Φαινότυπος

Λοιπόν που λες επειδής είμαι σε πολύ επιστημονικό μουντ τον τελευταίο καιρό, αποφάσισα να κάμω δουλειά σοβαρή εδώ μέσα κι όχι παίξε γέλασε. Σήμερα το πρωί, ακριβώς επειδή είδαν πολλά τα ματάκια μου και ακριβώς επειδή σε σκεφτόμουν (το τι θα σου γράψω βρε κουτό) αποφάσισα να μιλήσουμε για φαινοτύπους. Όταν πήγαινα στη 2η δέσμη -το 1821, με τεράστια επιτυχία- είχα μάθει για το φαινότυπο και το γονότυπο. Ο γονότυπος είναι η χαρτογράφηση του γονιδιώματος ενός ζώντος οργανισμού, ο φαινότυπος δε, είναι το αποτέλεσμα. Το τι φαίνεται. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι ο πρώτος προστάζει μέσω του γονιδιώματος για κάποια πράγματα, ο δεύτερος εκτελεί, αλλά όχι πάντοτε με τα ίδια αποτελέσματα, παίζει βλέπεις ρόλο και το περιβάλλον στο οποίο αναπτύχθηκε ο οργανισμός. Έτσι το θυμάμαι, έτσι στο λέω.

Έλα όμως που το περιβάλλον δεν επηρεάζει μόνον το φαίνεσθε αλλά και το σκέπτεσθαι, το οποίον με τη σειρά του επηρεάζει το φαίνεσθε και τανάπαλιν σε έναν αέναο κύκλο που χαρακτηρίζει το σύμπαν στην τελική.

Τι θέλω να σου πω επειδή μάλλον σε μπέρδεψα. Ο φαινότυπος με τον οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα δεν έχει άμεση αν θες σχέση με το γονότυπο (έμμεση ναι), αλλά με το τι βλακεία κουβαλάει κανείς στην κούτρα του. Κάποια tips στο τέλος ίσως βοηθήσουν τους φαινοτύπους που θα σχολιάσουμε να αλλάξουν ελαφρά. Ίσως πάλι - και το πιο πιθανό είναι αυτό- όχι...

Πάμε για να καταλάβεις:

Φαινότυπος 1

Και ο παππούς με το φανελάκι;

Πάω που λες Σκλαβενίτη επροχθές να πάρω φέτα και ντομάτες (τελικά επειδή ένιωσα πλούσιος πήρα και 3 μπανάνες αφήνοντας απλήρωτη την ΕΥΔΑΠ που έληγε την επόμενη) και πλησιάζοντας το ταμείο αντικρίζω (α, πήρα και ψωμί ο σπάταλος) έναν υπερήλικα, έναν σεβάσμιο γέροντα, έναν παππού. Ο σεβάσμιος τούτος γέροντας, ηλικίας γύρω στα 75-80 πρέπει να ζύγιζε γύρω στα 23 κιλά, με τα παπούτσια, κι επειδή ένιωθε εξαιρετικά fit (αυτό του το αναγνωρίζω) φορούσε λευκό τιραντέ φανελάκι (classic) και σορτσάκι τζιν (όχι βερμούδα, σορτσάκι) το οποίο επειδή μάλλον το θεωρούσε πολύ συντηρητικό είχε γυρίσει τα ρεβεράκια για να φτάνει το ύψος ελάχιστα πιο κάτω από τα μαραγκιασμένα του τέτοια (ξέρεις εσύ ποια). Φαντάσου δηλαδή ότι τόσο προκλητικό σορτσάκι δεν φορούσε ούτε η Samantha Fox στα καλά της, τότες που ερμήνευε το Touch me...

Το θέαμα ασύλληπτο, ο γέροντας δε κορδωτός και υπερήφανος, περιέφερε τα λαχταριστά του μπούτια σα να ήτανε μανεκέν. Το μόνο που μπορώ να υποθέσω για να τον συγχωρήσω είναι ότι έκαμε coming out πρόσφατα (όπως στην ταινία που αδίκως πήρε Oscar o Plummer) και ήθελε να το χαρεί. Μόνον έτσι.

Tip. Παππού μου αγαπημένε. Σεβάσου τα χρόνια σου και το μπριάμ που έχω φάει και την επόμενη φορά που θα σε δω φόρα κάτι πιο μακρύ από κάτω και με μανίκι από πάνω. Θα με υποχρεώσεις...

Φαινότυπος 2

Βάλε το φλούο φουξ φουστάνι.

Σε έναν πεζόδρομο προς το σταθμό του Αγ. Νικολάου, που είναι ένα σχολείο, ανεβαίνοντας με το ποδήλατο προς τα κει και με αρκετή ψύχρα γιατί η ώρα είναι μόλις 7.50, αντικρίζω την κοπέλα αυτή.

Βαμμένη σαν εκδιδόμενη πρωί - πρωί, το μαλλί μακρύ και κάγκελο πρωί - πρωί, όμορφη φάτσα και ωραίο τσουπωτό κορμάκι και φοράει μόνο ένα σχεδόν see-through φουστανάκι, στράπλες, μίνι και αεράτο χρώματος φούξια αλλά το φούξια το φλούο με μαύρη γόβα 12 πόντων το λιγότερο. Μιλά στο κινητό και είναι ολοφάνερο ότι:

α. το δωδεκάποντο στο πλακόστρωτο δεν τη βοηθά ιδιαίτερα

β. έχει ξεπαγιάσει

γ. δεν έχει αντιληφθεί ότι η ώρα είναι μόλις 7.50 το πρωί

Που πας καρδούλα μου ντυμένη για το Βέρτη πρωινιάτικο; Σε πιο bar δουλεύεις πρωινή βάρδια; Ένα ζακετάκι δεν είχες να ρίξεις στους ώμους που χεις ξεπαγιάσει;

Tip. Βάλε ματάκια μου κάτι πιο ντυμένο γιατί χειμώνας είναι ακόμη και μπάζει. Και πασούμι, άμα δεν μπορείς να τον περπατάς τον ουρανοξύστη δείχνεις αστεία.

Φαινότυπος 3

Η wannabe Ούρσουλα Άντρες αλλά φέρνω προς το Βέτα Μπετίνι

Μέσα στο βαγόνι μπαίνει η αιθέρια αυτή οπτασία. Νεαρά, ετών περί τα 25, απελπιστικά βαρυκόκκαλη και με μεγάλο εκτόπισμα. 

Ενδεδυμένη με κολάν αυτή, ευτυχώς σχετικά σκούρου πράσινου, γοβίτσα από κάτω και από πάνω λευκό φανελάκι κι ένα μπολερό (ο Θεός να το κάνει) καφέ με γαρνιτούρα και κουμπιά. Το χει κουμπώσει κιόλας και θέλει το μπολερό να σηκωθεί να πάει σ άλλη γη σ' άλλα μέρη να ησυχάσει κι εμείς με το άγχος μη μας έρθει αίφνης κανά κουμπί στο μάτι. Αγκομαχά γιατί πιέζεται και προσπαθεί να μην το δείξει, ενώ κατά τακτά χρονικά διαστήματα χαμογελάει άνευ λόγου να τονίσει το χτυπητό ροζ ροδακινί κραγιόν της.

Μικρή λεπτομέρεια 1. Ενώ το δέρμα της είναι μεσογειακό (το γνωστό συμπαθές γυφτολέ ολέ ολέ), έχει βάψει την ομολογουμένως πλούσια κόμη κατάξανθη. Το κομποζάρισμα απίστευτο, γροθιά στον αμφιβληστροειδή.

Μικρή λεπτομέρεια 2. Το φρύδι παραμένει κατίμαυρο να τονίζει αντιθέσεις.

Tip. Όχι ροζ ροδακινί κραγιόν αγάπη μου χρυσή με καφέ μπολερό. Βάλε κάτι πιο αισθησιακό να τονίσεις το ρούχο, τσάμπα το ταλαιπωρείς;

Φαινότυπος 4

Η Πολυάνα στο κατηχητικό

Αγαπημένος φαινότυπος και σπάνιος πια. Είχα καιρό να πετύχω τέτοιον.

Ηλικία απροσδιόριστη, από 30-50. Μαλλί μαύρο που δεν έχει βαφτεί ποτέ (και καλά κάνει) και που δεν έχει γνωρίσει ποτέ την φροντίδα χτένας. Σαν κεραίες σε ταράτσα. Κομμένο με τάπερ παλαιότερα, έχει μακρύνει μέχρι τους ώμους. Το συγκρατεί σχεδόν νωχελικά μια στέκα μαύρο ψευτοβελούδο με μαργαριταράκια (είναι αυτή η άτιμη η τσαχπινιά που θέλει να βάζει η γυναίκα, αυτή η λεπτομέρεια που κάνει το ανσάμπλ να δείξει) και το συμμαζεύει όσο μπορεί για να μη βγάλει κάνα μάτι  αν πέσει ο συρμός σε λακκούβα.

Φούστα τζιν, φαρδιά, μακριά και ταλαιπωρημένη, φτάνει στη μέση της γάμπας περίπου, μιας γάμπας ελαφρώς αξούριστης και στιβαρής ωσάν κίονας δωρικού ρυθμού. T-shirt διαφημιστικό, σκοτωμένο πορτοκαλί και 5-6 νούμερα μεγαλύτερο από αυτό που θα έπρεπε να φοράει. Το μανίκι κάτω απ τον αγκώνα. Χλιδάτη λεπτομέρεια η καζακοζακέτα χρώματος καφέ σκούρου, της δρυός, με χοντρή πλέξη και κουμπί πιο μεγάλο από δίευρω. Σανδάλι - σαγιονάρα που ανασύρει μνήμες από το στρατό και γυαλί ταρταρούγα με τόσο χοντρό φακό που αν το βάλεις κάτω απ τον ήλιο καίει τον Αμαζόνιο σε 35 δευτερόλεπτα.

Στο ένα χέρι κρατά σακούλα απροσδιορίστου super market και στο άλλο διάφορες συσκευασίες πιζάμες - τζάμπερς χρώματος βυσσινί. Ύφος ανυπολόγιστης ομορφιάς. Μια μικρή θεά στο βαγόνι σας.

Tip. Δεν έχω tip για σένα αστέρι μου, είσαι υπέροχη, το μόνο που ίσως θα προσέθετα στο look θα ήταν μια πολυκαιρισμένη βίβλος αντί τις σακούλας. Τις πιζάμες - τζάμπερς τις θέλω οπωσδήποτε.

Εδώ τελειώνει ένα μικρό δείγμα φαινοτύπων - γροθιά στην κακογουστιά και στο ότι να ναι. Είχα κι άλλα που είδα σήμερα αλλά πιάστηκαν τα δάχτυλά μου, κι αύριο να μαστε καλά, μέρα είναι!