Eurovision 2021 παρτ τού
Θοδωρής ΤσοκανήςΗ Γιουροβίζιον μανούλα μου δεν είναι παίξε γέλασε, αφορά 2 ηπείρους και κάτι και αν και κάποιες χώρες ούτε παίρνουν μέρος, μηδέ περνούν (ευτυχώς) από τους ημιτελικούς στον τελικό, είναι 26 τραγούδια, επί 3 λεπτά το καθένα, επί 2 λεπτά να λένε βλακείες οι παρουσιασταί, κάτσε και κάνε μέτρημα. Έτσι λοιπόν και μια κριτική που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να χωριστεί στα 2 για να είναι πιο ευανάγνωστη (και πιο ευανάγραφη μη σου πω). Πάμε λοιπόν για το 2ο και τελευταίο μέρος;
14 Μολδαβία, Natalia Gordienko – Sugar
Τα δικά μας τα παιδιά έχουν πάρει εργολαβία εδώ και χρόνια το διαγωνισμό και σε άλλες χώρες, έτσι λοιπόν οι Κ και Φ και όχι μόνο, υπογράφουν σχεδόν ολοκληρωτικά το φετινό τραγούδι της Μολδαβίας.
Η Natalia βγαίνει επί σκηνής ενδεδυμένη το κορμάκι – φόρεμα που όλοι αγαπήσαμε και φέτος έσπασε ταμεία, σε ένα χορευτικά πικάντικο τραγούδι με έντονα σέξι υπονοούμενα και 4 άγρια γυμνόστηθα σχεδόν και μαυροντυμένα, σε μια λίγο 90s- με την καλή έννοια – παρουσίαση η οποία σου τραβά την προσοχή. Η φωνή της και η κίνησή της δεν είναι καθόλου κακή, και σίγουρα το τραγούδι είναι καλύτερο απ΄το δικό μας. Παρόλα αυτά, για κάποιο λόγο προσγειώνεται λίγο ανώμαλα στη 13η θέση (νομίζω τελικά ότι το φουστάνι δεν βοήθησε καμία διαγωνιζόμενη – ματιασμένο θα τανε)
15 Γερμανία, Jendrik – I don’t feel hate
Η Γερμανία γιομάτη συναισθήματα μίσους για όλον τον υπόλοιπο πλανήτη στέλνει στο διαγωνισμό τον Jendrik, ο οποίος αισθάνεται πάρα πολύ δημιουργικός για κάποιον πολύ αόριστο – ανύπαρκτο θα τολμούσα να πω – λόγο, και για αυτό συνέγραψε, τραγούδησε και παρουσίασε επί σκηνής παρέα με 3 έρμες ντυμένες Piet Mondrian, ένα στραφταλιζέ γιουκαλίλι και ένα κωλοδάχτυλο, ένα τραγούδι ύμνο στα Ζουζούνια και τους Mazoo and the Zoo, το οποίο για 3 ολόκληρα λεπτά ταλαιπώρησε όποιον έβλεπε το διαγωνισμό και δημιούργησε πολύχρωμο υλικό για εφιάλτες στις όχι και τόσο αθώες ψυχές μας.
Ο Jendrik τραγουδά ενοχλητικά, κινείται επί σκηνής ενοχλητικά και ονειρεύομαι μια τεράστια μυγοσκοτώστρα να τον ισοπεδώνει. Ευτυχώς όμως κάποια στιγμή τελειώνει και δυστυχώς βγαίνει 25ος, δηλαδή προτελευταίος. Κακώς φυσικά, γιατί άξιζε να είναι τελευταίος.
16 Φινλανδία, Blind Channel – Dark Side
Η Φινλανδία έχει παράδοση στη Hard Rock - και όχι μόνο μουσική - (έχει πάρει τη μία και μοναδική της νίκη με τους Lordi τους οποίους και απολαύσαμε χτες, ίδιους και απαράλλαχτους στο πέρασμα των χρόνων, βοήθησαν οι μάσκες ομορφιάς κι ευεξίας που φορούν ακατάπαυστα) και στέλνει τους Blind Channel οι οποίοι είναι ένα γκρουπ 5 νεαρών, οι 4 με μακρύ μαλλί αλλά όχι με τρέσες όπως οι φίλες μας οι Σέρβες, και τραγουδούν ένα δυνατό, ρυθμικό και καθόλου μα καθόλου κακό τραγούδι – φαντάσου ότι μέχρι και σε μένα άρεσε που με τη ροκ δεν έχουμε καλές σχέσεις. Τα αγόρια τραγουδούν, χορεύουν, χτυπιούνται, ουρλιάζουν και κάμουν και ΟΥ ΟΥ ΟΥ και το κοινό εκστασιάζεται!
Έτσι λοιπόν η φίλη – τι φίλη, αδερφή – Φινλανδία έρχεται όμορφα όμορφα στην 6η θέση!
17 Βουλγαρία, Victoria – Growing up is getting old
Φέτος, η Βουλγαρία πρωτοτυπεί ΚΑΙ αυτή, και αντί να στείλει τραγούδια εμπνευσμένα από την παράδοση ή όμορφα ποπάκια, στέλνει τη μικρή Victoria να τραγουδήσει ένα αργό, γλυκό και ίσως μελαγχολικό τραγούδι για το ότι δεν θέλει να μεγαλώσει.
Η Βικτόρια είναι καθισμένη σε ένα βράχο, φοράει κάτι σαν πιτζάμες και σπορτέξ, είναι νοστιμότατη και γλυκύτατη και τραγουδάει κάτι – που ενώ μας το είχαν παρουσιάσει ως φαβορί, είναι λιγάκι βαρετούτσικα μελαγχολικό. Κάποια στιγμή επιχειρεί να μας αγγίξει συναισθηματικά και χαϊδεύει τρυφερά τη φωτογραφία του πατέρα της, και εμείς λίγο έχουμε αφήσει το θέαμα κι έχουμε πιάσει κουβέντα με τους γύρω μας – ίσως για τα σχολεία των παιδιών, και μετά σηκώνεται και μετά – επιτέλους τελειώνει.
Δεν ήταν κακό, και εκείνη συμπαθέστατη, δεν είναι όμως και αξιοπρόσεχτο οπότε και προσγειώνεται στην 11η θέση, ακριβώς κάτω από το δικό μας.
Victoria αγαπημένη μου, το να μεγαλώνεις δεν είναι βαρετό, το να μεγαλώνεις είναι η ζωή και είναι ωραίο, άκου το θείο Θοδωρή, ξέρει!
18 Λιθουανία, the Roop – Discoteque
Φέτος λοιπόν, η Λιθουανία στέλνει τους the Roop για να μας βάλουν στο ρυθμό, στο ρυθμό της ντίσκο μουσικής. Το τραγούδι και η παρουσίαση σκίζουν, ο ρυθμός συνεπαίρνει τον τραγουδιστή που είναι παιχνιδιάρης και τους χορευτές που είναι ενάντια στα πρότυπα της ομορφιάς (ειδικά ο γεματούλης τυπάκος αριστερά που τα δίνει όλα).
Όλοι ντυμένοι στα κίτρινα (the Roop μου με τα κίτρινα – ποιον αγαπάς καλύτερα) δίνουν ρέστα επί σκηνής, τα ποδαράκια μας πηγαίνουν πέρα δώθε, τα δάχτυλα του παιχνιδιάρη τραγουδιστή κάνουν κάτι δύσκολο (προσπαθώ να το μάθω – ίσως κάποια στιγμή το καταφέρω) και γενικά αρέσει παιδί μου, αρέσει και πως να το κάνουμε και κατακτά την 8η θέση. Μπορούσε και ψηλότερα!
19 Ουκρανία, Go_A – Shum
Παραδοσιακά η Ουκρανία στέλνει στο διαγωνισμό δύσκολα τραγούδια, τραγούδια με πρωτοτυπία, στιλ και ταυτότητα και συνήθως τα πάει και πάρα πολύ καλά.
Φέτος επιλέγει τους Go_A, σε ένα τραγούδι που ακολουθεί τη συνταγή της ουκρανικής παραδοσιακής μουσικής αλλά το αποδίδει με έναν τρόπο ρηξικέλευθο, σχεδόν τσαμπουκαλίδικο αλλά πόσο μα πόσο ξεχωριστό.
Σε μια λευκοντυμένη πλατφόρμα επί σκηνής η τραγουδίστρια μας κοιτά αυστηρά και τραγουδά με ένταση, ο ρυθμός ανεβαίνει, οι χορευτές χρησιμοποιούν 2 λευκοφωτισμένα στεφάνια ενώ μια απλή φλογέρα κάνει κάποια στιγμή ένα απίθανο σόλο, ενώ ολοκληρώνεται πολύ δυνατά με μια υπέροχη κορώνα.
Δύσκολο τραγούδι – ή που θα το αγαπήσεις ή που θα το μισήσεις – για μένα από τα καλύτερα του διαγωνισμού, έρχεται ευτυχώς στην 5η θέση!
20 Γαλλία, Barbara Pravi – Voila
Φέτος η Γαλλία κάνει μια ενδοσκόπηση και αποφασίζει να στείλει κάτι που ξέρει καλά. Αποφασίζει να στείλει τη Barbara σε ένα τραγούδι με στιλ γαλλικό, ένα τραγούδι θεατρικό που έχει υπηρετηθεί από μεγάλες καλλιτέχνιδες της χώρας με πρώτη και καλύτερη την Edith Piaf φυσικά. Το τραγούδι δυνατό και όμορφο, η Barbara επίσης όμορφη και αξιοπρεπής – της λείπει θαρρώ το βάθος και η ταυτότητα πιο μεγάλων κυριών, όπως ίσως η Patricia Kaas που είχε εκπροσωπήσει τη χώρα με το υπέροχο Et s’il falait le faire το 2009. Η μουσική ολοκληρώνει με ρυθμό κυκλικό που θα ήθελα να το δω και στη σκηνή – αυτό πραγματικά μου έλειψε, όμως πραγματικά δεν παύει να είναι κάτι το ιδιαίτερο και ξεχωριστό και καταλήγει και στις 2 ψηφοφορίες 2ο!
21 Αζερμπαϊτζάν, Efenti – Mata Xari
Οι Αζέρες λοιπόν φέτος αποφάσισαν να το παίξουν σέξι, και όποιος αντέξει. Με ολλανδικής παραγωγής τραγούδι, η αοιδός με 4 χορεύτριες ανάμεσα σε φωτιές, κόμπρες, μια Κλεοπάτρα, άνθη του λωτού και παιχνίδι με τα χέρια ως ωδή στη θεά Κάλι (δεν ενημέρωσε βλέπεις κανείς το σκηνοθέτη ότι η Μάτα Χάρι δεν ήταν Ινδή), χορεύουν με αισθησιασμό ένα τραγούδι που έχει τόσα ΜΑ όσα αστέρια έχει ο γαλαξίας μας.
Η μικρή που τραγουδά το ζει, είναι δε φανερό ότι δεν ξέρει γρι αγγλικά, οπότε και δεν έχει ιδέα τι τραγουδά, εγώ προσωπικώς δεν πιάνω σχεδόν ούτε μια λέξη, κάποια στιγμή αναφωνεί με πάθος μπουζουκίου στην παραλιακή ΑΪΝΤΕ ΜΑΤΑ ΧΑΡΙ και γενικώς το τσιφτετελάκι περνά μετά από 3 μαρτυρικά λεπτά και καταλήγει όπως όπως στην 20η θέση. Αυτά είδε ο Άγγλος που βγήκε τελευταίος και θα το παρατήσει το τραγούδι να κάνει την κόμπρα στην επόμενη παραγωγή της Efenti!
22 Νορβηγία, TIX, Fallen Angel
Λοιπόν που λες ο TIX επειδή έχει πολλά τικς ονόμασε τον εαυτό του TIX και αυτό για κάποιο λόγο πρέπει να μας αφορά. Κατέβηκε λοιπόν από την παγωμένη και πανάκριβη Νορβηγία και να μας τραγουδήσει όχι ένα τραγούδι απ τ’ Αλγέρι, τραγούδι του καμηλιέρη, αλλά μια δυναμική μπαλάντα που την έχουμε ξανακούσει καμιά 300σαριά φορές στο διαγωνισμό, ενδεδυμένος λευκά φτερά σαν την Always και με 4 δαίμονες με μαύρα φτερά για να κομποζάρει.
Παρόλο το λαμέ, τη γούνα και τα φτερά, ψιλοβαριόμαστε, χοντροχασμουριόμαστε κι έτσι ο TIX με τα πολλά τα τικς προσγειώνεται ανώμαλα στην 18η θέση…
23 Ολλανδία, Jeangu Makrooi – Birth of a new age
Αυτό το τραγούδι να σου πω την αλήθεια δεν το θυμόμουν. Και τώρα που το ξαναείδα μόλις, δεν το θυμάμαι. Βγήκε 23ο, πιο πάνω απ τον Άγγλο. Εγώ αν ήμουν ο Άγγλος θα είχα έκλαιγα με λυγμούς. Και του χρόνου.
24 Ιταλία, Måneskin – Zitti e buoni
Αυτό λοιπόν είναι το νικητήριο, μια φάση glam rock με έναν απίστευτα σέξι τραγουδιστή – χωρίς καν να το προσπαθεί, το τραγούδι δεν είναι φασαρία, έχει ρυθμό, έχει κάτι το ξεχωριστό, γενικά η παρουσία του είναι πολύ διαφορετική, εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει γιατί δεν μου ταιριάζει στα ακούσματά μου αλλά αντιλαμβάνομαι πλήρως γιατί έσκισε και βγήκε πρώτο – και πολύ καλά έκανε.
Τη 2η φορά που το τραγούδησαν, ως νικητές πλέον, ο τραγουδιστής φιλά στο στόμα τον κιθαρίστα και ρίγη διαπερνούν τους θεατές!
25 Σουηδία, Tusse – Voices
Η φίλη αγαπημένη Σουηδία δεν θέλει με τίποτα να πάρει καλή θέση κι έτσι στέλνει τον Tusse o οποίος είναι φτυστός η Tracy Chapman να τραγουδήσει ενδεδυμένος βελούδο δαμασκηνό και μαύρα γάντια με πλουμίδια ένα από τα πιο αδιάφορα τραγούδια του διαγωνισμού, που προσπαθεί να κάνει και σκέρτσο με ένα πολύ (πάρα πολύ) ελαφρό αφρικανικό άρωμα, αλλά ότι και να του κάνεις δεν φτιάχνει σαν τραγούδι, δεν θέλει να το ξανακούσει κανένας, ούτε καν ο Tusse, και παίρνει – και πάλι καλά – τη 14η θέση, έτσι γιατί ο Tusse είναι συμπαθητικός και τον πονέσαμε!
26 Σαν Μαρίνο, Senhit – Adrenalina
Φέτος λοιπόν το Σαν Μαρίνο δεν στέλνει την αγαπημένη σε όλους μας Βαλεντίνα γιατί μάλλον βγήκε στη σύνταξη και τρώει το ΕΦΑΠΑΞ, και έκανε εισαγωγή την Senhit, η οποία δίνει ένα πιο εξωτικό χρώμα στο πριγκηπάτο. Η γλυκιά Senhit λοιπόν βγαίνει επί σκηνής ωσάν Αζτέκα θεά, για να αφαιρεθούν τα εξωτικά στοιχεία από πάνω της μετά από λίγο από τους φριχτά ντυμένους χορευτές και να μετατραπεί ο ρυθμός σε εκείνα τα χαρούμενα τραγούδια που γράφονται για ποδοσφαιρικούς αγώνες και που κανείς δεν θέλει να ξανακούσει ποτέ μα ποτέ στη ζωή του.
Γιομάτη ενέργεια λοιπόν η Senhit τραγουδά ακατάπαυστα το 2ο χειρότερο τραγούδι του διαγωνισμού, πηγαίνοντας πάνω κάτω και πέρα δώθε, κάποια στιγμή τη σηκώνουν ψηλά αλλά δείχνουν να υποφέρουν από λουμπάγκο, φωτιές παντού και ολούθε, η χορογραφία είναι χειρότερη από εκείνη που είχαμε κάνει στην 6η δημοτικού με την αδερφή μου και τη Δανάη για το Just an Illusion (ου ου ου ου α α , Illusion) κι εκεί που νομίζεις ότι έχει πιάσει πάτο και δεν έχει παρακάτω σκάει μύτη ο ράπερ ο σωστός με μαύρη βερμούδα (;) και προσδίδει ακόμα περισσότερη περιττή φασαρία και κιτσερέλα σε ένα τραγούδι που δεν θα έπρεπε να είχε γραφτεί ποτέ.
Με τούτα και με κείνα, σκουπίσαμε τα ματωμένα μας αυτιά και στείλαμε την αγαπημένη Senhit – με τον ράπερ στην 22η θέση (Άγγλε αυτοκτόνα ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑ).
Αυτά τα ολίγα για φέτος, άντε και του χρόνου με υγεία!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Ο βασιλιάς της λύπης
Ένα ηλεκτρικό ζεϊμπέκικο του Νίκου Γρηγοριάδη με τις φωνές του Γιώργου Νταλάρα και του Μίλτου Πασχαλίδη.
Σχόλια χρηστών
Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.