Point Of View
Αιώνες μακριά από την Αλάσκα - Κριτική
Νάγια Παπαπάνου«Όλη τη ζωή την καταλαβαίνω. Τη ζωή που αρχίζει με ζήτα και τελειώνει με ήττα. Κυρίως το τέλος της, την ήττα, την καταλαβαίνω».
Οι Πάνος Αποστολόπουλος, Αλεξάν Σαριγιάν, Ρηνιώ Μπάλκου-Παπαδοπούλου και Ειρήνη Χόρτη είναι συντελεστές μιας παράστασης παράδειγμα προς μίμηση τόσο για την υποκριτική δεινότητα, όσο και για την κατανόηση και ανάδειξη της ψυχολογίας, των εικόνων και των αισθήσεων που απορρέουν από το κείμενο του Άκη Δήμου «Αιώνες μακριά από την Αλάσκα». Πρόκειται για 70 λεπτά τόσο ισορροπημένα γεμάτα από την περσόνα της Βιολέτας, τα τραγούδια της, τις χαρμολύπες της που φεύγεις εμβρόντητος από την παράσταση, σχεδόν ξέπνοος από την ενέργεια και το συναίσθημα που εναλλάσσεται σαν το ρεύμα σε μετέωρη οικοδομή.
«Η Βιολέτα ξανά. Πάνω που είχα αρχίσει να αναρωτιέμαι τι απέγινε. Σ' ένα ξενοδοχείο, στην άκρη ενός αυτοκινητόδρομου – άρρωστα φώτα, λίγα μαραζωμένα δέντρα (ευκάλυπτοι;), πνιγμένα γκάζια -. Πάλι περιμένοντας, πάλι μιλώντας δίπλα σ' ένα πιάνο. Σα να ξέχασε να γεράσει. Θα μπορούσα ν' αναρωτηθώ για ποιο λόγο χρειάζεται ν' ακούσουμε ξανά την ιστορία της αλλά δεν έχει νόημα. Έτσι κι αλλιώς, όσες ιστορίες κι αν ακούσουμε, πάντα από μέσα μας μουρμουρίζουμε τη δικιά μας». (Σημείωμα του Άκη Δήμου)
Το κείμενο του Άκη Δήμου ξεχύνεται από τις δύο ηθοποιούς σαν να πρόκειται για τις σκέψεις τους, σαν να εισβάλεις στο μυαλό τους, ενώ το σώμα τους, οι εκφράσεις του προσώπου τους, ακόμα και η κίνηση στο μικρό τους δακτυλάκι είναι αυτή της Βιολέτας, όπως μπορεί να την είδε κάποιος κάπου σε ένα «Βιετνάμ» στην Εθνική Οδό. Τραγουδάνε σαν να πρόκειται για την πρώτη εκτέλεση του «Μια ζωή πληρώνω αμαρτίες αλλονών» και χορεύουν σαν μαθήτριες πενταήμερης που ξορκίζουν την εφηβεία.
Τα κοστούμια τους, το μακιγιάζ, κάθε λεπτομέρεια έχει γίνει το δεύτερο τους δέρμα και κάθε αλληλεπίδραση με τον Αλεξάν Σαριγιάν που ερμηνεύει στο πιάνο, έχει αυτό το πρωτογονικό, το τραχύ και συνάμα αυθεντικό της Νύχτας. «Αυτός ο άνθρωπος αυτός» εναλλάσσεται με το «γιλεκάκι που φορείς» και η σκηνοθεσία της παράστασης σε συνδυασμό με την μουσική επιμέλεια γίνεται ένα κέντημα πάνω στο έργο του Δήμου.
Μην το σκεφτείτε δεύτερη φορά, κλείστε θέση για την «Αλάσκα», είναι μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΞΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΧΟΡΟΥ ΣΕ ΕΞΙ ΒΔΟΜΑΔΕΣ του Richard Alfieri
Με τους Ναταλία Τσαλίκη και Δημοσθένη Παπαδόπουλο. Από 11 Δεκεμβρίου στο Θέατρο ΙΛΙΣΙΑ
ΣΚΙώΝ ΚΑΜώΜΑΤΑ με φωτεινά ΤΡΑΓΟύΔΙΑ
Λαϊκοδημοτικοσατιρικοκρητικοποντιακοραπροκμεταλ άσμα! Τετάρτες 5 | 12 | 19 | 26 Δεκεμβρίου στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο
Σχόλια χρηστών
Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.