He[a]lter Skelter ή Πως πέθανε το καλοκαίρι του έρωτα – Κριτική

Τι έχει απομείνει από τον Τσαρλς Μάνσον; Ποιός ήταν; Τι συνέβη τον Αύγουστο του 1969; Ποιά ήταν τα λουλουδάκια που φρόντιζε ο Κηπουρός του Σικάγο; Η Σούζαν, η Λέσλυ, η Πατρίσια και η Λινέτ, στον τόπο της ανάμνησης, της μετάνοιας, της ενοχής, της εγκατάλειψης, της διάψευσης, της αγάπης, του ανήκειν. “He[a]lter Skelter ή Πως πέθανε το καλοκαίρι του έρωτα, μια παράσταση βασισμένη στις πραγματικές ιστορίες των γυναικών που ερωτεύτηκαν, πίστεψαν και ακολούθησαν τον Τσαρλς Μάνσον στη σφαγή επτά ατόμων τον Αύγουστο του 1969.”

Η Νίκη Σπανού υπογράφει το κείμενο και την σκηνοθεσία μιας παράστασης που φωτίζει όχι μόνο το κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο στα τέλη της δεκαετίας του ’60 στις ΗΠΑ, με τους Μαύρους Πάνθηρες, και το κίνημα των Χίππις αλλά και το σταρ σίστεμ και την μεταβολή του κινηματογραφικού χώρου στην Αμερική. Μέσα από τις ίδιες τις πρωταγωνίστριες του πρωτοφανούς εγκλήματος που συγκλόνισε, γίνεται και μια ιδιαίτερη μεταφορά, στην ίδια την φιλοσοφία της δημαγωγίας, της χειραγώγησης των μαζών, την υποδούλωση του ατόμου και την κατάργηση της ελεύθερης βούλησης με όχημα την ακραία ελευθερία. Οι τέσσερις συνεντεύξεις, σκιαγραφούν όχι μόνο τον ίδιο τον Μάνσον αλλά και τους συνένοχους στο έγκλημα, καθώς κάθε μια γυναίκα που οικειοθελώς διέπραξε δολοφονία υπήρξε θύμα της ανεπάρκειας της πολιτείας και της κοινωνίας να ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες και την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Η παράσταση στηρίζεται στις ερμηνεύτριες της, Ιωάννα Αγγελάκη (Λινέτ), Γεωργία Μαυροειδοπούλου (Πατρίσια), Ελένη Ζουρελίδου (Λέσλυ), Χριστιάνα Λαδοπούλου (Σούζαν) και τον Ανδρέα Μυλόπουλο ο οποίος διευκολύνει το ξεδίπλωμα των αναμνήσεων. Μέσα στα κοστούμια ( Χρυσιάννα Καραμέρη), φαντάζουν άλλοτε μαθήτριες με σχολικές ποδιές, άλλοτε σαν κοριτσοπαρέα σε πιτζάμα πάρτι, και άλλοτε τρόφιμες φυλακής. Η σεξουαλική απελευθέρωση, η χρήση ναρκωτικών, η προκλητικότητα του λόγου και των πράξεων, το ‘θέατρο’, η θεοποίηση του Μάνσον δεν άφησαν την κοινή γνώμη να δει αυτό που πραγματικά ήταν οι Πατρίσια, Σούζαν και Λέσλυ: παιδιά εγκαταλελειμένα, νεαρά κορίτσια κακοποιημένα, νεαροί άνθρωποι που χρειάζονταν την προστασία του συστήματος, αντ’ αυτού βρήκαν την προστασία του Μάνσον. Οι ερμηνείες των ηθοποιών και η σκηνοθετική προσέγγιση επανατοποθετεί τις γυναίκες αυτές κάτω από τον κατάλληλο φωτισμό, τους δίνει πίσω το δικό τους πρόσωπο κι όχι την περσόνα που υιοθέτησαν για χάρη ενός  άλλου. Σ’αυτό το σχήμα η Σέξυ Σέιντυ – Σούζαν, αποκτά μια τραγική διάσταση, και παρά την πληθωρική και συχνά κωμική προσέγγιση της Λαδοπούλου (η σκηνή που παραπέμπει στην Σαμάρα είναι απίθανη), μπορούμε να αναγνώσουμε κι άλλα κεφάλαια στην προσωπικότητα της πέραν της δίκης και των ντοκουμέντων της. Η Λινέτ της Αγγελάκη, παραμένει ρομαντική, αλλά μέσω αυτής ουσιαστικά αναδεικνύεται το συστημικό σχήμα μέσω του οποίου έδρασε ο Μάνσον, καθώς η ίδια σε αντίθεση με τις άλλες δεν απέδρασε ποτέ. Η Λέσλυ και η Πατρίσια πιο ήπιες, συμβάλλουν με τις καθοδηγούμενες παρεμβολές τους στην ολοκλήρωση της εικόνας. 

Η παράσταση “He[a]lter Skelter ή Πως πέθανε το καλοκαίρι του έρωτα” γεμάτη μουσική και οπτικά ντοκουμέντα είναι μια ιδανική αφορμή να ξαναδούμε την ιστορία μιας εποχής που σημάδεψε και σημαδεύτηκε από γεγονότα που γέννησαν βιβλία, ταινίες, μουσική. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι αυτοί υπήρξαν πραγματικά, δεν είναι ήρωες σε αντεστραμμένες συνθήκες «Κάποτε στο Χόλυγουντ».

Συντελεστες:

Κείμενο / Σκηνοθεσία: Νίκη Σπανού, Βοηθός Σκηνοθέτη – Edit Φωτογραφιών - Αφίσα: Χρυσιάννα Καραμέρη, 

Πρωτότυπη Μουσική: Χρήστος Δαρίτσης, Σχεδιασμός Φωτισμού: Μανωλία Σκρέκου, Σκηνικά – Κοστούμια: Χρυσιάννα Καραμέρη, Τrailer-Φωτογραφίες: Θεόφιλος Τσιμάς / Κώστας Χατζόγλου, Παραγωγή D'Art – The Art Society

Παίζουν: Ανδρέας Μυλόπουλος , Ιωάννα Αγγελάκη, Γεωργία Μαυροειδοπούλου, Ελένη Ζουρελίδου, Χριστιάνα Λαδοπούλου

Θέατρο Αργώ, Ελευσινίων 15, Αθήνα 104 37

Παραστάσεις: κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 18:00 

Εισιτήρια: 12 ευρώ κανονικό, 8 ευρώ ατέλεια/άνεργοι/ΑΜΕΑ

10 ευρώ προπώληση 

Διάρκεια παράστασης: 90'