Δια πάσα νόσο!

Έψαχνα που λες να δω στο διαδίκτυο τι θεραπείες παίζουν για τις μυρμηγκιές που εδώ κι ένα χρόνο βγάζω στο θεληματικό μου πηγούνι (σε λίγο θα μοιάζω με τη μάγισσα Φούρκα και θα κάνω καριέρα στο Hollywood), έχω κάνει αρκετούς καυτηριασμούς και ξαναβγαίνουν οι αδικιορισμένες σε φρέσκα ψωμάκια, είχα ακούσει για ένα φάρμακο κρυοπηξίας κι επειδή δεν θέλω κι άλλο καυτηριασμό (είναι σιχαμένο και πονάει) είπα να το ψάξω...

Και πέφτω ανυποψίαστος σε ένα forum γονέων και ανάμεσα σε αρκετές ερωταπαντήσεις βλέπω αυτό:

«Είχα δοκιμάσει και γω κάποια 'πρακτικά' πράγματα αλλά δεν έγινε τίποτα. Μέχρι που μια θεία μου είπε να κάνω το εξής: επί 3 μήνες για 3 βραδιές να λέω 3 φορές το εξής

καλώς το νέο φεγγάρι (και να κάνω το σταυρό μου)

τι μας φέρνεις; (να πιάνω κάτι χρυσό)

κάλλη κάλλη κι ομορφιές (με τους δείκτες των χεριών να ξεκινώ από το μέτωπο και να καταλήγω στο πηγούνι)

χάσει χάσει μυρμηγκιές (να τρίβω τα χέρια μου - εκεί τις είχα)

Αυτό το έκανα μετά την πανσέληνο που έχει το νέο φεγγάρι. Έπιασε από τον πρώτο μήνα και δεν ολοκλήρωσα τους 3 μήνες. Εδώ και 20 χρόνια δε τις ξαναείδα.»

Και αναρωτήθηκα

Όλο αυτό το τελετουργικό το κάνεις έτσι απλά ή πρέπει να έχεις και κατάλληλο ντύσιμο; Καλοκαιράκι είναι, αύρα βραδινής δροσιάς φυσά, μήπως θέλει κάτι αέρινο να ταιριάζει με το project? Κάτι σε τούλινο baby doll θεωρείται κατάλληλο; Το χρυσό που πρέπει να πιάνω που να το βρω; Σε επάργυρο παίζει που έχω μια κορνίζα δώρο γενεθλίων παλιά κι έχει μαυρίσει; Τα μαλλιά; Πιασμένα ή ελεύθερα να ανεμίζουν; Υπάρχει ανάλογη θεραπεία και για σοβαρότερες ασθένειες; 

Εν τω μεταξύ πέραν του ντυσίματος χρειάζεται και κατάλληλη τοποθεσία; Δηλαδή, πρέπει να είναι πανσέληνος, να είμαι κοντά σε ποτάμι, βουνό ή θάλασσα; Πρέπει να λουστώ με το φως του φεγγαριού ημίγυμνος στην άγρια φύση ή μπορώ να το κάνω και στην είσοδο της πολυκατοικίας (ημίγυμνος πάντα) και να μπαινοβγαίνει ο κόσμος να με θαυμάζει την ώρα που λέω το ποιηματάκι; Μήπως να πάω στη γριά από πάνω που έχει καλύτερη θέα να κάνουμε και περούκα party να περάσουμε υπέροχα; Αν ναι πες μου να πάω να πάρω μια σουμάδα, μην της πάω με άδεια χέρια. Ντροπή!

Ελπίζω μόνο να μην πρέπει να πάω σε νεκροταφείο νυχτιάτικα και ν' ανάβω τίποτις κεριά και ματζούνια και να ψέλνω γιατί είμαι ευαίσθητης ιδιοσυγκρασίας και αγριεύομαι... θα με βρείτε παγωμένο το πρωί και δεν θα ξανά ανησυχήσουμε για τις μυρμηγκιές μου ή για το χαράτσι της ΔΕΗ.