Eurovision Semifinals 2

Κι επειδή το πολυπληθές κοινό που διαβάζει τις κριτικές μου, που αποτελείται από 4-5 άτομα, αδημονεί πάμε τσάκα τσάκα να κρίνουμε το 2ο ημιτελικό αφού πρώτα σε ενημερώσω ότι οι παρουσιάστριες ήταν πάλι κακοντυμένες αλλά οι σχολιαστές μας κάπως σα να λύθηκαν και ήταν καλύτεροι.

1. Νορβηγία: That’s how you write a song – Alexander Reebak

Ο γνωστός σε όλους Αλέξανδρος ο Λευκορώσος εκ Νορβηγίας που το 2009 κέρδισε με το Fairytale, αυτός που δημιούργησε ένταση, πάθη, αγάπες και μίση με το βιολί του, επιστρέφει σε ένα καθόλου κακό funky χαρούμενο κομμάτι, υπάρχουν τσαχπινιές ηλεκτρονικές επί σκηνής, αρπάει πάλι το βιολί και δίνει πόνο, χορευτές ολούθε και το κέφι ρέει άφθονο και ναι, περνάει.

2. Ρουμανία: Goodbye – Humans

Μάσκες, φουστάνι μοβ σε ωραία γυναίκα με ποδάρα, κορμάρα και φωνάρα σε κομμάτι που ξεκινά αργά και δυναμώνει και ροκάρει και μια χαρά είναι, ωραιότατο (μη φανταστείς κι εσύ ρηξικέλευθο) τραγουδά, χαίρεται με το γκρουπάκι της και περνάμε ωραία αλλά την πατάει και δεν…

3. Σερβία: Nova deca – Balcanica

Οι Balcanica είναι ένα πολυπληθές έθνικ συγκρότημα που δεν χωρά όλο στη σκηνή κι έτσι απ τους 11 βγαίνουν οι 6, 3 κοπέλες, 2 διακοσμητικές και μια φωνάρα και μετά ένα ντερέκι με περιέργως γλυκιά φωνή και ακατανόμαστα ρούχα, κάνουν πολυφωνίες, κάπου μπερδευόμαστε, είναι κι ένας θείος έξω αριστερά όπως βλέπεις την οθόνη με φλάουτο να δίνει χρώμα, ίσως έχει ενδιαφέρον, δεν ξέρω με έχει κουράσει ταυτοχρόνως, επιτέλους τελειώνει και φευ, περνάει… (πρέπει να είχε και τύμπανα αλλά δεν παίρνω όρκο)

4. San Marino: Who we are – Jessica/Jennifer

Κι επειδή η Valentina που ερχόταν κάθε χρόνο μιας και το κρατίδιο δεν έχει άλλους τραγουδιστές, ήταν σε παγκόσμια περιοδεία στον Άρη, το San Marino κάνει διεθνή διαγωνισμό και κερδίζουν 2 κορτσόπα από άλλες χώρες εξωτικές, η μια κατακκόκινη σε μαλλί, νύχι, φουστάνι, κραγιόν και παπούτσι η οποία τραγουδά ωραία, και η άλλη πιο νταρντάνα χιπχοπάρει και κάνει ντανιές και κάτι ρομποτάκια μικρά επίσης δίνουν το κατιτί  στο σκηνικό – δεν είναι κακό αλλά δεν σε τρελαίνει, έχει λίγο φασαρία, κάνουν και καρδούλα, της φεύγει της κόκκινης μια κορώνα  και ξύνει το τύμπανο του ώτου και δυστυχώς επτωχεύσαμε. Του χρόνου Valentina δαγκωτό.

5. Δανία: Higher Ground – Rasmussen

O Rasmussen που λες είναι ένας Βίκινγκ διαλεχτός και μαζί με άλλους Βίκινγκς διαλεχτούς, έχοντας εμπνευστεί από έναν παλιό μύθο των Βίκινγκς που δεν αφορά κανέναν μας, τραγουδούν επικά και Βικινγκά επί σκηνής, αντιγράφοντας τη στρατιωτική βαρβατίλα του Ρακιντζή SAGAPO, έχουμε και σημαίες, έχουμε και λάβαρα, άλλα ντ άλλα τα μεγάλα της Παρασκευής το γάλα, επικά πάντα και με στιλ, μετά πιάνει να χιονίζει για κάποιο λόγο και μετά κάνουν α και ου και μετά… περνάει. 

6. Ρωσία: I won’t break – Yulia

H Yulia είναι μια γλυκιά ύπαρξη καθηλωμένη σε καροτσάκι από μικρό κορίτσι. Παρόλα αυτά έχει το σθένος να τραγουδήσει με παγκόσμιο κοινό. Η φωνή της είναι όμορφη σαν τα όμορφα μάτια της, το τραγούδι είναι γλυκύτατο, τα σκηνικά φροντισμένα, οι χορευτές υπέροχοι και γενικά μια γλύκα. Το γιατί δεν πέρασε με ξεπερνά.

7. Μολδαβία: My lucky day – DoReDos

Φωκάς στη σκηνοθεσία, έξυπνη ευτυχώς αυτή τη φορά, κι ένα δροσερό τρίο εξιστορεί μια κωμωδία παρεξηγήσεων επίς σκηνής, έχει ρυθμό, έχει δροσιά, έχει χρώμα, έχει χορό, έχει θεατρικότητα και γενικά περνάμε όμορφα εμείς και αυτοί περνούν στον τελικό.

8. Ολλανδία: Outlaw in’ em – Waylon

Ο country Waylon που πριν μερικά χρόνια είχε έρθει 2ος και γλυκάθηκε, φόρεσε το λεοπά το παλτό κι έφερε και 4-5 φίλους και ανεβήκανε στη σκηνή να τραγουδήσουν ένα country τραγούδι μόνο και μόνο για να ενοχληθώ. Δεν έχω κάτι να κρίνω, έπαιζα Candy Crush Saga την ώρα του τραγουδιού, μόνο ότι πέρασε είδα, οπότε στείλτε μου ζωές να χω να παίζω στον τελικό την ώρα που θα περφομάρει.

9. Αυστραλία – We got love – Jessica

Η γλυκιά Jessica εξ Αυστραλίας είναι ένα ζουμερό χαριτωμένο κορίτσι με Έλληνα γκόμενο και ξέρει να φτιάχνει μουσακά. Επίσης έχει κερδίσει σε 1560 διαγωνισμούς, αποτελεί μια φωτεινή παρένθεση στη μουσική της χώρας, έχει συνεργαστεί με μεγάλους καλλιτέχνες και γενικώς είναι, λέει, αστέρι. Επειδή όμως όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι, στη σκηνή βγαίνει ένα κάπως ασουλούπωτο κορίτσι με ένα στραφταλιζέ φόρεμα που τονίζει ακριβώς ότι δεν πρέπει να τονίσει, κοντό με ουρά, η οποία ενώ δεν είναι άφωνη δεν τα καλολέει κιόλας, η κίνησή της – και το μαλλί της είναι αλλού ντ αλλού και αλαχού, κάνει και κόλπα με το κοινό τύπου δικό σας σα να είναι στα μπουζούκια, το τραγούδι χορευτικά αδιάφορο και γενικώς ένα δράμα. Επειδή όμως ήρθε απ’ του διαόλου τη μάνα, τη λυπόμαστε και περνάει…

10. Γεωργία: For you – Ethno Jazz band Iriaa

Και αυτοί μας βγήκαν μπόλικοι και δεν χωρούσαν επί σκηνής οπότε όσοι χωρέσαν μπήκανε, οι άλλοι πασατέμπο, ξεκινούν να άδουν ένα επικό μοιρολόι, και δεν κυλάει το ρολόι, το οποίο γίνεται πολυφωνικό αλλά δεν σώζεται, πνίγω από ευγένεια ένα χασμουρητό, γυρνάει σε νανούρισμα ίσως, ύπνε που παίρνεις τα παιδιά έλα πάρε και αυτά πίσω στη Γεωργία, στο καλό και μη με πάρετε τηλέφωνο, θα πάρω εγώ όταν θα είμαι έτοιμος.

11. Πολωνία: Light me up – Grommi

O Grommi είναι ένας διάσημος dj που έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα και σκίζει στα ραδιόφωνα και όλα τα σχετικά (το καλάθι που λέγαμε πριν) και παίρνει έναν παγκοσμίως άγνωστο Σουηδό αοιδό χωρίς φωνή, χωρίς ομορφιά και χωρίς τίποτα και τον μεταμορφώνει σε ένα Σουηδό αοιδό χωρίς φωνή, χωρίς ομορφιά αλλά με καπέλο και χαίρονται αφάνταστα επί σκηνής, ο dj κάνει χαρές και μότες, τα φωνητικά προσπαθούν αλλά τι να πρωτοκάνουν, ο τραγουδιστής παραμένει εξαιρετικά άφωνος και γενικώς μια απελπισία, μια αμηχανία, μια αηδία. Α, ευτυχώς δεν πέρασε, γιατί για όλα τους έχω ικανούς τους ευρωπαίους που έχουν περάσει διαφωτισμό.

12. Μάλτα: Taboo – Christabelle

Η γλυκιά Christabelle έχει ή είχε ψυχολογικά προβλήματα και αποφασίζει να το μοιραστεί μαζί μας. Έτσι λοιπόν κουβαλάει τον προσωπικό της σταυρό και κυριολεκτικά και μεταφορικά και προσπαθεί επί σκηνής να σπάσει τα ταμπού και παίζουν κάτι βίντεο στο σταυρό ένθεν και κακείθεν και μετά βγαίνει μια τρελή απ το σταυρό και κάτι κάνουν εκεί πέρα αλλά αδυνατώ να παρακολουθήσω, τέλειωνε χρυσή μου να πάω τουαλέτα που με τάραξες, τέλειωσε γενικώς, πολλά φιλιά στην όμορφη Μάλτα, και του χρόνου με ψυχική υγεία!

13. Ουγγαρία: Vislat nyar – AVS

Τα ύστερα του κόσμου φέτο κι ένα hard rock γκρουπάκι αρχίζει και ξεσαλώνει επί σκηνής, και τσιρίζει και γκαρίζει και τα νεύρα μου γυρίζει και χοροπηδάει ξυπόλητο – δεν έχω τη δυνατότητα να σχολιάσω παρά μόνον ότι πέρασε.

14. Λετονία: Funny Girl – Laoura Rissoto

H Laoura Rissoto δεν είναι φαγητό, είναι ένα όμορφο κορίτσι ενδεδυμένο και αυτό στα κατακόκκινα με καταπληκτικό κραγιόν που τραγουδά ένα ιδιαίτερο και όμορφο τραγούδι, λίγο καμπαρέ, λίγο burlesque και πολύ ωραίο που δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς δεν τα καταφέρνει να περάσει στον τελικό. Κρίμα.

15. Σουηδία: Dance you off – Benjamin Ingrosso

Η φίλη και αδερφή Σουηδία στέλνει έναν Justin Timperlake φασόν σε ένα ευχάριστο χορευτικό funk κομματάκι που όμως δεν έχει να προσθέσει κάτι στα αμφοτέρως πολύπαθα ώτα και μάτια μας. Λίγο υποτονικό, λίγο απ τα ίδια, περνάει όμως, δε βαριέσαι, δεν μας ταλαιπώρησε τουλάχιστον.

16. Μαυροβούνιο: Inje – Vanja Radovanovic

Πρώτη αντίδραση, πάλι κλάψα και μοιρολόι. Δεύτερη αντίδραση , τι φοράει ο δύσμοιρος και είναι και κακομούτσουνος και δεν βοηθά το ανσάμπλ το παγιετέ στο γαλάζιο των ματιών σου και απ΄τ’ ουρανού τις άκρες, το ασύμμετρο – το αδιανόητο. Φρίκη η σκηνική παρουσία, μια απ τα ίδια το άσμα, ωραία τα φωνητικά αλλά δεν μας θέλγει ο φίλος – τι φίλος, αδερφός Vanja και πάει πίσω να επιστρέψει το ανσάμπλ στο βεστιάριο της κυρά Μαρούσκας της ατάσθαλης.

17. Σλοβενία: Hvala, ne – Lea Sirl

H Lea είναι νέα, είναι ωραία και το χει. Το τραγούδι γρήγορο, ρυθμικό - χωρίς ιδιαίτερη μελωδία – το λες και χιπ χοπ αλλά μ αρέσει. Ωραίο χορευτικό, κάνει κάποια στιγμή ότι χαλάει η μουσική αλλά είναι κόλπο, πιάνει το κόλπο και ναι, περνά!

18. Ουκρανία: Under the ladder – Melovin

Η Ουκρανία – αν εξαιρέσεις τη Ρουσλάνα τη νταρτνάνα – στέλνει συνήθως ωραία και ξεχωριστά τραγούδια. Φέτος είπε να το αλλάξει αυτό και στέλνει έναν τυπάκο με μάτι τρομαχτικό, εγκλωβισμένο αρχικά σε ένα πιάνο και μετά απεγκλωβίζεται και κατεβαίνει απ το πιάνο που έχει σκάλα και μετά ξανανεβαίνει τη σκάλα και παίζει στο πιάνο και μετά παίρνει η σκάλα φωτιά και εκεί που λες το χάσαμε το παλικάρι δεν συνεχίζει η φωτιά μέχρις απάνου να ησυχάσουμε και μετά περνάει. Α για το τραγούδι μη με ρωτάς, τόσο αδιάφορο που δεν συγκράτησα νότα!

Μέχρι του χρόνου λοιπόν, One of Those Things Eurovision – Τα αδικημένα αυτήν την Κυριακή στις 19.00!