτσάτος, Σωτήρης Πιερράκος

Michael: Δημήτρης Βανός, Παναγιώτης Τασούλης, Φοίβος Χονδρέλης

Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Σταύρος Βόλκος, Μαρία Γεροδήμου, Αλεξάνδρα Γρηγορίου, Παναγιώτης Διονυσακόπουλος, Πέτρος Ιωάννου, Παναγιώτης Μαλικούρτης, Γιάννης Μάνιος, Θοδωρής Μπουζικάκος, Βασίλης Μυλωνάς, Θεμιστοκλής Παυλής, Ορέστης Πετούα, Γιάννης Πλιάκης, Χρήστος Σμυρνής, Γιάννης Τσουμαράκης, Βαγγέλης Χαλκιαδάκης, Κώστας Χατζηδημητρίου, Ορφέας Χατζησπύρου

Κορίτσια μπαλέτου: Ειρήνη Αγγελοπούλου, Ναταλία Ασημακοπούλου, Δανάη Βασιλοπούλου, Ιωάννα Κάγιου, Μαρία Καρρά, Αλεξάνδρα Κολαΐτη, Κάρμεν Λέμες, Αδαμαντία Μαστροδούκα, Γεωργία – Ειρήνη Μαστροδούκα, Μαρία Ματακάκη, Ειρήνη Μούντη, Μαρία–Σοφία Μούντη, Βαΐτσα Πιερράκου, Λυδία Φωτοπούλου

Μουσικοί: 

Υπεύθυνος ορχήστρας/πιάνο/keyboards 1: Παύλος Καλτουρουμίδης

Τρομπέτα: Διονύσης Αγαλιανός

Κιθάρα: Θάνος Αποστόλου

Φλάουτο/κλαρινέτο/σαξόφωνο (άλτο): Μαρίνος Γαλατσινός

Drums: Σπύρος Καραμήτσος

Keyboards 2: Μιχάλης Κατσαρός – Ανδιανή Γιακουμέλου

Κόρνο: Μάριος Μάλφας

Φλάουτο-σαξόφωνο (σοπράνο & τενόρο): Κώστας Στάικος

Μπάσο: Χάρης Χαραλάμπους


Σχόλια χρηστών

Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.

21 Οκτωβρίου 2015 Reply
Νικόλαος Παπαδάκος

Εμ, δεν είναι ό,τι ανεβαίνει καλό.


21 Οκτωβρίου 2015 Reply
Γιάννης Αντωνόπουλος

Ή γιατί τα βαριά ονόματα δεν κάνουν αυτόματα καλό ένα έργο


21 Οκτωβρίου 2015 Reply
Γιάννης Αντωνόπουλος

Ή γιατί τα βαριά ονόματα δεν κάνουν αυτόματα καλό ένα έργο


Για να σχολιάσετε αυτό το άρθρο θα πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος