Χαμογελα

Έτσι χωρίς τόνο, χαμογέλα ή χαμόγελα όπως νομίζετε ή όπως προτιμάτε. Μπορεί να είναι προστακτική, παρότρυνση ή απλά ένα ουσιαστικό, αλλά το ουσιαστικότερο όλων είναι να το κάνουμε πράξη. Αρκετά με την μιζέρια και την ανασφάλεια, αρκετά με τις απειλές και την όποια τρομοκρατία και φοβία μας επιβάλλεται από παντού. 

Οπλιζόμαστε με χαμόγελα και "αναγκάζουμε" με τον τρόπο, την στάση και τις εκφράσεις μας να χαμογελάσει κι ο απέναντι συνάνθρωπος. Αυτός που είναι έτοιμος να μας βρίσει γιατί τον σκουντήσαμε στο μέσο μαζικής μεταφοράς, αυτός που κάνει την ασυνείδητη κίνηση να μας χτυπήσει γιατί κατά λάθος τον πατήσαμε, αυτός που μηνύει με ασφαλιστικά μέτρα όλους όσους βρίσκονται σε ακτίνα 100 μέτρων γύρω του, αυτός που φοβάται να κοιτάξει στον καθρέφτη χαμογελώντας γιατί δεν θα αναγνωρίσει τον εαυτό του...

Δεν πρόκειται για πράξη άμυνας, ηλιθιότητας ή Χριστιανικού ήθους (τύπου να γυρίσουμε και το άλλο μάγουλο όταν μας χαστουκίζουν), αλλά για πράξη γενναία, τόλμης, συνειδητή.

Η επιστημονική ανάλυση του χαμόγελου

Ειδικοί από το Τμήμα Ψυχολογίας του Μητροπολιτικού Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, στη Βρετανία, με επικεφαλής τον δρ Ντέιβιντ Χολμς αναλύοντας όλα τα ξεχωριστά κομμάτια του παζλ, δημιούργησαν τον τύπου του τέλειου χαμόγελου, στο οποίο συνδυάζονται η αυτοπεποίθηση (S), το σχήμα του προσώπου (F), το χρώμα και η γενική κατάσταση των χειλιών (L), η υγιεινή (T) και το χρώμα (W) των δοντιών και το τόξο του χαμόγελου (A). Η κάθε παράμετρος βαθμολογείται με άριστο το 5.

Ιδού λοιπόν η φόρμουλα του τέλειου χαμόγελου: A x [(S + T + F) – (W + L)]

«Το χαμόγελο» προσθέτει ο δρ Χολμς «μπορεί σαφώς να βελτιώσει την κοινωνική μας ζωή, ακόμα και τις ερωτικές μας εμπειρίες. Δεν μας κάνει, δηλαδή, να αισθανόμαστε απλώς καλά, αλλά αποτελεί το στοιχείο-«κλειδί» για την ανάπτυξη δυνατών ανθρώπινων σχέσεων και δεσμών» καταλήγει.

Δεν ξέρω αν οι φόρμουλες όπως η παραπάνω ή τα λαμπερά χαμόγελα των περιοδικών και των αστέρων του κινηματογράφου με την τέλεια οδοντοστοιχεία ή λεύκανση οδηγούν στο τέλειο χαμόγελο, αλλά εγώ προτιμώ το ατελές, το αληθινό, αυτό που γελούν και τα μάτια όπως λέμε, που σου δίνει σιγουριά και κουράγιο, που νιώθεις ότι προέρχεται από την καρδιά κι είναι αυθόρμητο, τελικά όπως λέει και μια ψυχή εδώ στο Boem: Χαμογελάτε... τους κάνει κι ανησυχούν (ή φοβούνται, αναλόγως)