Χρήστος Αλεξόπουλος | Η Άλλη Πλευρά

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2024: Κυκλοφορεί για πρώτη φορά σε ψηφιακή μορφή, 25 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, το ντεμπούτο άλμπουμ του συνθέτη και παραγωγού Χρήστου Αλεξόπουλου «Η Άλλη Πλευρά». 

25 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του από την ιστορική Hitch-Hyke Records (1999) το άλμπουμ κυκλοφορεί για πρώτη φορά στις πλατφόρμες streaming (Spotify, Apple/i-Tunes, YouTube Music, Deezer, Tidal και πολλές άλλες). Το γύρισμα του αιώνα ήταν από πάρα πολλές απόψεις μια μεταβατική περίοδος για την μουσική σε σχέση με τις τότε νέες τεχνολογίες και για τη μουσική βιομηχανία γενικότερα. Είναι αρκετά τα άλμπουμ εκείνης της περιόδου που δεν υπάρχουν στο διαδίκτυο και αυτή η επανακυκλοφορία συμπληρώνει ένα από αυτά τα κενά. 

Το «Η Άλλη Πλευρά» πρότεινε ένα ήχο και μια αισθητική προσέγγιση που ήταν ασυνήθιστα για την εποχή τους και η κυκλοφορία του έκανε αίσθηση, όπως επιβεβαιώνεται και από τα αποσπάσματα των κριτικών της εποχής: 

Οι έντεκα συνθέσεις αυτού του αποκαλυπτικού δίσκου γίνονται φορείς  ενός σαρκαστικού , σουρεαλιστικού  χιούμορ, μιας άποψης...παρεξηγήσιμα  ελεύθερης και ανεπιτήδευτα φρέσκιας,  όπου τα samples και οι λούπες  συνυπάρχουν αρμονικά µε το βιολί και τα πνευστά, ο εκλεκτισμός µε το  μινιμαλισμό, η χορευτική διάθεση µε τους  πιο ενδόμυχους τόνους. Μην τον  αγνοήσετε µε τίποτα... Κωνσταντίνος  Ζαχόπουλος, Εφημερίδα Εξουσία

Συνυπολογίζοντας στα παραπάνω τη σύνθετη και νεωτεριστική μεικτή ενορχήστρωση, [...] καθώς και το υψηλό μελωδικό επίπεδο των τραγουδιών -ε, να μην το πούμε κι αυτό; - θεωρούμε ότι ο Χ. Αλεξόπουλος, θα έχει ενδεχομένως στο μέλλον άφθονους λόγους να ανησυχεί εκτός από έναν: για την καταξίωσή του ως δημιουργού µε περιεχόμενο ουσίας και με λόγο σοβαρό. Αργύρης Ζήλος, «Δίφωνο»

Το άλμπουμ ακούγεται σχεδόν  μοναδικό: τίποτα δεν θυμίζει τίποτα και  όλα θυμίζουν κάτι προηγούμενο .  [...] Η έκφρασή του δε, είναι τόσο  θεατρική, που νομίζεις ότι τα τραγούδια  γράφτηκαν για να συνοδέψουν κάποια  μιμική δραστηριότητα. Βασίλης Παυλίδης, Fractal Press

Έχει και την παιδεία και το ταλέντο να συνθέτει και να αποδίδει συναρπαστική μουσική, που σίγουρα μπορεί να λειτουργήσει και ως ηχητική επένδυση μιας  κινηματογραφικής ταινίας. Σπήλιος Λαμπρόπουλος, «Δίφωνο»

Ένα εξαιρετικό ντεμπούτο, που αφήνει  πολλές, µα πάρα πολλές υποσχέσεις... Νίκη Καψή, Babylon

Οι υποσχέσεις φαίνεται πως τηρήθηκαν καθώς ο Χρήστος Αλεξόπουλος κυκλοφόρησε ακόμη δύο άλμπουμ στην Hitch-Hyke records («Παραλλαγές στο μόνο θέμα», 2001 και «Και Μετά;», 2003) πριν δημιουργήσει το 2006 το δισκογραφικό label της Puzzlemusik, πρώτη κυκλοφορία του οποίου ήταν το τότε τέταρτο άλμπουμ του «Παραπούνες & Τριαφύνταλλα». Ακολούθησαν και άλλα άλμπουμ («Vouveau / Βουβό», 2008 – «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» σε συνεργασία με την συγγραφέα Αγγελική Δαρλάση, 2010 – «MeanTime», 2012) ενώ στη συνέχεια εγκατέλειψε προσωρινά την προσωπική δισκογραφία και ασχολήθηκε με projects που συνέλαβε ο ίδιος μεν, αλλά υλοποιηθήκαν σε στενή συνεργασία με άλλους μουσικούς: Το δισκογραφικό και συναυλιακό project «Μαρία Λατσίνου & Mokita» (2015-2018) και η αναβίωση του συναυλιακού project αυτόματης σύνθεσης και αυτοσχεδιασμού «The 3rd Man Element» (η 2η φάση του οποίου ξεκίνησε το 2017 και διακόπηκε από την πανδημία το 2020). 

Παράλληλα με τα παραπάνω έγραφε και γράφει μουσική για ταινίες και ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, για τηλεοπτικές σειρές (με πιο πρόσφατη την αστυνομική σειρά μυστηρίου του STAR «Μαύροι Πίνακες») και πολλές θεατρικές παραστάσεις με πιο πρόσφατη τη μουσική, τα τραγούδια και τα ηχοτοπία του θεατρικού μουσικού μονόλογου «Η Κρεατόπιτα» σε κείμενο και σκηνοθεσία της Αγγελικής Δαρλάση και ερμηνεία της Φανής Γέμτου που παίζεται αυτήν την περίοδο στη θεατρική αμαξοστοιχία «Το Τραίνο στο Ρουφ». 

Χωρίς σε καμία περίπτωση να υποτιμώνται τα δημιουργικά χρόνια που διετέλεσε μέλος των Common Sense (1992-1997) η προσωπική πορεία του Χρήστου Αλεξόπουλου ως δημιουργού ξεκινά εδώ. Με το «Η Άλλη Πλευρά». 

Link που οδηγεί στις υπηρεσίες streaming. 

Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο θρυλικό Studio Voices.

Παραγωγή: Χρήστος Αλεξόπουλος, Γιώργος Πρινιωτάκης

Μουσική & Στίχοι: Χρήστος Αλεξόπουλος, εκτός από τα «Στερεοφωνική Ευτυχία» και «Θα Μάγευα Λουλούδια» που έχουν στίχους της Μαίρης Βάρελη και το «Ο τζίτζικας» που είναι ποίημα του Γεωργίου Σουρή (1852 -1919)

Ηχογράφηση – Μίξη: Γιώργος Πρινιωτάκης

Mastering: Χρίστος Χατζηστάμου, Athens Mastering

Στην τρέχουσα ψηφιακή επανέκδοση διατηρήθηκε το original mastering. 

Εξώφυλλο: Πάνος Κασιάρης

Φωτογραφία εξωφύλλου: Χρήστος Κισατζεκιάν

Φωτογραφίες Χρήστου Αλεξόπουλου από το 1999: Κανάρης Τσίγκανος

Στο «Η Άλλη Πλευρά» παίζουν οι μουσικοί: 

Γιώργος Πρινιωτάκης (κιθάρες, sampling, programming, σόλο μπάσο στο «Κύκλος»), Νάνση Παπακωνσταντίνου (φωνή στο «Ο Τζίτζικας»), Μάριος  Δαπέργολας (βιολί), Χάρης Γκίτζιος (βιολί), Δημήτρης Παπαγγελόπουλος (σαξόφωνο), Βασίλης Καψάλης (κοντραμπάσο), Άλκης Πρινιωτάκης (ηλεκτρικό μπάσο),  Θοδωρής Σκάνδαλος (Hi-hat, πιατίνια), Χρήστος Αλεξόπουλος (Φωνές,  πλήκτρα, πιάνο, Apollo guitar, sampling, programming). 

Πρόζες και μέλη του φωνητικού συνόλου «Εν Είδει»: Χρήστος Αλεξόπουλος, Τίνα Αλεξοπούλου, Φραντζέσκα Γρομματικάκη, Άννυ Καλογεράκη.

Το αντικείμενο που απεικονίζεται στο εξώφυλλο είναι ένα στερεοσκόπιο των αρχών του 20ου αιώνα. Πρωτοπαρουσιάστηκε από τον Sir Douglas Wheatstone το 1838. Πρόδρομος του «view master» των κατοπινών γενεών. 

Η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Ομάδα Θεάματος Η Άλλη Πλευρά», δισκογραφικό τμήμα της οποίας αποτελεί η Puzzlemusik, συστάθηκε το 1999 με αφορμή την δημιουργία της performance παράστασης «Η Άλλη Πλευρά ή Αν Ήταν Ταξίδι Θα Ήταν…» σε σύλληψη και σκηνοθεσία της Αγγελικής Δαρλάση. Η παράσταση ήταν site specific performance, έγινε στο Σιδηροδρομικό Μουσείο του ΟΣΕ (τότε επί της οδού Λιοσίων). Εμπνεόταν από και   βασιζόταν στο άλμπουμ «Η Άλλη Πλευρά». Στην παράσταση έλαβαν μέρος 7 performers, 1 χορεύτρια και 5 μουσικοί επί σκηνής.