Ένα Όνειρο, Μακάρι

Μόλις ξύπνησα από ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό.

Είδα πως ήμουν σε ένα καπηλειό μαζί με έναν Πόντιο, ένα Γερμανό, έναν Πορτογάλο και μια νεοφεμινίστρια.

Εγώ με τον Πόντιο, τον Γερμανό και τον Πορτογάλο παραγγείλαμε μπύρες.

Μόλις μας είδε η νεοφ. ήρθε στο τραπέζι μας, έκατσε και πήρε κι αυτή μπύρα.

"Ωραία η μπύρα, αλλά σαν την πολιτική ορθότητα δεν έχει", της ψιθύρισα.

Τσουγκρίσαμε, "γειά μας", "προστ", "σαλούδθ", "θάνατος στα λευκά στρέητ αρσενικά" και η μπύρα έρεε σαν τα πάντα του Ηράκλειτου.

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στους κοιτώνες του καπηλειού. Με τη νεοφ. ζευγαρώσαμε κολασμένα. Όταν έπεσε στην αγκαλιά μου, κάνοντας τσιγάρο, μου εκμυστηρεύτηκε πως θέλει να με σκοτώσει.

"Γιατί;", τη ρώτησα.

"Έτσι γουστάρω ρε μαλάκα", μου απάντησε, παίρνοντας αμέσως μια βαθιά τζούρα.

"Δε σ'άρεσε που καταλήξαμε έτσι;", της είπα ενώ χάιδευα τα όμορφα πόδια της.

"Μ'άρεσε. Θέλω να ξαναπηδηχτούμε", είπε πρόστυχα, λίγο σιωπηλά ενώ χαϊδευόταν.

Έσβησε το τσιγάρο της στο στήθος μου και ανέβηκε πάνω μου. Την έπιασα από τη μέση και ο συντονισμός μας σε φάση π/2 μας προκάλεσε ταυτόχρονο οργασμό. Το πρόσωπο της είχε πια εκφράσει την ηδονή που ήθελα και της πρόσφερα.

Αφού τέλειωσε και ο δεύτερος γύρος, ιδρωμένοι όπως ήμασταν κατευθυνθήκαμε στο μπάνιο.

Εκεί κάναμε σεξ τρίτη φορά. Πια την εξουσίαζα με τα λόγια μου και την ήλεγχα κρατώντας δυνατά το πλούσιο μακρύ μαλλί της.

Το σκηνικό ήταν υγρό με τους υδρατμούς να εξατμίζουν τις αμαρτίες μας. Η ένταση στα ύψη, το πάθος σε θερμοκρασία των πρώτων επιπέδων της κόλασης και τα λόγια τόσο βρώμικα που αμέσως χάνονταν μαζί με τη χυδαία ανηθικότητα της σκέψης μας, η οποία χάριζε μια εξωπραγματική προσωρινή έκσταση στα θνητά μας σώματα.

"Εξακολουθώ να θέλω να σε σκοτώσω", μου είπε.

"Κάντο", αποκρίθηκα κλείνοντας τα μάτια.

Πήρε ένα μαχαίρι και άρχιζε να μου κάνει τομές στα χέρια.

"Δεν το κάνεις καλά. Κάντο όπως όταν φτιάχνεις σάντουιτς στην κουζίνα μωρή".

Μου το έχωσε βαθιά στην καρδιά με μια απότομη κίνηση.

"Τώρα σ'αρέσει καθίκι;"

Δεν πρόλαβα να την ευχαριστήσω γιατί πέθανα.

Η νεοφ. είναι ακόμα ζωντανή στο όνειρο και όλη της τη ζωή θα είναι στο καπηλειό.

*από τη συλλογή “Love, Death and Tsiodras”, κεφάλαιο “Λύτρωση"