Ένας Ανεπαίσθητος Πόνος – Κριτική

Ένα ζευγάρι Άγγλων, μετά την πρώτη νιότη, ο Έντουαρντ και η Φλώρα, απολαμβάνουν το τσάι τους στη βεράντα. Είναι καλοκαίρι, η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, ο καιρός είναι υπέροχος και ο κήπος ανθισμένος.  Τα πράγματα είναι, κατά πάσα πιθανότητα, όπως φαίνονται, αν και δεν χρειάζεται να είναι έτσι. 

Η Χριστίνα Χριστοφή σκηνοθετεί το έργο του Χάρολντ Πίντερ «Ένας ανεπαίσθητος πόνος» (πρωτότυπος τίτλος: A slight ache), που γράφτηκε το 1958 και αρχικά προοριζόταν για το ραδιόφωνο. Η σκηνοθεσία της Χριστοφή, αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ερμηνείας από τον θεατή ανοιχτά, κάτι που είναι εξαιρετικά γενναιόδωρο. Μπορεί να είναι μια αλληγορία περί μητριαρχίας, μπορεί να είναι μια παράξενη κωμωδία, μπορεί να είναι ένα σχόλιο για το ménage à trois, υπάρχει επίσης μια εξαιρετική μελέτη για το συγκεκριμένο έργο από την Merve Günday, και την σχέση του έργου με την ψυχανάλυση και τον Φρόυντ. Ταυτόχρονα, η αισθητική αποτύπωση του έργου τόσο με τα εύστοχα κοστούμια και σκηνικά της Μυρτώ Κοσμοπούλου όσο και με τους φωτισμούς του Γιάννη Ζέρβα αλλά και την μουσική των Stratum 3 που έχει μια νότα από Coltraine, δίνει μια στιβαρή και ολοκληρωμένη ανάγνωση και παράσταση του έργου. 

Η Μαρία Μπρανίδου και Δημοσθένης Φίλιππας στους ρόλους της Φλώρας και Έντουαρντ αντίστοιχα, προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στον φλεγματικό καθωσπρεπισμό και την γενετήσια ορμή. Η Μαρία Μπρανίδου κυριαρχεί επί της Φλώρας, όπως και η Φλώρα κυριαρχεί επί του έργου, με μια μεθοδευμένη αλλά και συγκρατημένη πορεία που φαίνεται να μυείται στην σωματικότητα αλλά καταλήγει στην σιγουριά της εγκεφαλικότητας και της υπέροχης κελαρυστής φωνής της. Ο Δημοσθένης Φίλιππας, στην δύσκολη διαδρομή του από την καρέκλα του κυρίαρχου ως τον εξοστρακισμό του, είναι πιο σωματικός από την συνάδελφο του, χωρίς όμως να συμπαρασύρεται η φωνή του. Ο Κωσταντής Μιζάρας, είναι ένας απολαυστικός βουβός ρόλος, εκκωφαντικός με την παρουσία του, όμως και τραγικά κωμικός, ενώ χειρίζεται τις ανεπαίσθητες κινήσεις και τα βλέμματα με εξαιρετική μαεστρία. 

Θα μπορούσε να είναι ένας Πιντερικός εφιάλτης, που λαμβάνει χώρα στην εξοχή σε μια φύση που οργιάζει, όμως η Χριστίνα Χριστοφή επεξεργάζεται το έργο του Πίντερ, ακριβώς όπως την καθοδηγεί η ίδια η γραφή του, φέρνοντας μικρές λεπτομέρειες που δύνανται να αλλάξουν όλη την ματιά του θεατή. Μια απαιτητική παράσταση. 

Στοιχεία Παράστασης

Μετάφραση: Αλέξης Αλάτσης, Σκηνοθεσία: Χριστίνα Χριστοφή, Σκηνικά/Κοστούμια: Μυρτώ Κοσμοπούλου, Φωτισμοί: Γιάννης Ζέρβας, Μουσική: Stratum 3, Φωτογραφίες: Χρήστος Καλαϊτζής, Βοηθός σκηνοθέτη: Ευαγγελία Καπογιάννη, Επικοινώνια/Δημόσιες σχέσεις: Γιώτα Δημητριάδη

Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Δημοσθένης Φίλιππας, Μαρία Μπρανίδου, Κωσταντής Μιζάρας

Θέατρο ΜΠΙΠ, Αγίου Μελετίου 25 & Κυκλάδων, Κυψέλη, 2130344074

Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 (για λίγες παραστάσεις)

Είσοδος: 12 ευρώ, 8 ευρώ μειωμένα (άνεργοι και φοιτητές), 5 ευρώ οι ατέλειες. 

Διάρκεια: 80 λεπτά