Point Of View

Dee Dee Bridgewater in Athens - Οne in a lifetime experience

Γιάννης Αντωνόπουλος

Ηοwever difficult it may be to describe a stunning concert and inspiring performance in a few words, it is a piece of cake for Mrs. Dee Dee Bridgewater to seduce you in a torrent of emotions and music pleasure through her performance.

On Μonday night at Athens Concert Hall, the lights dim at the orchestra, the musicians are at their seats and Mr Farindell "Dell" Smith introduces Dee Dee to us. Ηer straightforwardness, her openheartedness and politeness ( of which we had glimpses of in an earlier  interview she gave to us ) were spellbinding from the moment she started singing. Before each song she made reference  to the songwriter, the first singer who sang the song and  her personal experience based on which Dee Dee chose the song to be included in her recent album release. She talked to us  - through her songs - about politics, racism ( which she definitely  experienced on different levels ), infidelity, love and life itself.


Dee Dee having such energy transformed from an assertive, confident woman to a sensitive, hurt one with the  greatest of ease.

Her experience on stage ( a Tony Award - winning stage actress ) was obvious in the way she conversed with the audience, her musicians and herself. We were amazed by the depth, the richness, the intensity and emotion of her voice. She sang almost all the songs of her latest album, an attempt to return to her roots ( Memphis ), to her childhood memories and other memories from her adolescent life and onwards.

The musicians and singers that accompanied her were exquisitely tuned with her and the audience. Their solos on different songs  - which have in fact become a tradition in Blues and Jazz bands - were electrifying.


Last but not least the Concert Production ( as well as the concert promoters ) did a wonderful job treating everybody  with consistency and respect. As for the venue, what more can be said for a place like the Athens Concert Hall? The quality of acoustics and the comfort provided in this venue is unprecedented.

For two hours, the rhythm, the emotion, the joy felt by what we were listening to and witnessing, took us over and we were carried away, forgetting whatever troubled us and brought us where music ought to bring people : to a state of healing, soul uplifting and feeling complete.


Her last song  The Thrill is gone fired up the  whole audience and we were all on our feet applauding, dancing, singing while she was coming down the stalls of the Hall  and this is something to  be remembered because it has never happened before..

The night ended with Try a Little Tenderness by Otis Redding and that encore sealed our night with a feeling of inner warmth and love.


P.S Backstage we were very warmly and friendly welcomed despite the fact that she'd been singing for two hours and it felt like we've known each other for years..that humble and openhearted she is..We thank you for everything..

Dee Dee Bridgewater you are definitely ready for even greater things in your lfe...Thank you so much.


Members of the band Memphis Soulphony, which present her latest album "Memphis...Yes I'm Ready" are :

Vocals: Dee Dee Bridgewater

Piano and organ: Farindell “Dell” Smith

Bass: Barry Campbell

Guitar: Charlton Johnson

Drums: Carlos Sargent

Trumpet: Curtis Pulliam

Sax: Bryant Lockhart

Vocals: Monet Owens, Shontelle Norman

Photos by John D. Carnessiotis


Greek Version

Όσο δύσκολο είναι να περιγράψεις μια συγκλονιστική συναυλία με λίγια λόγια, άλλο τόσο εύκολο είναι για την κυρία Dee Dee Bridgewater να σε παρασύρει με την ερμηνεία και την πρόζα της σε ένα χείμαρρο συναισθημάτων και μουσικής απόλαυσης. 


Δευτέρα βράδυ σε ένα γεμάτο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τα φώτα χαμηλώνουν στην πλατεία, οι μουσικοί αρχίζουν να παίρνουν θέσεις και να ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα κι ο κος Farindell “Dell” Smith μας παρουσιάζει την Dee Dee στην σκηνή. Με την απλότητα, την αμεσότητα και την ευγένεια που την διακρίνει ως άνθρωπο (είχαμε και την πρότερη εμπειρεία μέσω της συνέντευξης που μας είχε δώσει) κατάφερε από το πρώτο λεπτό να μας καθηλώσει. 

Σε κάθε κομμάτι που παρουσίαζε έκανε ένα μικρό πρόλογο με αναφορά στον δημιουργό και πρώτο εκτελεστή καθώς και στην προσωπική της εμπειρία βάσει της οποίας συμπεριέλαβε το τραγούδι αυτό στην τελευταία της δισκογραφική κυκλοφορία. Αλλά μέσω των τραγουδιών έβρισκε την ευκαιρία να μιλήσει και για πολλά θέματα: για την πολιτική, τον ρατσισμό (που σαφώς βίωσε με διάφορους τρόπους), την απιστία, τον έρωτα, την ίδια την ζωή τελικά. 


Η ίδια η Dee Dee Bridgewater με όση ενέργεια μπορεί κανείς να φανταστεί, μεταλλάσονταν με ευκολία από μια δυναμική και σίγουρη γυναίκα στην ευαίσθητη και πληγωμένη. Η εμπειρία της στο θεατρικό σανίδι (θυμίζουμε και το σχετικό βραβείο Tony που είχε κερδίσει) ήταν εμφανής στον τρόπο που συνομιλούσε με το κοινό, με τους μουσικούς και με τον ίδιο της τον εαυτό. Ερμηνευτικά τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Το βάθος και την ένταση της φωνής, το συναίσθημα ή το παιχνίδι με τις νότες; Παρουσίασε σχεδόν το σύνολο του τελευταίου της άλμπουμ, μια προσπάθεια επιστροφής στις ρίζες της (το Memphis) και τις αναμνήσεις της παιδικής κι εφηβικής της ηλικίας και των σχετικών ακουσμάτων και βιωμάτων της.

Οι μουσικοί κι οι τραγουδίστριες που την συνόδευαν εξαιρετικά δεμένοι και καλοκουρδισμένοι, δεν έχαναν στιγμή επαφής μαζί της και με τον κόσμο. Τα σόλο του καθενός σε διαφορετικά κομμάτια που έπαιξαν, εκτός του ότι είναι παράδοση στα Blues και Jazz σχήματα είναι η ευκαιρία να χειροκροτήσει ο κόσμος την δική τους προσπάθεια. Η παραγωγή (και παραγωγοί) αυτής της συναυλίας επίσης εξαιρετική, αντιμετώπισε με συνέπεια και σεβασμό τους πάντες, για τον χώρο τι να πούμε, όσοι έχετε βρεθεί ξέρετε την ποιότητα και της ακουστικής αλλά και της άνεσης που προσφέρει.


Για δύο ώρες ο ρυθμός, το συναίσθημα, η χαρά για αυτό που ακούγαμε και βλέπαμε μας συνεπήρε, μας αποφόρτισε από τυχόν προσωπικά θέματα και μας έφερε στην κατάσταση που η πραγματική μουσική οφείλει να μας φέρει: σε αυτή της ίασης, της ψυχικής ανάτασης και της ολοκλήρωσης. Στο τελευταίο κομμάτι της συναυλίας, το The Trill is Gone, κατάφερε δε να κάνει κάτι που δεν βλέπεις εύκολα στο Μέγαρο: να σηκώσει όλο (μα όλο) τον κόσμο που χτυπώντας παλαμάκια και χορεύοντας την συνόδευσε στην "κάθοδό" της στην πλατεία, ακροατές και Dee Dee έγιναν ένα, κι αυτό ήταν κάτι που θα μείνει σε όλους χαραγμένο στη μνήμη. Σαν ανκόρ μας χάρισε το Try a Little Tenderness του σπουδαίου Ottis Redding και όλοι αποχωρήσαμε με ένα αίσθημα θέρμης κι αγάπης... 


Υ.Γ.: Στα παρασκήνια που μας υποδέχτηκε και παρόλη την κούραση, ήταν το ίδιο και περισσότερο εγκάρδια κι ανθρώπινη και μας έκανε να αισθανθούμε ότι γνωριζόμαστε χρόνια, την ευχαριστούμε για  όλα.

Dee Dee Bridgwater you are definitely ready for even greater things in your life... thank you so much.


Η σύνθεση του γκρουπ Memphis Soulphony που παρουσιάζει την τελευταία της δισκογραφική δουλειά "Memphis... Yes I'm Ready" είναι:

Vocals: Dee Dee Bridgewater

Piano and organ: Farindell “Dell” Smith

Bass: Barry Campbell

Guitar: Charlton Johnson

Drums: Carlos Sargent

Trumpet: Curtis Pulliam

Sax: Bryant Lockhart

Vocals: Monet Owens, Shontelle Norman

Photos by John D. Carnessiotis


Σχόλια χρηστών

Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.

Για να σχολιάσετε αυτό το άρθρο θα πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος