Δεν μπορώ να αποφασίσω τον τίτλο!

Πόσο συχνό (και εκνευριστικό) είναι να περιμένεις σε μια ουρά και να έρχεται κάποιος από πίσω και να χώνεται εμβόλιμα μπροστά σου; 

Εκείνη τη στιγμή που συμβαίνει αυτό υπολογίζω στο κεφάλι μου: 

α) την ηλικία του κλέφτη σειράς (αν είναι ηλικιωμένος του δίνω ένα μικρό ελαφρυντικό)

β) πόση ώρα περίμενα

γ) τη διάθεση μου να αρπαχτώ

δ) Πόσο συνειδητά φαίνεται να το έκανε ή πόσο ύφος έχει («σας έχω γραμμένους, ο Μάκης δεν περιμένει»)

Αναλόγως των αποτελεσμάτων που θα βγουν με τους συνδυασμούς α+β ή β+δ κλπ, προκύπτει και ο άγνωστος Τ. Ο άγνωστος Τ είναι το πόσο θα Τσακωθώ. Μπορεί να είναι από ένα «το γεγονός ότι σε άφησα να περάσεις δεν σημαίνει ότι με κορόιδεψες» μέχρι «Ψηλέ μου κάνεις πλάκα έτσι; Δεν νομίζω να ήσουν εκεί» ή στο αποκορύφωμα στιγμές Κατερίνας Γιουλάκη στο «Ρετιρέ» με την αντίστοιχη μουσική να παίζει στο background και τσαντιές σε σλόου μόσιον. 

Στη Νέα Ζηλανδία πάλι, οι άνθρωποι είναι πιο ήρεμοι και χαλαροί και από ό,τι φαίνεται το Κάρμα τους το ανταποδίδει. Μεταφερόμαστε στην πόλη Tauranga σε ένα από αυτά τα καταστήματα που πουλάνε από λόττο μέχρι λυόμενα σπίτια («θα το φτιάξετε εδώ κύριε ή να σας το κάνουμε πακέτο;»). Ο πρωταγωνιστής της είδησης περίμενε υπομονετικά στην ουρά για να αγοράσει ένα λόττο, όταν κάποιος μπήκε μπροστά του και του «έφαγε» τη σειρά. Όπως δήλωσε σε αυστραλιανή εφημερίδα «δεν βιαζόμουν, οπότε δεν είπα κάτι και περίμενα να πάρω το επόμενο λόττο σε ένα λεπτό». Ε, το επόμενο λόττο ήταν αυτό που κέρδισε και έτσι έγινε πλουσιότερος κατά ένα εκατομμύριο δολάρια. Αν η είδηση δεν είναι κάποιο διαφημιστικό κόλπο στο πλαίσιο της καμπάνιας «Ελαττώστε την ενδοουριακή βία», ο Ιώβ κάπου εκεί ψηλά πρέπει να βρίζει για το πως ανταμείφθηκε η υπομονή αυτού του τύπου.

Παραμένουμε στα περίχωρα της Νέας Ζηλάνδίας και μεταφερόμαστε λίγο πιο δίπλα, στην Αυστραλία. Ένας άνδρας ονόματι Jordan, κατόρθωσε να του τσιμπήσει αράχνη το πέος του για δεύτερη φορά φέτος, λες κι η μία δεν ήταν αρκετά περίεργη. Ο Αυστραλός χτίστης τον περασμένο Απρίλιο καθόταν στη χημική τουαλέτα του εργοταξίου και έκανε τη δουλειά του, εντάξει όχι την κανονική δουλειά του, αλλά «γκουχ, γκουχ τη δουλειά του». Ξαφνικά, ένιωσε έναν πόνο εκεί στο Νότο και διαπίστωσε ότι μόλις τον είχε τσιμπήσει μια δηλητηριώδης αράχνη. Η αράχνη που τον είχε τσιμπήσει ήταν το αυστραλιανό ξαδερφάκι της μαύρης χήρας κι αφού πήγε για τα δέοντα στο νοσοκομείο, διέφυγε κάθε κίνδυνο. 

Αν ήμουν στη θέση του Jordan δεν θα ξαναπήγαινα τουαλέτα στη δουλειά που να έσκαγα, αλλά θα προτιμούσα να κρατηθώ 8 ώρες με τα πόδια μου πιο κλειστά κι από καλόγριας. Ο ίδιος όμως δεν δίστασε να ξαναπάει, με αποτέλεσμα να τον ξανατσιμπήσει αράχνη πάλι στο πέος. Η αράχνη αυτή ήταν διαφορετική, όπως και ο πόνος και το κοκκίνισμα που ήταν πιο έντονα. Με το που ένιωσε το τσίμπημα και είδε κάτι ποδαράκια να απομακρύνονται, όπως δήλωσε είπε «Όχι πάλι…». Ο ίδιος λέει ότι έλεγξε τα πάντα πριν κάτσει, αλλά υπήρχε μια μικρή ρωγμή, την οποία δεν μπορούσε να ελέγξει. Η πιθανότητα να συμβεί αυτό είναι 1 στο εκατομμύριο. Ή ο Jordan είναι ο πιο γκαντέμης άνθρωπος του κόσμου ή ο πιο «γλυκοαίματος». 

-Μωρό μου να βάλω καμιά ερωτική ταινία;

-Ναι, γιατί όχι; Έχω όρεξη για τρελίτσες…

-Εντάξει, έλα ξάπλωσε δίπλα μου

-Μα καλά με δουλεύεις; Το “Arachnophobia” έβαλες;

Κλείνουμε το σημερινό μας ταξίδι στον κόσμο του Παράξενου με τα Τρίκαλα. Εργάτες λοιπόν που καθάριζαν εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο της περιοχής, ανακάλυψαν μέσα ένα δενδρύλλιο κάναβης, το οποίο αναπτυσσόταν με στοργή και όχι προδέρμ, αλλά νερό. Ειδοποιήθηκε η αστυνομία, η οποία ξερίζωσε το φυτό και διενεργεί προανάκριση για να εντοπιστεί ο αγρότης που μόνος ψάχνει (να την πιει). Το μόνο σχόλιο που θα κάνω είναι ότι από τον Δεκέμβριο ο δήμος Τρικκαίων ζήτησε την αξιοποίηση του πρώην στρατοπέδου για την ανάδειξη της τοπικής χλωρίδας και πανίδας.