Eurovision το ανάγνωσμα!!! Part IV
Θοδωρής ΤσοκανήςΚαι πάμε για το 4ο και τελευταίο μέρος της περιγραφής μας, το 2ο του 2ου ημιτελικού (έχω κάνει master στα μαθηματικά εξ ου και δεν χάνω τη μπάλα), οπότε πάμε βρε παιδάκι μου να τελειώνουμε μπας και βγάλουμε και τα καλοκαιρινά!
10. Αυστραλία: Dami Im – Sound of silence. Η Αυστραλία, η μοναδική ήπειρος – χώρα με τα πλέον θανατηφόρα ερπετά και ζουζούνια στον πλανήτη και την τσούχτρα Vox), βαρέθηκε να της στέλνουμε εμείς κορασίδες για γαμβρούς και είπε να μπει δυναμικά στη Eurovision με μια καταπληκτική κορασίδα, Νοτιοκορεάτισσα στην καταγωγή, σε ένα πολύ πολύ όμορφο τραγούδι και μόνη παραφωνία το φόρεμα που είναι σα νυφικό με χιλιάδες σβαρόφσια – αλλά οκ, το ξεπερνάμε εύκολα μετά τα σημεία και τα τέρατα που έχουν δει οι αθώοι οφθαλμοί μας, και μένουμε στο γεγονός καθαρά του τραγουδιού και της φωνάρας. Πάει για πρωτιά και την αξίζει!
11. Σλοβενία. Manuella – Blue and Red. Χθές λοιπόν έβαλα μπλε γράμματα σε κόκκινο φόντο σε μια αφίσα γιατί λύσσαξε ο πελάτης να το δει και παρόλο που είχα προειδοποιήσει για το αποτέλεσμα, επέμενε. Το αποτέλεσμα φριχτό, το αλλάξαμε ευτυχώς και τα γράμματα που έγιναν λευκά πλέον διαβάζονται ευχάριστα. Κάπως έτσι, η γλυκιά Manuella, τραγουδά κάτι το αδιάφορο, το αταίριαστο, το άνευ λόγου ύπαρξης, φορά και λευκό φόρεμα – ελβετικό αλπικό νυφικό, σαν τη Χάιντι στην πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής της, κάνει και ψευτοελβετικούς λαρυγγισμούς, κι εκεί που περιμένεις να βγει και η αγελάδα της Milka αυτοπροσώπως σε σεμνό χορευτικό, βγαίνει ένας ακροβάτης, Δανός λέει αυτός, ημίγυμνος και κάνει pole dancing σε πλάγιο στύλο. Παίρνει θάρρος η κορασίς, αρπάζει δυναμικά το μικρόφωνο και κάνει και ζημιές, βγαίνουν και φωτιές – αλλά τι τα θες τι τα γυρεύεις, πάει και η Manuella πάει και ο ακροβάτης, πάει και η Milka και στο καλό καημέ μου γλυκέ κι αγαπημένε!
12. Βουλγαρία. Poli Genova – If love was a crime. Μπορεί στιχουργικά το τραγούδι να εμπνέεται από την αξεπέραστη Τζένη Βάνου, μουσικά και στιλιστικά είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Ένα ρυθμικό, δυνατό κομμάτι, δημιουργεί κέφι κι ενώ η γλυκιά Poli εμφανισιακά το υποστηρίζει ενδελεχώς κι ανυπερθέτως, η φωνή της με ενοχλεί λιγάκι. Τόσο λιγάκι όμως που θέλω να περάσει, θέλω να πάει καλά και να σκίσει, αυτό θα το δούμε (το άρθρο γράφεται 1 μέρα πριχού δημοσιευτεί, οπότε ο τελικός δεν έχει γίνει ακόμα) και φυσικά όλο αυτό το όμορφο πάρτι επί σκηνής περνά για να μας διασκεδάσει απόψε (δηλαδή χτες – μην το ψάχνεις – θα μπλεχτείς)
13. Δανία – Lighthouse 10 – Soldiers of love. Δεν θέλω το σχολιάσω αυτό το ανούσιο, άνευρο, άνευ λόγου κι αιτίας υπάρξεως τραγούδι το οποίο και ξέχασα με το που τέλειωσε, βαριέμαι κι ευτυχώς έκανε όλον τον κόσμο να βαριέται και είναι ήδη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας σα λεκές στη συνείδησή μας. Ευχαριστώ.
14. Ουκρανία. Jamala – 1944. Η υπέροχη Jamala θέλει να μας πει μια ιστορία που είναι καθόλου μα καθόλου ευχάριστη. Μιλά λοιπόν για τη σφαγή και το διωγμό χιλιάδων Τατάρων το 1944 από την Κριμαία με εντολή Στάλιν. Eurovision? Σίγουρα όχι. Η Ουκρανία τολμά για 2η φορά να στείλει τραγούδι – χαστούκι, κι έτσι, μετά το Sweet People, έρχεται το 1944. Η Jamala λοιπόν τραγουδά και αφηγείται την ιστορία με σεβασμό, με ταλέντο και καλαισθησία. Με κάνει και ανατριχιάζω σύγκορμος. Η Jamala δεν ξεχνά – μεγάλωσε με αυτές τις ιστορίες, μας διδάσκει αυτή τη σκοτεινή σελίδα και, μπορεί να το κάνει σε λάθος μέρος, το κάνει όμως υπέροχα. Αν αναλογιστεί κανείς που οδεύει η Ευρώπη και ο κόσμος όλος, πολύ καλά κάνει. Δεν ξέρω αν θα βγει πρώτη ή τελευταία (πέρασε όπως καταλαβαίνεις) ξέρω ότι είναι υπέροχη. Θα την ακούσουμε και στο One of Those Things οπωσδήποτε.
15. Νορβηγία. Agnete – Ice breaker. Και να, που μετά τη συναισθηματική φόρτιση που μας προσέφερε η Jamala, έρχεται αίφνης η Agnete να μας την πάρει πίσω και να αρχίσουμε να ασχολούμεθα με την κλωστούλα που περισσεύει απ το βρακί μιας κι έχει ζεστάνει ο καιρός και που είναι το ψαλιδάκι να την κόψουμε. Η γλυκιά (τρόπος του λέγεσθε) Agnete, είναι μετρίας εμφανίσεως, μετριάς φωνητικής δυνατότητας κι εκεί που απλά νύσταξες, αλλάζει στο ρεφρέν το μουσικό στιλ και όλα γίνονται κουλουβάχατα. Και όλο αυτό χωρίς λόγο, χωρίς να προσφέρει στο άσμα ή στον ακροατή κάτι, οπότε η γλυκιά Agnete παίρνει το παγοθραυστικό και πάει Αρκτική – όπου και ανήκει!
16. Γεωργία. Young Georgian Lolitas – Midnight Gold. Indie Rock μας παρουσιάζεται, και είναι ευτυχώς. Καθόλου βαρετό τραγούδι, αξιόλογη φωνή, φρεσκάδα και ζωντάνια με ένα τεράστιο λάθος. Η σκηνοθετική ματιά του αντίστοιχου Μπιρσίμ Γεωργίας, κάμει καλειδοσκόπιο με εφέ καθρέφτη και τη βάρκα λεν Μαρίτσα, τη σκούνα Παντελή, κι έρχεται μια μικρή οπτική ναυτία, μια δραμαμίνη αν σας βρίσκεται μιας και είμαι λίγο πριχού το επεισόδιο το επιληπτικό και δεν θα θελα. Το τραγούδι όμως είναι καλό, ο τύπος τα λέει και περνά επιτυχώς κι ανυπερθέτως!
17. Αλβανία. Eneda Tarifa – Fairytale. Συνήθως αγαπώ τις επιλογές και τις αποστολές της Αλβανίας, στέλνουν όμορφα τραγούδια με δυνατές και υπέροχες φωνές που συνήθως δεν έχουν την τύχη που τους αξίζει, μιας και η γείτονας Αλβανία δεν έχει λεφτά να κάμει κονέ. Παρόλα αυτά, φέτος, μια χρυσοντυμένη κυρία, με βάψιμο κακιάς μάγισσας μας τραγουδά το παραμύθι της, με καλή φωνή – όλως περιέργως και με αντιληπτά εγγλέζικα – ολόισιο από κερατίνη μαλλί και ολόχρυσο φόντο άνευ λόγου επίσης σε μια μελωδία μάλλον μετρία – ουχί ενοχλητική αλλά σίγουρα μετρία, κάνει και λαρυγγισμούς, βγάζει και κορώνες – αλλά δεν τα καταφέρνει. Αχ γλυκιά μου μη μου στενοχωριέσαι – η χώρα σου πάντα ήταν αδικημένη.
18. Βέλγιο. Laura Tesoro – What's the pressure. Ξεκινά και θυμίζει υπερβολικά το Another one bites the dust. Το αντιπαρερχόμεθα μιας και πρόκειται για ρυθμικό, ευχάριστο funk κομμάτι, με ένα υπέροχο και χαρούμενο χορευτικό και μια γλυκύτατη μικρά να το τραγουδά με ένα και μοναδικό ελάττωμα. Τη φωνή της. Αν αυτό το τραγούδι το έλεγε μια δυνατή μαύρη φωνή, θα έσκιζε. Με τη φωνούλα της μικράς απλά προσφέρει ευχάριστα χαμόγελα – κρίμα. Παρόλα αυτά, είναι δροσερό, η παρουσίαση βοηθά πολύ και περνά, έτσι, για να μας κάνει να αισθανθούμε νέοι για άλλη μια φορά!
Αυτά τα ολίγα, θα τα πούμε το βράδυ ζωντανά στο One of Those Things, ελπίζω να το απολαύσατε, να μαστε καλά και του χρόνου με υγεία!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Μαρίνα Μαυρογένη - Interview
Δύο χρόνια μετά τις πρώτες παραστάσεις τον Μάιο 2022, και λίγο πριν φύγει για παραστάσεις στην Κωνσταντινούπολη 15 & 17 Δεκεμβρίου 2024, η Μαρίνα Μαυρογένη απαντά στις ερωτήσεις της Νάγια Παπαπάνου. ...
Σχόλια χρηστών
Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.