Αρτζεντίνα - Κριτική

“Αρτζεντίνα”, αργά τη νύχτα,η μουσική πλανάται στον κούφιο χώρο άδειο από πελάτες, μπουκάλια μπύρας και χρησιμοποιημένα ποτήρια σε τραπεζοκαθίσματα άτακτα από τους πελάτες που σηκώθηκαν. Ο Παντελής είναι πάνω στο κλείσιμο - σκούπισμα, καθαριότητα, παραγγελίες - και δρόμο για το σπίτι, να προλάβει να δει τον γιο του και την γυναίκα του που τον περιμένουν ξύπνιοι. Ο Αποστόλης όμως, “αδελφικός” φίλος έχει άλλη άποψη. 

Ο Σταύρος Δάλκος γράφει ένα έργο ρεαλιστικό, με μίνιμαλ επιθέματα ρομαντισμού ως προς την ηθογραφία των χαρακτήρων, δηλαδή ενώ η “Αρτζεντίνα” ως περιβάλλον είναι καθοριστική για την δραματική εξέλιξη, η ανθρώπινη βούληση, την υπερνικά. Οι δύο χαρακτήρες του, Αποστόλης και Παντελής, πρωταγωνιστούν σε μια διελκυστίνδα διλημμάτων, με κύριο ενορχηστρωτή τις κοινές μνήμες από το παρελθόν που ορίζουν ως ένα σημείο αμφότερες ηθικές υποχρεώσεις. Ένα υπέρογκο χρέος, στον λάθος άνθρωπο, και μια σειρά από επιλογές του Αποστόλη, τον φέρνουν στην “Αρτζεντίνα”. Ο Παντελής, αναμετράται με τον εαυτό του, και τις προσωπικές του αστοχίες, τελικά όμως διακρίνει την ορθότητα ως προς την ανάληψη των ευθυνών. Η γλώσσα τους, συχνά υβριστική, στα πλαίσια μια καθομιλουμένης αργκό, σε άμεση συνάφεια με την πλοκή της ιστορίας της “Αρτζεντίνα”, αφήνει να διαφανεί μια εντιμότητα στους χαρακτήρες, και συνάφεια με την πραγματικότητα που θέλει να θίξει ο συγγραφέας. 

Η σκηνοθεσία μοιράζεται ανάμεσα στους δύο ηθοποιούς, Γιώργο Αλεβυζάκη και Σταύρο Δάλκο: στο εσωτερικό ενός μπαρ, παρακολουθούμε τους δύο πρωταγωνιστές καθώς βιώνουν έκαστος τον χαρακτήρα του, με εμφανή τα στοιχεία της “μεθόδου”. Το σκηνικό του μπαρ, θα μπορούσε και να εκλείπει, διότι στην ουσία οι δύο ηθοποιοί, θα μπορούσαν να μεταχειριστούν οποιοδήποτε σκηνικό ακόμη και το πλέον μίνιμαλ ή ένα μη-χώρο, αφόυ το όχημα των χαρακτήρων είναι ευδιάκριτο και σαφές. Φυσικά στα πλαίσια ενός ρεαλιστικού έργου, το σκηνικό ακολουθεί την ίδια κατεύθυνση. Με αφορμή τις εργασίες που πρέπει να ολοκληρώσει ο καθένας από τους δύο χαρακτήρες υπάρχει αρκετή μετακίνηση, και επί της σκηνής αλλά και είσοδοι-έξοδοι· προσωπικά δεν μου ήταν τόσο αναγκαία,  αν και ομολογουμένως η είσοδος του Παντελή μετά την επίσκεψη στο φαρμακείο που συμπίπτει με την δραματική ανατροπή είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες στην διάρκεια της παράστασης. 

Η “Αρτζεντίνα”, του Σταύρου Δάλκου, συνδιαλέγεται ευθέως με έργα του Άκη Δήμου, του Βασίλη Κατσικονούρη, του Γιάννη Οικονομίδη. Το θεατρικό έργο έχει αποσπάσει έπαινο στα Βραβεία Κριτικών Θεάτρου 2020/21, ενώ κυκλοφορεί σε κεντρικά βιβλιοπωλεία από τις Εκδόσεις Νίκας. Η θεατρική παράσταση “Αρτζεντίνα” είναι αυθεντική και έντιμη, χαίρεσαι που την παρακολουθείς κι εύκολα την προτείνεις-συστήνεις και στο μη θεατρόφιλο κοινό.

Συντελεστές

Κείμενο: Σταύρος Δάλκος, Ερμηνεία-Σκηνοθεσία: Γιώργος Αλεβυζάκης, Σταύρος Δάλκος, Φωτογραφίες-βίντεο παράστασης: Βάσια Παππά, Φωτισμοί: Χρήστος Τσαμπάς, Επιμέλεια μουσικής: Σταύρος Δάλκος, Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη 

Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Κεραμεικός, Τηλ. κρατήσεων: 210 3455020 /  694 270 4613 

Παραστάσεις: Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, στις 21:00

Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 12€ / Φοιτητικό, ανεργίας, ατέλειες: 8€

Διάρκεια: 80 λεπτά