Αυτές που δεν προλάβατε - Κριτική

“Για τις κόρες που δεν έχουμε κάνει, αλλά μπορεί να κάνουμε και για τις μαμάδες και για τις γιαγιάδες μας και για να μην μας την πέφτουν τα αφεντικά, να μην μας φτύνουν στο δρόμο, να μην φοβόμαστε να γυρίσουμε το βράδυ σπίτι μας και γενικά ξέρετε για όλα αυτά, κάτι πρέπει να κάνουμε”, Αυτές που δεν προλάβατε, Δανάη Λιοδάκη

Τέσσερις παιδικές φίλες, η Μαίρη, η Ελένη, η Άννα και η Λίλυ, που η ενηλικίωση βρίσκει σε άλλες πόλεις, χώρες, προσδοκίες από την ζωή, προσωπική και επαγγελματική, επανενώνονται αναπάντεχα στην Αθήνα. Κάθε μια ξεχωριστά βιώνει μια ή περισσότερες ταπεινωτικές ή/και κακοποιητικές συμπεριφορές, ταυτόχρονα τις κατατρύχει κι η πολιτεία, με ένα νομοσχέδιο περί απαγόρευσης των αμβλώσεων και τότε το ποτήρι ξεχειλίζει. Είναι ώρα για δράση, γίνονται Κόρες γεμάτες στΌργη, “Τέσσερις κόρες τεσσάρων μανάδων που δεν ήθελαν η μία την άλλη, που χάθηκαν και ξαναβρέθηκαν και έγιναν τέσσερις αδερφές, οι κόρες, οι μαμάδες που δεν ήθελαν τις κόρες τους, οι κόρες που δεν ήθελαν η μία την άλλη, αλλά έγιναν οι κόρες, οι αδερφές και οι μαμάδες που δεν ήθελαν, που δεν ήθελαν, [...]”

Η Δανάη Λιοδάκη υπογράφει το κείμενο και την σκηνοθεσία, έχει έναν επαυξημένο ρόλο δραματουργού, και μεταφέρει στην σκηνή το κείμενο της με την φρεσκάδα και τον αυτοσχεδιαστικό ρου του θεάτρου της επινόησης. Διαβάζοντας το κείμενο (ΚΑΠΑ Εκδοτική), κι έχοντας παρακολουθήσει την παράσταση η σκηνική αποτύπωση φαίνεται σε πλήρη σύμπνοια με τον γραπτό λόγο. Υπάρχει μια διάθεση, που την χαιρετίζω, να μιλήσουμε για σοβαρά πράγματα χωρίς να υπογραμμίζουμε το πόσο σοβαροί είμαστε, κι αυτή η διάθεση, ανανεώνει το αυτοδιάθετο του θεατή, ο οποίος δεν καταναγκάζεται να συγκινηθεί, αλλά συγκινείται, γιατί το χιούμορ δεν αφαιρεί την τραγικότητα των καταστάσεων, τουναντίον φωτίζει την πλήρη σκαιότητα των δεινών που αναφέρεται. Η σκηνή του ονείρου, όταν οι τέσσερις φίλες βρίσκονται μέσα σε μια σπηλιά, που είναι ένα τεράστιο εργοτάξιο μια πόλης που χτίζουν και κατασκευάζουν άντρες, για τους οποίους είναι αόρατες, και η οποία καταρρέει, για να αντιληφθούν ότι βρίσκονται εντός ενός αιδοίου, κατα πάσα πιθανότητα όντας οι ίδιες έγκυοι, είναι εξαιρετικής σύλληψης. 

Οι τέσσερις ηθοποιοί, Μαριέλα Δουμπού, Άλκηστις Ζιρώ, Ευσταθία Λαγιόκαπα και Παναγιώτα Παπαδημητρίου, είναι και οι τέσσερις υπέροχες. Υποδύονται και παίζουν, δύο δραματικές συνθήκες που δεν τις βλέπουμε συχνά να συμβαίνουν επί σκηνής: υποδύονται τους βασικούς ρόλους των γυναικών έχοντας πλήρη κατανόηση του ρόλου, και παίζουν το έργο με όλη την άνεση ενός άρτια εκπαιδευμένου ηθοποιού μέσα από τον ρόλο που ανέλαβαν. Τις παρακολουθούμε να συσφίγγουν την φιλία τους, να αναζητούν την επί-διά-δραση της ομάδας τους, να αναζητούν το δίκιο της γυναίκας, μιας γυναίκας που ίσως είναι φίλη, γειτόνισσα, ξένη, η κόρη του αδελφού σου ή η ανιψιά του αφεντικού σου, εσύ, εγώ, μια γυναίκα που δεν είναι μόνη. 

“Αυτές που δεν προλάβατε”, είναι μια παράσταση που θα χαρείτε που είδατε.

Info παράστασης