Eurovision το ανάγνωσμα!!! Part III

Καλή μας μέρα, Παρασκευή και 13 σήμερα, που γράφω το κειμενάκι, μάλλον γύρισε ο αέρας οπότε θα αναπνεύσουμε επιτέλους, πάμε λοιπόν γλυκά να σχολιάσουμε τον 2ο ημιτελικό - την πρώτη δόση γιατί είναι πολλά τα άσματα και τα μιάσματα!

Και ξεκινά που λες το θέαμα, και βγαίνουν οι παρουσιασταί ατραποβόλοι και λαμέ, η Πούλια κι ο Αυγερινός, και κάνουν ένα εξαιρετικό μουσικό σκετς, ένα musical διαλεχτό για το τι είναι τέλος πάντων η Eurovision. Καλοδουλεμένο, με ωραία χορευτικά, κλέβει την παράσταση, μακάρι να διαγωνιζόταν αυτό αντί για μια πλειάδα άλλων κομματιών, και καλά έκαναν στο τέλος τέλος! Μας άρεσε!

Και ξεκινά το διαγωνιστικό μέρος – είσθε έτοιμοι;

1. Λετονία. Just (προφέρεται Γιουστ) – Heartbeat. Όμορφο παλικαράκι με φραντζούλα διαλεχτή, κάνει το φιλοθεάμον κοινό να παραληρεί με το που βγαίνει όξω, αρχίζει το κομματάκι το ποπ το σωστό το μπιτάτο, έχει ωραία φωνή, δεν τρελαίνεται βέβαια κανείς, δεν είναι βρε παιδί μου το τραγούδι αποκάλυψη, αλλά είναι ευχάριστο, δεν κουράζει και φυσικά περνά!

2. Πολωνία. Michat – Color of your life. Αοιδός με φυσίκ Χριστούλη κι ένδυμα Καρυοθραύστη, με κακά αγγλικούλια, γλυκιά φατσούλα και ωραία φωνούλα, έχοντας παρέα μια πλειάδα εγχόρδων, έτσι, για δροσιά (3 βιολιά έξω δεξιά, ένα βιολεντσέλο και κάτι άλλο που δεν συγκράτησα έξω αριστερά όπως βλέπεις στη σκηνή) τραγουδά ένα γρήγορο μπαλαντοειδές, έξτρα γιουροβιζιονικό το οποίο δεν είναι κακό, καθόλου κακό, είναι ευχάριστο αλλά περιμένω έξαρση, έχει τελικά έξαρση – μικρούλα, μη φανταστείς, έχει και βαμμένο μαύρο νύχι, μια χαρά όλα, την ψαλίδα λίγο θα θελα να χει πάρει – περνάει.

3. Ελβετία. Rykka – The last of our kind. Μετανάστρια εκ Καναδά, μαλλί μπλε μαρέν γοργόνας, φόρεμα νεράιδας το οποίο με κάποιον τρόπο βγάζει καπνούς για εφέ και με τη διαφάνεια που διαθέτει φαίνεται η βράκα η Σλόγκη η σωστή, η μη πρόστυχη, τραγουδά ψιλοχάλια κάτι το αδιάφορο – ξυπόλητη δε – και για κάποιο λόγο κάνει επικύψεις, σα να κατουριέται και να έχει τον ασυγκράτητο. Οι επικύψεις ενώ βοηθούν στη σύσφιξη μηρών, καθιστούν το χιαστό σύχρηστο και προσφέρουν ένα τόσο αμήχανο θέαμα που οι ψηφοφόροι στέλνουν τη γλυκιά Rykka πίσω στο Βανκούβερ όπου και ανήκει.

4. Ισραήλ. Hovi Star – Made of stars. Ο συμπαθής, αφράτος αοιδός, άδει μια μπαλαντίτσα βαρετή, με τίτλο εμπνευσμένο από το επίθετό του, ή επίθετο εμπνευσμένο από τον τίτλο – δεν γνωρίζω – διαθέτει μαλλάκι φούφα, μαύρο ανσάμπλ να κόβεται το μπουτάκι το τροφαντό και κοφτό γαντάκι για τσαχπινιά. Καλή φωνή, δε λέω, πολλή κλάψα βρε παιδί μου, 2 χορευτές σε μια ρόδα χούλα χουπ κάμουν τα δικά τους, το χούλα χουπ έχει κι εφέ αστέρια – έτσι για πρωτοτυπία, δεν ενοχλούν κανέναν, να εκεί κάθονται ήσυχα στη γωνίτσα τους όλοι και για αυτόν ακριβώς το λόγο περνά στον τελικό. 

5. Λευκορωσία. Ivan – Help you fly. Ο αξιέραστος Ivan o λευκορώσος είναι τόσο νάρκισσος (χωρίς κανέναν λόγο τολμώ να σου πω) που έχει βάλει σε 3D κάτι λύκους και τα μούτρα του να κάμουν διάφορα χαμερπή, όπως να χαϊδεύει γυμνός (γιατί;) το λύκο, να παίζει πιάνο, να παίζει κιθάρα, να παίζει το (όχι, δεν είναι αυτό που νομίζεις) να γίνεται ένα συνονθύλευμα εικόνων που δεν βοηθούν σε καμία περίπτωση το τελικό αποτέλεσμα, πέφτουν και κάτι καταρράχτες στο τέλος, η κατάσταση θυμίζει τις πλημμύρες στη Ν. Ιωνία με τον Ποδονίφτη που ξεχείλισε και μετά τον σκεπάσαμε, ε, άντε στο καλό καλό μου παιδί και τα λέμε του χρόνου…

6. Σερβία. Sanja – Goodbye. Η Σέρβα είναι ωραία, είναι δυναμική, είναι όμορφη, έχει και φωνάρα, με το ντύσιμο έχω ένσταση, παραείναι warrior princess για ένα τραγούδι με κοινωνικό μήνυμα κατά της βίας στις γυναίκες. Έχει και τα φωνητικά της, εξίσου δυναμικά κι έναν έρμο χορευτή με ζιπ κιλότ που σκετσάρει αυτόν που επιστρέφει και ζητά συγνώμη αλλά δεν πείθει την ερμηνεύτρια η οποία τραγουδά με ζέση ένα καλό και δυνατό τραγούδι που περνά πανηγυρικά!

7. Ιρλανδία. Mikcky Burne – Sunlight. Ο συμπαθής αοιδός έχει καταφέρει πολλά στη ζωή του, τραγουδά, παίζει ποδόσφαιρο, παρουσιάζει, έχει γυναίκα και 3 παιδιά οπότε είναι απορίας άξιον γιατί θέλει να ‘ρθει εδώ να μας πει ένα αδιάφορο, άνευρο, ανόητο τραγούδι για ηλιόκαμα προερχόμενος δε απ τη χώρα που έχει να δει ήλιο πριν τη βιομηχανική επανάσταση. Νια νια νια, και σ αγαπώ και μ αγαπάς και θα μαστε μαζί στο φως και βαριέμαι και αν δεν είχα κόψει τα νύχια μου προσφάτως θα το κάνα το πεντικιούρ να περάσει η ώρα. Πίσω στα τριφύλλια καλέ μου…

8. FYROM. Calliope – Dona. Μη μου μπερδευτείς με τη Dona Mod, σερβιέτα star των 80ς, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Η Καλλιόπη έχει ξανάρθει στο διαγωνισμό, με το Μαύρο και Άσπρο το οποίο ήταν εξαιρετικό και αυτό και εκείνη. Το Dona πάσχει μουσικά, είναι ελαφρά βαρετό και παλιακό και μόνο η θαυμάσια φωνή δεν μπορεί να το σώσει. Κάνει φωνητικές υπερβολές, ανεβοκατεβάσματα και βιμπράτα, το χαίρεται και αν ήταν άλλη χώρα με περισσότερους φίλους – όπως το εξωτικό Αζερμαϊτζάν -  ίσως να είχε περάσει αλλά δεν, δυστυχώς. Για την Καλλιόπη δυστυχώς, που είναι εξαιρετική ερμηνεύτρια με σπάνια φωνή και τελειώνει μοναδικά με κορώνα στις ψεύτικες. Κρίμα!

9. Λιθουανία. Donny – I ve been waiting for this night. Είμαι βέβαιος ότι ο πιτσιρικάς περίμενε γι αυτό το βράδυ, και πολύ καλά έκανε, αλλά πραγματικά η φράτζα σκαλάκι, το γλυκό μουτράκι και το λευκό perfetto μπουφανάκι δεν προσφέρουν αυτό που περίμενα εγώ αυτό το βράδυ. Ποπάκι αδιάφορο, κινησούλα καλούτσικη, άστρα πανταχόθεν, πάνω κάτω πασαρέλλα, πετά και το μπουφάν, κάμει και το άλμα του, πείθει το φιλοθεάμον κοινό και περνά, γιατί κάποιος πρέπει να βγει τελευταίος στον τελικό!

9 μας μείνανε, μη μου αγωνιάς θα τα έχεις το συντομότερο δυνατόν! Μπον απετί!