Eurovision Semifanal part 1

Και ήρθε η στιγμή που όλοι λατρεύουμε να μισούμε, η στιγμή του πρώτου ημιτελικού της Eurovision.

Αυτή τη χρονιά στο Liverpool μετά την αμφιλεγόμενη περσινή νίκη, η έδρα πήγε στο δεύτερο νικητή και ξεκινάμε.

Έναρξη σε μια εντυπωσιακή σκηνή, ένα διπλό τραγούδι και 3 κυρίες παρουσιάστριες πολύχρωμες και λαμπερές!

Πάμε κατευθείαν να μιλήσουμε για τα διαγωνιζόμενα τραγούδια χωρίς πολλά πολλά, να προσέχετε όμως η κριτική μου περιέχει έντονο προσωπικό γούστο! 

Νορβηγία, Queen of Kings, Alessandra

Η Alessandra ενδεδυμένη Ζήνα the warrior princess και πλαισιωμένη από 4μελές μπαλέτο με τα πέτσινα, άδει ένα τραγούδι που πραγματικά δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει γραφτεί ούτε σαν αστείο, έχει μια αισθητική χαμένη στα χρόνια τα παλιά, μουσικά είναι αδιάφορο, σκηνικά είναι φριχτό και γενικά μια αηδία.

Κάνει και γέφυρες, και χρωματισμούς χωρίς κανένα λόγο, δεν το σώζει τίποτα (φαντάζομαι ότι εκεί στην παγωμένη πλούσια Νορβηγία θυμήθηκαν τη Ρουσλάνα και είπαν να κάνουν μια κακή αντιγραφή) λίγο Vikings, λίγο Game of Thrones και ένα αποτέλεσμα φριχτό που δεν άξιζε καν ούτε χασμουρητό.

Παρόλα αυτά, η βάτα της Alessandra συγκινεί (δεν θέλω καν να φανταστώ σε τι χάλι είναι τα επόμενα τραγούδια) και περνά!

Μάλτα, Dance our own party, the Buscer

Φέτος η Μάλτα πρωτοτυπεί και αντί να στείλει εύσωμη φωνάρα για να βγει δεύτερη στέλνει 3 αγόρια χαρούμενα που χρησιμοποιούν ένα πολύχρωμο σκηνικό, για να μας παρουσιάσουν ένα καθόλου κακό χορευτικό τραγούδι, έχουν βάλει στην αρχή και ομοιώματα προηγούμενων τραγουδιστών που συμμετείχαν στο διαγωνισμό, φοράνε τα πουλόβερ τους και περνάνε καλά (εγώ θα είχα σκάσει) χορεύουν τραγουδούν με κέφι και μπρίο και όλα καλά, μετά τα πουλόβερ γίνονται στραφταλιζέ και όλα καλά. Δεν τρελάθηκα αλλά δεν σκυλοβαρέθηκα κιόλας.

Παρόλη όμως τη δροσιά τους δεν τα καταφέρνουν και κόβονται δυστυχώς…

Σερβία, Samo mi se spava, Luke Black

Κάνε ότι κοιμάσαι ο τίτλος του τραγουδιού και πάμε να το ακούσουμε (και να το δούμε).

Ξαπλωμένο αγόρι ξεκινά απαλά, σηκώνεται ξαφνιασμένο, η μουσική ηλεκτρονική, η φωνή συμπαθητική, παίρνει beat 4 αστροναύτες καλωδιωμένοι, έχει και αγγλικές λεξούλες, ενδιαφέρον είναι, high tech σκηνικό, δεν θα ήθελα να το ξανακούσω αλλά δεν με ενοχλεί κιόλας, απελευθερώνονται οι αστροναύτες απ το Matrix, το κοινό παραληρεί, το τραγούδι έχει και κοινωνικό μήνυμα και περνά και καλά κάνει. 

Λεττονία, Sudden Lights, Aija

Μπιτάτο, αγόρια, ροκάκι, ξεκινά με ενδιαφέρον και δυναμώνει, καθόλου κακή παρουσίαση, (ωραίο μαλλάκι ο τραγουδιστής) συμπαθητικά αγγλικούλια, το ζουν, θα το ήθελα λίγο πιο δυναμικό, α δυναμώνει, κάνουν και τα μαλλάκια πάνω κάτω, μπροστά στης Νορβηγίας αυτό είναι αριστούργημα, χαμηλώνει, παίρνει χειροκρότημα και δεν περνά. Κρίμα.

(οι παρουσιάστριές μας χάλια όμως)

Πορτογαλία, Ai coracao, Mimicat

Η Πορτογαλία κέρδισε το 17 με ένα εξαιρετικό τραγούδι που μου έκλεψε την καρδιά, για να δούμε τι θα δούμε.

Κορίτσι ντυμένο τα πέπουλα (γιατί), ξεκινά με μια θεατρικότητα ένα χαρούμενο τραγούδι με ρυθμό κοζάκικο, το μπαλέτο κατακόκκινο χαίρεται, αυτή κλείνει μάτι, δεν με ενοχλεί αλλά δεν με τρελαίνει, χαρωπό είναι, δροσερό ίσως, για νούμερο σε καμπαρέ καλό είναι, το καλό είναι ότι το πεπουλοντυμένο κορίτσι το υποστηρίζει και περνά!

Ιρλανδία, We are one, Wild youth

Αγόρι ασχημούλικο και κακοντυμένο (φοράει χρυσή στραφταλιζέ ολόσωμη φόρμα με καμπάνα) τραγουδά κάτι αδιάφορο, το οποίο θέλει να έχει ρυθμό και είναι τόσο παλιακό όσο και η Καπνικαρέα, βαριέμαι τη ζωή μου τη μαύρη και θέλω να μην περάσει ποτέ, α, κάνει και πυροτεχνήματα και λέει we go down κι έχει δίκιο γιατί δεν περνάει κυρά Μαρία, δεν περνά, δεν περνά και πολύ καλά κάνει!

Κροατία, Mama sc, Let3

Ένα τραγούδι χιουμοριστικό, το οποίο σατυρίζει τις σχέσεις Ρωσίας, Λευκορωσίας, με καρτουνίστικη αισθητική, ενοχλητικό στο άκουσμα αλλά στις μέρες που ζούμε δεν αποκλείεται να νικήσει. Θα μπορούσε να μοιάζει με αυτό της θεϊκής Verka αλλά δεν έχει τέτοια φρεσκάδα, δεν μου αρέσει ιδιαίτερα ως αποτέλεσμα αλλά περνά.

Ελβετία, Watergun, Remo Forrer

Αγόρι ντυμένο μαύρο τούλι, κόκκινα μάγουλα και με κακά αγγλικά τραγουδά το αντιπολεμικό το άσμα το σωστό, δεν έχει κακή φωνή, το μπαλέτο διακριτικό, δεν ενοχλεί καθόλου, χορεύει ήσυχα ήσυχα, χωρίς να πειράζει κανένα, δυναμώνει λίγο, βαριέμαι πολύ, μπροστά στο Νορβηγικό που πέρασε σου θυμίζω είναι χάρμα, και περνά (έχει και τύμπανα, κάνει και γέφυρα, όλα τα καλά).

Ισραήλ, Unicorn, Noa Kirel

Έχω ακούσει πολλά γι αυτό, τώρα που το είδα θα σου πω κι εγώ.

Κορίτσι δροσερό, μέσα σε μη παράλληλα τετράγωνα, τραγουδά μια δυναμική μπαλάντα, (κούκλα είναι), παίρνει ρυθμό, μπαίνει και το χορευτικό τύπου Arianna Grande, είναι λέει μονόκερως, ψάχνω το μονόκερω και δεν τον βλέπω, το τραγούδι δεν με τρελαίνει αλλά δεν είναι κακό, γδύνεται και χορεύει αισθησιακά, να και ο μονόκερως στη οθόνη, μπράβο κούκλα μου, το χορευτικό άψογο, οκ, καλό είναι περνά!

Μολδαβία, Soarele si Luna, Pasha Parfeni

Ο Pasha που είχε ξανάρθει πριν 10 χρόνια και τα πήγε και καλά και ήταν και νοστιμούλης, επιστρέφει τραγουδώντας τον ήλιο και το φεγγάρι.

Μια πιο ινδουιστική παρουσίαση φέτος, τραγουδά κάτι ενδιαφέρον με ρυθμό και στη γλώσσα του, παραμένει νόστιμος, έχει και κερασφόρα φωνητικά, εξωτική αισθητική, χορευτικό κομμάτι καθόλου κακό, κάνει και πολεμικές τέχνες, όλα τα χει ο μπαξές, μια χαρά περνάμε και αυτό βγαίνει προς τα έξω και περνά θριαμβευτικά.

Σουηδία, Tattoo, Loreen

Και φέτος η υπέροχη Loreen είναι το απόλυτο φαβορί. 

Πιο γραμμωμένη από ποτέ, κλεισμένη σε κουτί, κάτι μου θυμίζει το τραγούδι, όμορφο είναι αλλά κάτι μου θυμίζει, φωνάρα έχει αλλά τι νύχι Θε μου, τα δίνει όλα όπως μόνο εκείνη ξέρει, μπουσουλάει, ο ρυθμός είναι ηλεκτρονικός και γρήγορος, μωρέ κάτι μου θυμίζει, ακόμα στο κουτί είναι, αλλάζουμε χρώματα, χαμηλώνει ο ρυθμός πριν ξαναδυναμώσει, μωρέ ωραίο είναι αλλά κάτι μου θυμίζει και φυσικά μέσα από δυνατά χειροκροτήματα περνά!

Αζερμπαϊτζάν, Tell me more, Turalturanx

Συνήθως η χώρα αυτή στέλνει πλαστικές οπτασίες με μαλλί κουμπάρας σε γάμο και ανάλογη τουαλέτα, φέτος όμως αλλάζει ρότα και στέλνει 2 διδυμάκια αδερφάκια που μας τραγουδούν κάτι που ξεκινά γλυκά και όμορφα, τους έχουν κάνει και περμανάντ, γλυκούλικα είναι, τα ντύσανε και το ίδιο ρούχο μες άλλα χρώματα, μωρέ δεν είναι κακούλια αλλά δεν είναι Eurovision material, εμένα δεν με ενοχλούν θα ήθελα να περάσουν, πατάνε και σε καρδούλα, αλλά τους ραγίζουμε την καρδιά και δεν περνούν.

Τσεχία, My sister’s crown, Vesna

Δυναμικό, πολυφωνικό στην αρχή, κορίτσια ενδεδυμένα στα ροζ με έντονα μανίκια και πλεξούδες, τραγουδούν αντισεξιστικό άσμα που ραπάρει στη μέση για κάποιο λόγο, δεν είναι κακό, δεν είναι αριστούργημα, έχει και μήνυμα κοινωνικό, και λάμψεις διακριτικές, και το κάθε τι, και περνά!

Ολλανδία, Burning Daylight, Mia & Dion

Κορίτσι, αγόρι, μπαλάντα, ντύσιμο μαύρο με διακριτική λάμψη, αυτός κάνει και ψεύτικες, καλούλι είναι, ψιλοβαρετό αλλά όχι να κόψεις φλέβες, ακούγεται σχεδόν ευχάριστα (αυτός δεν έχει πηγούνι, αυτή την έχουν βάψει λες και πάει σε παιδικό πάρτι), και τους στέλνουμε στο παιδικό πάρτι γιατί αποκλείστηκαν.

Φινλανδία, Cha Cha Cha, Kaarija

Ένα τραγούδι που τολμά να μιλήσει για την εξάρτηση στο αλκοόλ, αγόρι με κακό κούρεμα και ακόμα χειρότερο ντύσιμο, εκκεντρικότατο και εμφανισιακά και μουσικά, ανεβαίνει ημίγυμνο στις παλέτες ενώ χορευτές  φούξια χορεύουν, με ενοχλεί το τραγούδι φυσικά γιατί δεν έχει μελωδία, αλλάζει λίγο αλλά συνεχίζει να με ενοχλεί, κακά φωνητικά γενικά αλλά ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΝΟΡΒΗΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, κι επειδή its crazy its party, περνά!

Να σου πω την αλήθεια χειρότερα τα περίμενα τα πράγματα, έχουμε δει πολύ χειρότερα, ελπίζω για το 2ο ημιτελικό!