Eurovision semifinals part I

Ναι, ναι ξέρω, έχω να γράψω κάτι μήνες, ξέρω αλλά τι τα θες, τι τα γυρεύεις, περίμενα το διαγωνισμό να κάμω κριτικές, α, και προειδοποιώ : «ΠΡΟΣΟΧΗ, ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΟΥ»

Χθες λοιπόν ήτανε ο πρώτος ημιτελικός της Eurovision 2017, του διαγωνισμού που όλοι αγαπάμε είτε κρυφά ή φανερά και φέτος λαμβάνει χώρα στο πολύπαθο Κίεβο, μετά την αμφιλεγόμενη νίκη της Jamala της Τατάρας με το 1944, που άλλοι αγάπησαν, άλλοι εμίσησαν κι έγιναν πλείστοι πολιτικοί συσχετισμοί και τα τοιαύτα. Το μόνο που έχω να πω επ αυτού είναι ότι όταν ακούσαμε χθες ξανά την καλλιτέχνη να τραγουδά το νικητήριο άσμα καταλάβαμε γιατί κέρδισε. Γιατί απλά μας ανατρίχιασε.

Πάμε όμως στα νέα τραγούδια με την προειδοποίηση ότι δεν ξετρελάθηκε κανείς. Και ήταν λέει ο καλός ημιτελικός, ο αυριανός θα είναι χειρότερος - Θεέ μου φύλαγε!

1. Σουηδία - Robin Bengtsson - I Can't Go On

Μπαίνω που λες απ το πιλάτες τρέχοντας, το σπίτι να μυρίζει ωραία φαγάκια φτιαγμένα με μεράκι κι έρωτα και πετυχαίνω το Σουηδό κοστουμαρισμένο σε κομμάτι 90ς pop να χορεύει με άλλους 4 άνευ λόγου κι αιτίας και αντιλαμβάνομαι ότι μπορώ με την άνεσή μου να αλλάξω ρούχα και να ασχοληθώ με ο,τιδήποτε άλλο εκτός του τραγουδιού μιας και δεν συντρέχει λόγος να το παρακολουθήσω παραπάνω από ένα δευτερόλεπτο. Φοβούμαι ότι η αγαπημένη μου χώρα βαρέθηκε τις πρωτιές και απλά έστειλε κάτι γιατί είναι αγένεια να πηγαίνεις σε ξένο σπίτι με άδεις χέρια.

Η ευγενής κίνηση ανταμείβεται και το κομμάτι περνά.

2. Γεωργία – Tamara – Keep the faith

Η Γεωργία από την άλλη είναι από τις ελάχιστες χώρες που δεν φόρεσαν ούτε άσπρο ούτε μαύρο. Κόκκινη σα φωτιά και σα γνήσια αρμένισσα κυρά, η Tamara τραγουδά με φωνή υπέροχη ένα ενδιαφέρον κομμάτι, μπαλαντοειδές μα δυνατό, κινείται άνετα, η φωνή πλούσια – το μπούστο εξαιρετικό, κάνει λίγο James Bond, πετάει και τη μπέρτα και μένει με το φουστάνι το γοργονέ το ερυθρό, μια χαρά είναι αλλά δυστυχώς δεν πείθει και δεν περνά.

3. Αυστραλία – Isaiah – Don’t come easy

Η Αυστραλία έχει γίνει πλέον Ευρώπη, τραγουδιστικά τουλάχιστον και φέτο στέλνει Αβορίγινα πιτσιρικά γλυκύτατο με νόστιμη φωνή να τραγουδήσει πηγαίνοντας με το παλτό πάνω κάτω μια δυναμική μπαλάντα με φωτιές στο κρεσέντο. Αυτό το καταφέρνει ενδελεχώς κι επειδής είμαστε Ευρωπαίοι και τιμούμε τη φιλοξενία του δίδουμε το πάσο.

4. Αλβανία – Lindita – World

Η γλυκιά Lindita έχει λέει κερδίσει σε πληθώρα διαγωνισμών και κάνει και καριέρα στο εξωτερικό και κάνει και ζημιές, κι εμφανίζεται ενδεδυμένη στα λευκά αλλά με τα μπούτια όξω, κάτι μεταξύ νύφης και νεράιδας, ρυθμικά αδιάφορο το άσμα, φωνή καλή αλλά τρακ πολύ, θυμίζει λίγο την αξεπέραστη Alyossa το 2011 αλλά δεν την φτάνει φυσικά, καλή είναι όμως, όχι τόσο για να περάσει!

5. Βέλγιο – Blanche – City Lights

Η Blanche, δηλαδής η Λευκή, η Βελγίς έχει ντυθεί στα μαύρα σα τη νύφη τη μαύρη ή τη χήρα την χαροκαμένη, ενδιαφέρον το κομμάτι, αν μη τι άλλο δεν είναι μία απ τα ίδια, αλλά δεν ξετρελαίνεται κανείς. Θυμίζει λίγο Anuk, θυμίζει λίγο Moby, κάτι θέλει να κάνει αλλά δεν τα πολυκαταφέρνει, παρόλα αυτά η προσπάθεια επιβραβεύεται και περνά.

6. Μαυροβούνιο – Zlatco – Rock it to the stars

Πολλές φορές όταν ακούς το βιογραφικό του καλλιτέχνη που θα διαγωνιστεί νομίζεις ότι θα δεις επί σκηνής έναν καλλιτεχνικό Einstein και οι προσδοκίες σου γίνονται τεράστιες. Βέβαια, όταν έχεις δει πολλές φορές Eurovision αντιλαμβάνεσαι ότι τις περισσότερες φορές κάτι βρωμάει στο βασίλειο του Μαυροβουνίου και μη χειρότερα. O Zaltco λοιπόν, παρά το πλούσιο βιογραφικό του, επιχειρεί να σοκάρει με μιαν εκκεντρική εμφάνιση, αγόρι – διαφάνεια – φούστα – κοτσίδα – παντελόνι με στρας και αλυσίδες, αλλά φυσικά δεν τα καταφέρνει γιατί είναι τόσο άφωνος και το τραγούδι disco σούπα και είναι και μόνος και βαριόμαστε από τα πρώτα δευτερόλεπτα και τον στέλνουμε πίσω στο Μαυροβούνιο να εμπλουτίσει το βιογραφικό του. 

7. Φινλανδία – Norma Joan – Black Bird

Μαυροπούλι μη μου κελαϊδάς, μαυροπούλι μη μου χτυπάς το τζάμι, μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα, μη μου χτυπάς να σ ανοίξω δεν μπορώ, σε ιρλανδέζικο μοιρολόι έτερη χήρα, πολλές χήρες φέτο, κάνει μιαν ανατροπή και γέφυρα με καπνούς στο πιάνο και παίρνει αυτό που του αξίζει. Το ταξίδι στη λήθη.

8. Αζερμπαϊτζάν – Dihaj – Sceletons

Η Αζέρα είναι και εναλλακτικιά με καριέρες στις Λόντρες και σκελετωμένη ή τουλάχιστον αυτό θέλει να μας πει μέσα σε έναν κύβο – μαυροπίνακα, βέβαια για να είμαι δίκαιος για τη χώρα που μας έχει συνηθίσει να στέλνει καλλονές με μαλλί βάπτισης είναι μια ανατροπή, αλλά μη φανταστείς – δεν τρελαίνεσαι κιόλας. Ανοίγει το κουτί, κάνει ντανιές η αοιδός, γράφει με κιμωλία τους χορευτές (κάτι θα συμβολίζει αυτό αλλά μου διαφεύγει) κάνει και ο σκηνοθέτης πλάνο από ψηλά χωρίς κανέναν λόγο, τέλειωνε καλέ να φάω, και ναι, περνά!

9. Πορτογαλία – Salvador Sobral – Amar Pelos Dois

Ώπα. Ώπα. Κάτι αλλάζει εδώ. Μελωδία. Στη Eurovision. Η Πορτογαλία. Όμορφη μελωδία. Γλυκύτατος νεαρός με πολύ ιδιαίτερη εμφάνιση και μια φωνή υπέροχα αθώα τραγουδά το τραγούδι της βραδιάς και μου γλυκαίνει την ψυχή. Περνά φυσικά και είναι υπέροχος.

10. Ελλάδα – Demy – This is love

This is Kontopoulos και φαίνεται απ την πρώτη νότα μέχρι την τελευταία. Μια απ' τα ίδια. Η Demy συμπαθέστατη, το χορευτικό καλούλι (κάνουνε λέει τους κύκνους αλλά εγώ δεν το κατάλαβα με την πρώτη – ούτε με τη δεύτερη). Αξιοπρεπής η αοιδός αλλά μέχρι εκεί. Περνά γιατί είπαμε, το τρατάρισμα το ανταμείβουμε.

11. Πολωνία – Kasia Mos – Flashlight

Η Πολωνή αοιδός, ενδεδυμένη με λευκό νυχτικό – γάζα, ψάχνει το φακό της και ζει ένα δράμα το οποίο μοιράζεται με όλη την Ευρώπη και την Αυστραλία. Αν το ήξερα νωρίτερα θα της είχα πάρει το αυγό της ΙΟΝ με δώρο φακό σιλικόνης και θα έστελναν κάτι άλλο. Ένας κύριος με βιολί συμπαρίσταται στο δράμα της κορασίδος, η οποία έχει όμορφη φωνή αλλά επειδή ψιλοβαριέμαι πάω για τσιγάρο, παρόλα αυτά το δράμα της το ζούμε και την περνάμε πριν τη στείλουμε Ερυθρό Σταυρό στις αναζητήσεις!

12. Μολδαβία – Sunstroke – Hey mamma

Κι εκεί που σκέφτεσαι «πόσο χειρότερο μπορεί να γίνει;» έρχονται οι Μολδαβοί και σου δείχνουν πόσο. Τρίο Κιτάρα με βαμμένα ξανθά αγόρια και 3 νυφαδιές στο βάθος, τσαλαβουτούν άχαρα σε ρέγγε ρυθμό – που δεν έχω χειρότερο – και σκέφτομαι σε ποιον έχω κάνει κακό και το πλερώνω. Είναι παρόλα αυτά πολύ χαρούμενοι που θα παντρευτούν επί σκηνής και περνάνε για λόγους που δεν μπορώ καν να διανοηθώ.

13. Ισλανδία – Svala – Paper

Ισλανδή με καριέρα στο εξωτερικό και βαμμένη κόμη ξανθιά (σχόλιο Χάρη, άμα βάφονται και οι Ισλανδές ξανθιές ζήτω που καήκαμε) και φόρμα άσπρη κατάλευκη με ντεκολτέ ανοιχτό και λευκούς κοθόρνους μας τραγουδά για την κατάθλιψη που κόβει βαθιά και ύπουλα σαν το χαρτί, κι εγώ σκέφτομαι ότι τόσον καιρό παίζω χαρτιά και δεν έχω κοπεί ούτε μία φορά, μου θυμίζει τώρα που το ξανασκέφτομαι τη Λευκή Βασίλισσα από τους X MEN, έχει και show με λέιζερ στη γέφυρα και πηγαίνει σούμπιτο στην ανακύκλωση μαζί με τα υπόλοιπα χαρτιά!

14. Τσεχία – Martina – My Turn

Πρώτη σκέψη, τι το φοράς χρυσό μου το Sanitas το μπρονζέ ενώ είσαι μια χαρά κοπέλα με τραγουδάκι συμπαθητικό και φωνούλα εξαιρετική, βέβαια μη φανταστείς τίποτις ρηξικέλευθο, της σειράς και αυτό έχει και βίντεο γουώλ με τεκνά με εσώρουχα σα διαφήμιση της MED αλλά δεν συγκινεί, και δεν περνά – στο καλό και μη μας γράψεις, θα σε πάρουμε εμείς όταν θα νιώσουμε έτοιμοι!

15. Κύπρος – Hovig – Gravity

Είχα ακούσει για τη συμμετοχή της Κύπρου τα καλύτερα. Βγαίνει ο αοιδός με το μαλλί να είναι εντάξει αλλά δεν είναι εντάξει ούτε τα αγγλικά (κάκιστα) ούτε η φωνή (μέτρια) ούτε το τραγούδι (κακή αντιγραφή του Human από το δημιουργό του Euphoria ο οποίος μάλλον βαριόταν να γράψει κάτι καινούριο). Η παρουσίαση είναι καλή όμως και περνά στον τελικό και θα δούμε εκεί τη συνέχεια και τη θέση.

16. Armenia – Artsvic – Fly with me

Και βγαίνει που λες η Αρμένισσα με περίτεχνη κοτσίδα, πιο κοντή απ του Αζέρου αλλά πιο καλλιτεχνική, με σύνολο μπουστάκι παντελόνα και 2 κοπελιές δροσερές σαν τα νερά τα κρύα και άδουν το έθνικ το κομμάτι το σωστό, και κάνουν και ωραία παρουσίαση α λα θεά Κάλι, αλλά πολυτσιρίζει στο τέλος και θέλω τη μαμά μου, μα μες στο γενικό χάλι του διαγωνισμού τα καταφέρνει και περνά!

17. Σλοβενία – Omar – On my way

Κι εκεί που ερχόταν ο Omar  - on his way – με κοστούμι Σαράφης και στα Τρίκαλα, γαμβριάτικο στραφταλιζέ και απαστράπτον, ανακαλύπτω με λύπη μου ότι βαριέμαι με το τραγούδι που είναι σαν από musical αλλά όχι το κυρίως που θα κάνει χαμό, κάποιο δεύτερο που γράφτηκε για να γεμίσει κάποιο κενό και δημιουργεί κοιλιά στο έργο. Κάποια στιγμή παίρνει ρυθμό χωρίς να καταφέρει να γίνει ενδιαφέρον και ο Omar παίρνει his way πίσω στη Σλοβενία – στο καλό και καλή τύχη!

18. Λετονία – Triana Park – Line

Και είναι η τελευταία εμφάνιση του διαγωνισμού ξεχωριστή, λίγο εκκεντρικιά, λίγο trans, λίγο διαφορετική, τα αγγλικά κάκιστα, ο ρυθμός δυναμώνει, μια αμηχανία διέπει το φιλοθεάμον κοινό και επιτέλους κάποια στιγμή τελειώνει οριστικά και δεν χρειάζεται να το ξανακούσουμε μιας και δεν τα καταφέρνει να περάσει!

Υπομονή για την Παρασκευή με τη συνέχεια του δράματος!