Φόρα τα πέδιλα σου κι έβγα να σε δω

Ημερολόγιο καραντίνας νούμερο δεν έχω ιδέα πια και δεν έχει σημασία κιόλας. Οι όποιες ελπίδες για άνοιγμα μετακινήσεων, όχι μεταξύ νομών, αλλά μεταξύ δήμων, έσπασαν σε 4340 κομμάτια, ενώ όσοι ονειρεύονταν ταξίδια το Πάσχα, βλέπουν τις ελπίδες τους να τσιμεντώνονται σαν Ιερός Βράχος της Ακρόπολης. Εκτός αν σας λένε Ντόρα φυσικά. Το θετικό είναι ότι άνοιξαν τα κομμωτήρια, ώστε να μπορούμε να μιλάμε σαν τον Τομ Χανκς στον «Ναυαγό» σε μπάλες ονόματι Wilson, αλλά τουλάχιστον με καλύτερο μαλλί. Αν συνεχίσει βέβαια αυτή η κατάσταση, πολλοί λίγοι θα μιλάνε σε μπάλες-φανταστικούς φίλους, οι περισσότεροι δεν θα χρειάζονται καν μπάλες, θα μιλάνε μόνοι τους στον αέρα.

Το θετικό νέο της εβδομάδας είναι ότι ξεκίνησαν να έρχονται οι πρώτοι τουρίστες, φέρνοντας μαζί δολάρια και έναν αέρα ελευθερίας. Για αυτούς βέβαια, καθώς εμείς παραμένουμε μέσα. Με τα μουσεία να είναι κλειστά, μια καλή ιδέα ίσως θα ήταν οι ξεναγοί να οδηγούν τους τουρίστες στις γειτονιές μέσα σε αυτά τα ανοιχτά διώροφα λεωφορεία, ώστε να βλέπουν εμάς. «Στα δεξιά βλέπουμε την οικογένεια Παπαδοπούλου, η οποία έχει να βγει από το σπίτι από τον Νοέμβριο. Στα αριστερά και καθώς βιώνουμε την κίνηση της Λ. Αλεξάνδρας, βλέπουμε την οικογένεια Καπάνταη, οι οποίοι δεν βγαίνουν καν στην εξώπορτα να πάρουν τα πράγματα που παραγγέλνουν από το super market, κινδυνεύοντας να πεθάνουν από την πείνα». Στη συνέχεια, μια βόλτα σε κάποιο μεγάλο super market, που είναι το μόνο που είναι ανοιχτό και η παραγγελία φαγητού στο ξενοδοχείο, θα ολοκληρώνει την βραδιά παρέα με κάποια τσόντα pay per view, view per πέη, οτιδήποτε ελλείψει ανοιχτού bar για να ανακουφιστούν οι άνθρωποι. Η παραγγελία φαγητού στο ξενοδοχείο θα πρέπει να έρθει αυστηρά σε στραπατσαρισμένο αλουμινένιο δοχείο με την μισή σάλτσα χυμένη έξω και μόνο εφόσον ξανακαλέσει ο πελάτης και ενημερωθεί ότι «έχει φύγει το παιδί», ανεξαρτήτως ώρας αναμονής. Προφανώς το μηχανάκι θα παρκάρει έξω από την πόρτα του δωματίου, ανεξαρτήτως ορόφου και θα μείνει αναμμένο μέχρι να ξανακαθίσει πάνω ο οδηγός, το οποίο συμβαίνει για απροσδιόριστους λόγους. Όλα αυτά θα γίνουν σε μια προσπάθεια να βελτιωθεί η εμπειρία του “Welcome to Greece” και να βγάλει τον τουρίστα από την παγίδα των τουριστικών εμπειριών, προσφέροντας του την υπέρτατη εμπειρία, αυτή του κατοίκου. 

Σε κάθε περίπτωση, ας ελπίσουμε ότι κάτι θα αλλάξει τις επόμενες μέρες, τουλάχιστον αναφορικά με τα αστεία sms, τα οποία δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα, παρά μόνο παραπάνω άγχος να μην ξεχάσεις το κινητό σπίτι. Όποιος θέλει να βγει, βγαίνει, επιλέγοντας απλώς μια διαθέσιμη δικαιολογία από τις 6 και λαμβάνοντας το ίδιο δευτερόλεπτο καταφατική απάντηση, με την πιθανότητα η απάντηση να είναι αρνητική λίγο μικρότερη από το να κερδίσεις παπατζή. Με τους τουρίστες να απλώνουν τα κοκκινισμένα κορμιά τους στις ελληνικές παραλίες και τους αυτόχθονες να ελέγχουν την απόσταση «Αμπελόκηποι – κοντινότερη παραλία με τα πόδια» στο Google Maps για να δουν αν βγαίνει πεζή, δεν θα αργήσει η ώρα που τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών που πλήρωναν τόσα χρόνια οι γονείς μας, θα βγάλουν επιτέλους τα χρήματά τους. Ένα ξεσκόνισμα στα γερμανικά που έχεις να μιλήσεις από το λύκειο κι ένα ζευγάρι λευκές κάλτσες μέσα από πέδιλα και το μόνο που θα σε σταματάει στο δρόμο, θα είναι Έλληνες που χορεύουν συρτάκι μέσα στην μέση του δρόμου, γιατί έτσι κάνουν εδώ αυτοί οι τεμπέληδες. Οι αστυνομικοί θα δέρνουν, μάλιστα, τους αυτόχθονες, ώστε να μπορούν να κυκλοφορούν χωρίς συνωστισμό οι τουρίστες.

Μετά από τους μήνες που συμπληρώσαμε έγκλειστοι, φτάσαμε στο σημείο να παρακολουθούμε δακρυσμένοι την «έξοδο» των παικτών στο Survivor και να παρακαλάμε για μια συναυλία, έστω και για να ακούσουμε οποιονδήποτε τραγούδησε εκεί, πίνοντας ζεστή αραιωμένη μπύρα σε υπέρογκη τιμή και μετά από υπέροχη ουρά. Στα υπόλοιπα θετικά νέα της εβδομάδας, καταργήθηκε ο έλεγχος στους μαθητές της Ιαπωνίας για το αν φοράνε λευκά εσώρουχα. Καταρχάς ας ελπίσουμε ότι εννοούν μόνο για την εξωτερική πλευρά, αλλιώς δεν θα έμπαιναν ούτε οι μισοί έφηβοι μέσα. Κατά δεύτερον, όταν στην Αμερική έκαναν μόδα τα υπερβολικά χαμηλοκάβαλα παντελόνια που φαίνεται το μισό εσώρουχο, οι Ασιάτες έψαχναν ακόμα τρόπους να ελέγχουν τι φοράνε από μέσα. 

Κλείνοντας, δεν μπορεί να μην γίνει μια αναφορά στην αντιδήμαρχο της Καρδίτσας, στο σπίτι της οποίας, μετά από σχετική καταγγελία, βρέθηκαν πολλά τρόφιμα που είχαν συγκεντρωθεί για τους σεισμόπληκτους. Πιθανότατα το συμβάν αυτό οφείλεται σε μια τεράστια παρεξήγηση και αν την εκπροσωπήσει ο δικηγόρος της καρδιάς μας, θα μάθουμε ότι τα τρόφιμα τα φύλαγε γιατί οι σεισμόπληκτοι δεν έχουν ούτε ψυγεία, ούτε ντουλάπια. Αλλά έτσι είναι σε αυτόν τον τόπο, πας να κάνεις ένα καλό και αυτό γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον σου, σε μια Ελλάδα που τρώει τα παιδιά της. Ή έστω το φαγητό των ανθρώπων που βρέθηκαν σε ανάγκη. 

Επί του πιεστηρίου και επί της πίεσης της κοινής γνώμης, διαβάζουμε τελικά ότι ανοίγουν μετακινήσεις μεταξύ δήμων και λιανεμπόριο, με το «μένουμε μέσα» να αλλάζει σε «και τώρα βγείτε έξω, κολλάει λιγότερο». Μέτρα με γνώμονα τα likes, έξυπνες αποφάσεις με πυξίδα τον πανικό και καλώς ήρθες ανοσία της αγέλης και ανοησία των από πάνω.