Δεν σου κάνω τον Άγιο

Δεν ξέρω αν ο Οδυσσέας Ελύτης όταν έγραφε τα «ρω» του έρωτα, είχε στο μυαλό του τα «ρόου» του Α. Τσίπρα και την ομιλία του σαν ψεύτικος Αμερικάνος σε ελληνική ταινία με τον Στάθη Ψάλτη, αλλά είναι πολύ πιθανό. Εγώ μια φορά τον αγάπησα λίγο περισσότερο και τον έκανα εικόνα να του έχει κολλήσει αυτό και να μιλάει και στη σύντροφο του έτσι «Περιστέρουα φέρουε σε παρακαλώου λίγοου νερόου» με προφορά που θα ταίριαζε μόνο στις καλές εποχές του ΑΜΑΝ και στις κακές στιγμές σου σ’ αυτή την προφορική εξέταση για το λόουερ στο Τιτάνια, με εσένα και την μαμά σου να πίνετε πορτοκαλάδα στο λόμπι πριν μπεις αγχωμένος σαν ζόμπι. 

Από τη στιγμή που οι «σύγχρονες» οργανωμένες θρησκείες απέκτησαν πλήθος οπαδών σε όλο τον κόσμο, άρχισαν να συμβαίνουν θαύματα παντού. Ή ίσως έγινε το αντίστροφο. Το θέμα είναι ότι πλέον και με τη βοήθεια του Internet, διαβάζεις για θαύματα σε σχεδόν καθημερινή βάση. Τα θαύματα άλλοτε είναι ευφάνταστα και άλλοτε τετριμμένα και τα ίδια με αυτά της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Νεκραναστάσεις, παντόφλες που μυρίζουν μύρο και όχι πλαστική ποδαρίλα, άτεκνα ζευγάρια που αποκτούν παιδί με τη χάρη του θεού (και του κουμπάρου), μπισκότα που έχουν πάνω τους την εικόνα του Χριστού (γιατί τα Χριστόψαρα με τη δαχτυλιά του είναι ξεπερασμένα κι ακριβά), άγγελοι που εμφανίζονται γεμίζοντας φτερά τον τόπο («Αμάν ρε Γαβριήλ και μόλις σκούπισα»), και άλλα πολλά που αποκτούν την εγκυρότητα που τους αρμόζει εμφανιζόμενα σε χριστιανικά sites με cult ονόματα. 

Ένα από τα all time classic θαύματα είναι οι δακρύζουσες εικόνες. Θες το πολύ θυμιατό, θες η ζέστη εκεί μέσα, θες όλοι αυτοί οι πιστοί που σε φιλάνε πρωί-πρωί μην έχοντας πλύνει τα δόντια τους, δύσκολο είναι να δακρύσεις; Και λιγοθυμιά σου ‘ρχεται. Στην Κύπρο το πήγαν ένα «τσακ» παραπέρα. Μαθαίνουμε ότι πριν από μερικές ημέρες, οι μοναχές στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Αλαμάνου στην Κύπρο, είδαν την εικόνα να δακρύζει. Εντάξει θα μου πεις, που είναι το περίεργο; Το περίεργο είναι ότι στην εικόνα δεν δάκρυσε ο Άγιος Γεώργιος, αλλά το άλογο του. Δηλαδή γιατί να υπάρχουν αγιασμένες παντόφλες που φορέθηκαν για κανα δύο μήνες και να μην υπάρχουν άλογα;

Σε μια συναυλία και εν μέσω ποτού και κεφιού, ένας από τους «γεματούληδες» φίλους μου, σκέφτηκε ότι θα ήταν ωραία να τον πάρω στην πλάτη μου για να βλέπει καλύτερα. Νιώθοντας σαν τον Άτλαντα από το ποτό, συμφώνησα με χαρά και αφού τον βοήθησαν να ανέβει στην πλάτη μου, έβγαλα το επόμενο τραγούδι με τον φίλο μου στην πλάτη και δάκρυα από τον πόνο και το βάρος στα μάτια. Δεν θέλω να πω κάτι για τον Άγιο και τα κιλά που πήρε τελευταία, αλλά το άλογο μπορεί να τα κατάλαβε στο πετσί του. Η άλλη εκδοχή είναι αυτή:

- κσκσκσκσκς Καλημέρα Χαράλαμπε τέκνο μου

-Ποιος διάολος είναι ρε γαμώ το; Δεν έχω καλό σήμα, μίλα πιο καθαρά και δυνατά

-Ναι (διακοπή) Αγίου Γεωργίου, εδώ στη Λεμεσό, η (διακοπή) είμκσκσκσκσκσκσς

-Α γεια σας! Με συγχωρείτε, πείτε μου, δεν σας ακούω καλά

-Έχει πέσει η κίνηση στο (διακοπή) και θέλουμε να ζωγραφίσεις δάκρυα στην εικόνα με το άλογο και (διακοπή)

-Δάκρυα στο άλογο; Μα είστε σίγουρη;

-κσκσκσκσσκς, το άλογο!

-Εντάξει αύριο θα είναι έτοιμα! Θα τα κάνω μπόλικα να γίνει μπούγιο! Σας κλείνω όμως γιατί δεν σας ακούω…Την ευχή σας!

Ενημερώθηκε ο μητροπολίτης, ο οποίος έδωσε εντολή να εξετάσουν την εικόνα ειδικοί και εμείς θα αναμένουμε το αποτέλεσμα. 

Και μιας και έχουμε πιάσει τους Αγίους σήμερα, μεταφερόμαστε από την γειτονική Κύπρο στην Πορτογαλία. Θυμάσαι το βλέμμα που παίρνεις όταν είσαι σε ξένο σπίτι και κάνεις μια ζημιά; Από το να σπάσεις το καλό σερβίτσιο των Παπαδόπουλων, μέχρι να χύσεις κρασί στον καναπέ και να προσπαθείς να βάλεις κόκκινες χαρτοπετσέτες πάνω, κάνοντας το να φαίνεται σαν άσχημο αστείο περιόδου εφηβικής ταινίας. Το χειρότερο είναι η ξινίλα της οικοδέσποινας που έχει το βλέμμα που θα είχες σε ένα μαγαζί, αν αντί για λεμόνι σου έχουν βάλει γκρέιπφρουτ στο ποτό σου αλλά είσαι αρκετά ντροπαλός για να το γυρίσεις πίσω. Οι ορδές τουριστών που επιτίθενται σε ένα μέρος σαν σμήνος από βιβλικές ακρίδες, μπορεί να βοηθάνε πολύ την οικονομία μιας χώρας και τα τοπικά λαμόγια (“Here, here my friend. Rooms to let only 10€ a day. View? Ouuuu! Clean? Shineglass! All best! Come!”), αλλά κάνουν και ζημιές σε πολλά άλλα. 

Τουρίστας στο Εθνικό Μουσείο Αρχαίας Τέχνης στη Λισαβόνα κατάφερε κι έσπασε ένα άγαλμα του 18ου αιώνα που απεικόνιζε τον Άγιο Μιχαήλ. Ο Βραζιλιάνος τουρίστας έγερνε προς τα πίσω για να χωρέσει το κεφάλι του, το κεφάλι του Αγίου, τα φτερά και τα υπόλοιπα συμπράγκαλα στη φωτογραφία και κατάφερε να το ρίξει και να το σπάσει σε σημείο που δεν επισκευάζεται. Τουλάχιστον, αν κατάφερε να το βγάλει φωτογραφία πριν το σπάσει, θα μπορεί να την ανεβάσει με κάποια ηλίθια λεζάντα τύπου «Κάποια τελευταία λόγια;», «Τα σπάμε με το άγαλμα» ή «Κομμάτια ο Άγιος σήμερα». Όταν φυσικά βγει από την φυλακή και ξαναπάρει το κινητό του στα χέρια του.