ΑυΤΟί ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΟύν ΣΤΑ ΣύΝΝΕΦΑ – Κριτική

Ένας Άγγλος νέος, όμορφος ποιητής, πεθαίνει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ενώ υπηρετεί. Κατόπιν επιθυμίας του θάβεται στο νησί που κατέληξε, την Σκύρο, κι όχι αυτό που γεννήθηκε, την Αγγλία. Η φήμη του ανάγει τον θάνατο του κατά την διάρκεια του  Πολέμου σε μείζον θέμα: για αυτούς που δεν τον γνώριζαν ως πρότυπο Ήρωα, ενώ για τους  άλλους που τον γνώριζαν ανοίγει ένας κύκλος συζήτησης και αναρωτήσεων μέσα και έξω από τον κύκλο του Μπλούμσμπερι ( μια ομάδα ανθρώπων των τεχνών που συναντιόταν εβδομαδιαία στο σπίτι του Λέοναρντ και της Βιρτζίνια Γουλφ).

Η νέα παραγωγή του θεάτρου OLVIO «ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΟΥΝ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ» του Γιάννη Σκαραγκά σε σκηνοθεσία Νατάσας Παπαμιχαήλ, έκανε πρεμιέρα στο διαδίκτυο στις 16 Απριλίου, δεδομένου ότι τα θέατρα παραμένουν κλειστά και οι περιορισμοί δεν επιτρέπουν τις ζωντανές παραστάσεις. Αφορμή ο ποιητής Ρούπερτ Μπρουκ κι ο πρόωρος θάνατος του από σηψαιμία ενώ υπηρετούσε στην διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο ποιητής πέθανε, και οι άνθρωποι που τον γνώρισαν προσπαθούν να συνθέσουν το πορτρέτο του, από τις αναμνήσεις, την ξεχωριστή επίδραση που είχε στον καθένα τους. 

Οι ερμηνευτές είναι ντυμένοι στα ασπρόμαυρα, αλλά παρά την λιτότητα των κοστουμιών (Βαγγέλης Ζιλέλης) διακρίνεται ο χαρακτήρας και η εποχή, με κορυφαίο το κοστούμι – σκηνική εγκατάσταση της Βιρτζίνια Γουλφ κάτι που παραπέμπει στις “Ευτυχισμένες Μέρες” του Μπέκετ. Η κίνηση - χορογραφία (Νέλλυ Σούρλα) την οποία συνυπογράφει και η σκηνοθέτης (Νατάσα Παπαμιχαήλ) δημιουργεί μια ατέρμονη κίνηση, η υπέροχη χρήση του χώρου, των επιπέδων και των σωμάτων. Η αλλαγή της Χριστίνας Δενδρινού από Νοσοκόμα σε Βιρτζίνια με την  μετάσταση από τον ένα ρόλο στον άλλο χάρις στα σώματα και τα κινούμενα μέλη των Ηλία Μπαγέωργου και Γιούλη Μπανούση είναι μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες σκηνές, επίσης μια μικρή παραπομπή στον “Ορλάντο” της Γουλφ κατά την υποφαινόμενη. 

Ο Δημήτρης Μαύρος στο ρόλο του νεκροθάφτη, ερμηνεύει τον μονόλογο του με μια λειτουργική αποστασιοποίηση και μια τρυφερότητα, τόσο για τον στρατιώτη που κείται νεκρός όσο και για τον ζωντανό στρατιώτη που αποδίδει τιμές. Η Έλενα Αρβανίτη ανάμεσα στους ρόλους που ερμηνεύει ξεχωρίζει ως  Μαίρη Ρουθ Μπρουκ, την μητέρα του, σαν ένα πορτρέτο της που έχει παγώσει στην παιδική ηλικία του γιου της. Μαζί με τον Χριστόδουλο Στυλιανού, δίνουν μια πιο άμεση ερμηνεία ως ζευγάρι σε σχέση με την μεταφυσική διάσταση που παίρνουν οι υπόλοιποι ρόλοι που υποδύονται στην διάρκεια της παράστασης, ειδικά ο Στυλιανού ως συγγραφέας των ομιλιών του Τσώρτσιλ. Η Καλλιόπη Καραμάνη επί σκηνής και η φωνή της Ιωάννα Μαυρέα ρίχνουν φως στην εσωτερικότητα των αναμνήσεων που ξεδιπλώνονται στην διάρκεια της παράστασης.

Η Νατάσα Παπαμιχαήλ σκηνοθετεί μια παράσταση που εκκινεί και συγκινεί  την ανάμνηση μετά την φυγή. Μπορεί κάποιος να μην γνωρίζει τον Μπρουκ, αλλά γνωρίζει  το “φευγιό”, γνωρίζει την απώλεια. Σ' όλη την διάρκεια του έργου, οι ερμηνευτές κουβαλούν μια βαλίτσα: είναι το βάρος της ανάμνησης, είναι τα μυστικά τους, είναι το “βιός” τους;  Μοιράζονται με τους θεατές σπαράγματα από αυτά που “κουβανούν μες την ψυχή τους”, αλλά αυτές οι ψηφίδες είναι αρκετές για να εκκινήσουν μια πορεία ανάμνησης των ποιημάτων της απώλειας. Σαν μια νεκρολογία – μωσαϊκό από τις αναμνήσεις και τις εντυπώσεις των ανθρώπων που πέρασαν στο διάβα του Μπρουκ. 

Οι φωτισμοί του Νίκου Βούλγαρη, αλλά και η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Θεόδωρου Λεμπέση προσθέτουν στην ονειρική αναπαράσταση της ιστορίας και των χαρακτήρων και διευκολύνουν το έργο της κινηματογράφησης. Η ΟΡΚΗ κινηματογραφεί την παράσταση “Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα” και φρονώ ότι η απόδοση της θεατρικότητας της παράστασης διατηρείται σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να θέλεις να βρεθείς εκεί κάτω από την σκηνή, ένας πραγματικός θεατής κι όχι ένας ψηφιακός. Εύχομαι σύντομα να μπορέσουμε να την δούμε ως  θεατές - συλλειτουργοί του θεάτρου και όχι από την απόσταση του διαδικτύου.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Γιάννης Σκαραγκάς, Σκηνοθεσία: Νατάσα Παπαμιχαήλ, Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Θεόδωρος Λεμπέσης, Σκηνικά - Κοστούμια: Βαγγέλης Ζιλέλης, Φωτισμοί: Νίκος Βούλγαρης, Χορογραφίες - Κίνηση: Νατάσα Παπαμιχαήλ, Νέλλη Σούρλα

Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά): Έλενα Αρβανίτη, Χριστίνα Δενδρινού, Καλλιόπη Καραμάνη, Δημήτρης Μαύρος, Ηλίας Μπαγεώργος, Γιούλη Μπανούση, Χριστόδουλος Στυλιανού,

Μουσικός επί σκηνής (τσέλο): Αναστάσιος Μισιρλής

Φιλική συμμετοχή: Ιωάννα Μαυρέα

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΘΕΑΤΡΟ OLVIO

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το ΥΠΠΟΑ.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Από 16 Απριλίου έως 16 Μαΐου στην ψηφιακή πλατφόρμα της viva.gr χωρίς χρονικό περιορισμό (on demand 24h).

Διάρκεια: 80 λεπτά.

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ