Dulce Pontes @ Boem Radio

Πριν ξεκινήσουμε, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω εκ των προτέρων για τον χρόνο που διαθέτετε για να απαντήσετε στις ερωτήσεις του Boem Radio. Είμαστε παραπάνω από σίγουροι ότι οι ακροατές μας θα απολαύσουν αυτή τη συνέντευξη, όπως απολαμβάνουν και την μουσική σας!

Σε λίγες ημέρες (Στις 18 Νοεμβρίου) θα βρεθείτε ξανά στην Ελλάδα. Αυτή τη φορά για ένα αφιέρωμα που τιμά την ιστορία και τη μουσική διαδρομή της Cesaria Evora. Τι σημαίνει αυτό το όνομα για εσάς;  

Νιώθω ευλογημένη από τη γνωριμία μου με τη Μαέστρα Cesária Évora και το γεγονός ότι τραγούδησα μαζί της. Εκείνοι που αγαπάμε, δεν φεύγουν ποτέ πραγματικά. Αφήνουν ένα ειδικό «αποτύπωμα» στην ψυχή. Η Cesária ήταν μία καταπληκτική τραγουδίστρια καθώς επίσης και ένας πολύ γενναιόδωρος άνθρωπος. Γυμνή και μοναδική.

Παίρνοντας τη Cesaria Evora ως παράδειγμα, σήμερα, στην εποχή της τεχνολογίας όπου ο τρόπος που επικοινωνούμε και μοιραζόμαστε σκέψεις και πληροφορίες έχει αλλάξει άρδην, πώς μπορεί ένας σύγχρονος καλλιτέχνης να αναδειχθεί; Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι;

Η Cesária θα αναδυόταν ούτως ή άλλως, όπως κάθε αληθινός καλλιτέχνης που υπηρετεί τη μουσική αντί να τη χρησιμοποιεί.

Πιστεύετε πως τα νέα μέσα (τηλεόραση, διαδίκτυο κλπ.) αλλοιώνουν τη μουσική, παραδοσιακή και μη, και τον τρόπο που την αντιλαμβανόμαστε; Ή βοηθούν στην εξέλιξη της;

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε συνδυασμό με το μάρκετινγκ των μεγάλων εταιρειών μπορούν να δώσουν μια ολοκληρωτικά λανθασμένη, ειδικά στις νέες γενιές, εικόνα για το τι είναι πραγματικά παραδοσιακό. Το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν, σε κάποιες περιπτώσεις, να λειτουργήσουν τουλάχιστον ως ένα εργαλείο για ανεξάρτητους καλλιτέχνες και συνθέτες, ώστε αυτοί να μπορέσουν να παρουσιάσουν τη δουλειά τους πέρα από ένα πλαίσιο που περιορίζεται σε λίστες ραδιοφωνικών εκπομπών κ.ο.κ.

Σε έναν κόσμο που μεταλλάσσεται καθημερινά με γρήγορους ρυθμούς, πώς βλέπετε τους ανθρώπους γύρω σας να αλλάζουν; Πόσο σας επηρεάζουν αυτές οι αλλαγές;

Δε βλέπω τόσο μεγάλη αλλαγή. Κι όταν βλέπω, μερικές φορές είναι προς το χειρότερο. Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να λειτουργούν με σκέψεις και «ιδανικά» της μέσης ηλικίας. Αυτό είναι κάτι που με λυπεί πραγματικά. Φαίνεται πως η ιστορία δε μας έχει διδάξει τίποτα και κινούμαστε μέσα σε κύκλους.

Φέτος, αρκετά χρόνια από την προηγούμενη δισκογραφική σας δουλειά, κυκλοφορήσατε το νέο σας άλμπουμ «Peregrinação». Για εσάς ως καλλιτέχνη είναι πιο σημαντική η ανάγκη για δημιουργία νέου υλικού ή η επικοινωνία και η αλληλεπίδραση με τον κόσμο μέσα από μία ζωντανή εμφάνιση;

Έκανα σχεδόν 7 χρόνια να βγάλω το "Peregrinação". Αυτό σαφώς σημαίνει ότι η άμεση επαφή με τους ανθρώπους είναι πιο σημαντική για μένα.

Όλα αυτά τα χρόνια έχετε πειραματιστεί με διάφορα είδη μουσικής. Είδη από διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς. Τι κοινό έχουν αυτά και πώς σας έχουν διαμορφώσει ως καλλιτέχνη;

Η δυνατότητα έκφρασης συναισθημάτων σε εντελώς διαφορετικές ατμόσφαιρες (μερικές φορές κάπως παρόμοιες, όπως το fado, το flamenco και το tango),  μου δίνει την ευκαιρία να μάθω και να διευρύνω τις εμπειρίες μου ως ερμηνεύτρια, μα πάνω απ’ όλα μου δίνει μια τεράστια χαρά το γεγονός ότι μπορώ να εκφράσω τον εαυτό μου με τόσους πολλούς τρόπους.

Μέσα από αυτούς τους πειραματισμούς είχατε την ευκαιρία να συνεργαστείτε με πολλούς καταξιωμένους καλλιτέχνες. Φαντάζεστε τον εαυτό σας κάποια στιγμή να δοκιμάζει κάτι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με ότι έχετε κάνει έως τώρα; Μία συνεργασία με κάποιον καλλιτέχνη ίσως πιο αντισυμβατικό ή σε ένα άλλο είδος μουσικής;

Το επεξεργάζομαι! :-D

Τι είναι αυτό που σας εμπνέει σε προσωπικό και καλλιτεχνικό επίπεδο;

Προσωπικά και καλλιτεχνικά πάνε μαζί: αλήθεια, ενσυναίσθηση, φύση, αυτό το συναίσθημα πως με κάποιο τρόπο όλοι ανήκουμε σε κάτι τόσο απέραντο, άπειρο, αντάμα.

Πώς είναι μία τυπική ημέρα της Dulce Pontes;

Ξυπνάω και πίνω ένα μεγάλο φλιτζάνι καφέ, φτιάχνω πρωινό για τα παιδιά μου μιας και πηγαίνουν σχολείο πολύ νωρίς, γυρίζω και χαλαρώνω μέχρι να επιστρέψουν την ώρα του μεσημεριανού, πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ όταν χρειάζεται, μαγειρεύω ξανά και τέλος, όταν όλοι πάνε για ύπνο το βράδυ, ξεκινάω την προσωπική μου «ημέρα», μερικές φορές παίζοντας πιάνο – είναι έξω από το σπίτι, ώστε να μην ξυπνήσει κανείς – άλλες γράφοντας ή φτιάχνοντας χειροποίητα πράγματα. Το λατρεύω!

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ζητήσω να μοιραστείτε μαζί μας μία boemian στιγμή της ζωής σας.

Όταν έφυγα από ένα αφρικάνικό κλαμπ του Tito Paris στη Λισαβόνα και έφαγα ένα υπέροχο «canja de galinha» στις 5 τα ξημερώματα. Τόσο καλό… Μου λείπει!

Σας ευχαριστούμε για άλλη μία φορά. Ανυπομονούμε να σας δούμε στην Αθήνα στις 18 του Νοέμβρη.

Εγώ σας ευχαριστώ και συγγνώμη για την καθυστέρηση. Ελπίζω να προλάβαμε!

English Version

Mrs. Pontes thank you in advance for your time in answering some questions for Boem Radio. We are more than certain that our readers will enjoy this interview like they do with your music.

In a few days (on November 18th) you will be back in Greece. This time for a tribute that honors Cesaria Evora's history and musical journey. What does that name mean to you?

I was blessed by meeting and singing together with Maestra Cesária Évora. The one´s we love, never left, stay like a special “fingerprint” on the soul. Cesária was an amazing singer and also a very generous person. Naked and unique. 

Taking Cesaria Evora as an example today, in the age of technology where the way we communicate and share thoughts and information has changed radically, how can a contemporary artist emerge? How difficult or easy is it?

Cesaria would emerge anyway as any true artist that serves music instead of using it.

Do you think that new media (TV, internet, etc.) alter music, traditional and non-traditional, and the way we perceive it? Or do they contribute to its evolution? 

Media together with marketing of big companys can massively give a total wrong idea of what is truly tradicional, specially to new generations. In some cases, it can at least be a tool, internet and social-media, to independent artists and composers to show their work out of a frame that is conditioned by playlists of radios and so on. 

In a world that is rapidly changing every day, how do you see the people around you change? How much do these changes affect you?

I don´t see so much change and unfortunatelly sometimes for the worst: many people continue to be with midle-age thoughts and “ideals”. That makes me really sad, it seems history doesn´t teached anything and we are moving around in circles.

Earlier this year, several years since your previous record, you released your new album titled “Peregrinação”. For you as an artist, is the need for creating new material more important or the one of communicating and interacting with people during a live concert?

I took almost 7 years to put “Peregrinação” out, this means clearly the direct contac with people is the most important for me.

All these years you have experimented with various music genres from different cultures. What do these genres have in common and how have they shaped you as an artist?

The possibility of expressing feelings in total different atmospheres (sometimes a bit similar, like fado/flamenco/tango for explo) give me the oportunity of learning and growing my experience as an interpreter and most of all as immense joy for beeing able to express myself in many ways.

Through these musical experimenting you have had the opportunity to work with many well-known artists. Do you imagine yourself trying something completely different to what you have done so far sometime in the future? Maybe a collaboration with a more unconventional artist or working on an entirely different music genre?

I am working on it ! :-D

What is it that inspires you at a personal and artistic level?

Personal and artistic go together: true, empathy, nature, this feeling that somehow we all belong to something so immense, infinit, together.

How is a typical day of Dulce Pontes?

Wake up and a big nice cup of cofee, make brekfast to my kids as they go to school very early, go back to have a snap in the bad until lunch time when they return, go out to the supermarket when is needed, cook again and than when everyone goes to sleep at night my personal “day” starts, sometimes going to the piano (it is out of the house, so no one will wake up), others writing, making artesanal things, I love it!

Closing this interview, I would like you to share with us a boemian moment of your life.

Going out an African-club of Tito Paris in Lisbon and eat a marvellous “canja de galinha” at 5AM. So good, I miss that!

Thank you once more, can't wait to see you live on the 18th of November in Athens.

Thank you so much and I am sorry for the late answers, I hope it goes on time.