Άνθρωπος στη σοφίτα – Κριτική

Απρίλιος 1945, η Γερμανία χάνει από τις Συμμαχικές Δυνάμεις. Μια γυναίκα σε μια μικρή Γερμανική πόλη αναζητά τροφή στο δάσος και βρίσκει έναν άνδρα. Τον μεταφέρει στο σπίτι της όπου ο άνδρας ξυπνά στην σοφίτα. Είναι Εβραίος. Ο σύζυγος της ανένδοτος, ζητά από τον άνδρα ενοίκιο σε αντάλλαγμα για το καταφύγιο που του προσφέρουν. Η Γερμανία παραδίδεται. Οι Αμερικάνοι μπαίνουν στη πόλη. Ο Εβραίος είναι στη σοφίτα. Το έργο είναι βασισμένο σε ένα όχι τόσο γνωστό περιστατικό από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Γλύκα Στόιου σκηνοθετεί τέσσερις ηθοποιούς μέσα σε μια προοπτική επιπέδων: ο Ντάνιελ στη σοφίτα κοιτά τον νυχτερινό ουρανό, τα ουράνια σώματα, η Άννα Μόλερ, η σωτήρας του, αναφέρει το βλέμμα της πάντα προς το δικό του επίπεδο, αντίθετα η άπληστη γειτόνισσα Φράου Τζισλινγκ και ο Χέρμαν, ο άπιστος και εξίσου άπληστος σύζυγος, είναι πάντα στο κατώτερο επίπεδο, κυριολεκτικά κυλιούνται στα πατώματα. Η φράση του Ντάνιελ «έχω ελπίδα, πίστη δεν μου απόμεινε πολύ, και αγάπη – που να βρεθεί σ’ αυτόν τον κόσμο» εμπεριέχει αυτούς τους τόσο διαφορετικούς ανθρώπους. Νικητές και ηττημένοι, κατακτητές και κατακτημένοι, όλοι μαζί πεινούν και πασχίζουν, απλά κάποιοι δεν θα χάσουν την ανθρωπιά τους. 

Ανάμεσα στην ημερολογιακή αφήγηση και την δράση, η μουσική μέσα από ένα ραδιόφωνο της εποχής γίνεται το σημείο αναφοράς της Μαρίας Μαλταμπέ (Άννα Μόλερ) και Περικλή Λιανού (Ντάνιελ) καθώς αναπτύσσεται μεταξύ τους μια εύθραυστη σχέση αξιοπρέπειας παρά τις δεινές περιστάσεις. Στον αντίποδα η Νίκη Μαυροειδή (Φράου Τζίσλιγκ) και ο Μίλτος Σαμαράς ( Χέρμαν) θα παραδοθούν στα κατώτερα ένστικτα, ενώ ταυτόχρονα μέσα από τη σχέση τους ο συγγραφέας αφήνει να δοθεί το νέο πολιτικό μοντέλο αγοράς και ζήτησης καθώς ένα νέο σύστημα αξιών εγκαθίσταται στο προσκήνιο. 

Το έργο του Τίμοθι Ντέιλι αναδεικνύει τον χαρακτήρα των ανθρώπων σε ένα ιστορικό πλαίσιο όπου όλοι φωνάζουν “Sieg Heil!”. Ίσως η Νίκη για τον καθένα τους να σηματοδοτεί μια διαφορετική ανάγκη. Κάποιοι θα νικήσουν τις περιστάσεις και θα επιτρέψουν στην ψυχή τους να επιβιώσει ενώ άλλοι θα πατήσουν επί πτωμάτων επικηρύσσοντας ή αποκηρύσσοντας ανάλογα τα συμφέροντα. 

Η παράσταση της Γλύκας Στόιου, είναι μια πολύ καλή θεατρική παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες, συγκροτημένη εικαστική πρόθεση που αντλείται από το ιστορικό πλαίσιο. Κυρίως όμως είναι μια παράσταση που την βλέπεις και φεύγεις με την ελπίδα ότι δεν έχουν χαθεί όλα. 

Στοιχεία παράστασης

Μετάφραση – Σκηνοθεσία – Εικαστική εικόνα: Γλύκα Στόιου, Βοηθός σκηνοθέτη: Έλενα Στόιου, Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας

Παίζουν:  Περικλής Λιανός, Μαρία Μαλταμπέ,Μίλτος Σαμαράς, Νίκη Μαυροειδή

ΘΕΑΤΡΟ «ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ», Σατωβριάνδου 36, στάση μετρό «Ομόνοια», τηλ. 210 52 42 211

Παραστάσεις: Δευτέρα 19.00, Τετάρτη 21.00 

Εισιτήρια: 12€ (κανονικό), 10 € (φοιτητών, ανέργων, άνω των 65), 5 € (ατέλειες) 

Διάρκεια: 90 λεπτά