Η εποχή του Κυνηγιού - Κριτική

“Bios, basement”, οι θεατές συνωστιζόμαστε στο πλατύσκαλο, η κάθοδος γίνεται στα σκοτεινά, το πέτρινο δωμάτιο είναι υποφωτισμένο, ενώ ένα τεράστιο ολόγιομο φεγγάρι δεσπόζει στο βάθος. Γυναίκες κοιμούνται σε διαφορετικά σημεία και επίπεδα ενός χώρου που περικλείεται από συρματοπλέγματα. Ένας άντρας στέκεται στο μισάνοιγμα μιας πόρτας και τις κοιτά, μια αντρική φωνή εξιστορεί πως κατέληξε να ζει στο δάσος, και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Οι γυναίκες ξυπνούν, η μια μετά την άλλη, οι ψευδαισθήσεις των ταυτοτήτων που τις ακολουθούν σβήνουν η μια μετά την άλλη. Θα κατορθώσουν να απεγκλωβιστούν; Ο ήχος της σφαίρας στο σκοτάδι είναι αρχή ή τέλος;

Η Αθηνά Χατζηαθανασίου σκηνοθετεί το έργο της Σοφία Γουργουλιάνη “Η εποχή του Κυνηγιού”, ένα έργο που θυμίζει έντονα το θέατρο της Επινόησης, στηριγμένο πάνω σε τρεις σαφείς χαρακτήρες, με επιφανειακά λογικοφανή συμπεράσματα για την ταυτότητα τους, που ενώνονται απέναντι σε έναν εχθρό που δεν γνωρίζουν, για να αποδράσουν από ένα εγκλεισμό στον οποίο δεν θυμούνται πως κατέληξαν. Οι χαρακτήρες του έργου είναι τρεις γυναίκες, ένας άντρας βουβό πρόσωπο επί σκηνής, και μια αντρική φωνή που εκφωνείται Η συνθήκη είναι εφιαλτική, με τις γυναίκες να παλεύουν χτυπώντας με το σώμα τους τα συρματοπλέγματα ενώ η έλλειψη του πραγματικού εχθρού, θύτη, ενός υπαρκτού προσώπου οδηγεί σε αυτοαναίρεση, μια δυστοπία που αναιρεί την ύπαρξη τους. Αν πρόκειται για έναν σχολιασμό της συστημικής βίας κατά των γυναικών, τότε το έργο αυτό είναι πάρα πολύ καλό, καθώς θίγει αυτό που βιώνουμε αλλά δύσκολα αποδεικνύεται, αν πάλι η συγγραφέας είχε άλλες προθέσεις τότε αυτό δεν αναιρεί την παραπάνω προσέγγιση. 

Το σκηνικό (Ανδρονίκη Τσαγκαράκου) δημιουργεί μαζί με τον ιδιαίτερο χώρο του Bios basement, μια σχεδόν insitu εγκατάσταση. Τα κοστούμια των ηθοποιών (Ευγενία Βησσαρίου) παραπέμπουν σε ρούχα κρατουμένων, αλλά οι μπογιές που τα καλύπτουν παραπέμπουν στα χρώματα, όπως αυτά συμβολίζονται στην σημαία του ουράνιου τόξου. Επίσης φέρουν πάνω τους κάποιες λεπτομέρειες που αναφέρονται στο χαρακτήρα που φοράει το κοστούμι (πχ, ένας μαστός - πλαστικό προπ ,πάνω από το πέτο της στολής του χαρακτήρα που νομίζει ότι είναι ή πρέπει οπωσδήποτε να γίνει μάνα). Η ερμηνεία συμπληρώνεται από την κίνηση των ηθοποιών (Ελένη Παπαιωάννου), όπου ανάλογα τον χαρακτήρα έχουμε και μια κινησιολογική ιδιαιτερότητα, στην περίπτωση της υπερθεμάτισης της αλλεργίας, το επί τόπου χοροπηδηχτο βάδην. Παρατηρώ ελάχιστα στοιχεία της σχολής του Ζακ Λεκοκ, κυρίως μιμική που λειτουργεί εντονότερα ως προς την κίνηση των ηθοποιών μέσα στον περίκλειστο χώρο δράσης. 

Οι ηθοποιοί Ελένη Παπαϊωάννου, Παναγιώτα Χαϊδεμένου, Αθηνά Χατζηαθανασίου και Θεόδωρος Χιντζίδης υπηρετούν την παράσταση με όλα τους τα μέσα, φωνή, σώμα, τεχνική, εμπειρία, ομαδικό πνεύμα. Υπάρχει ένας συνεκτικός κρίκος που φαίνεται να μην θέλει να αποδώσει παρά μόνο στο φινάλε της παράστασης, η εγκεφαλικότητα του κειμένου δεν αποτιμάται στην σκηνή, οι ηθοποιοί την προσεγγίζουν, περισσότερο η Παναγιώτα Χαϊδεμένου στον ευρυματικό μονόλογο συνειδητοποίησης ότι ίσως ακόμα δεν είναι μάνα αλλά αφού νοιώθει μάνα τότε πρέπει οπωσδήποτε να γίνει. Κυρίως όμως οι ηθοποιοί φαίνονται να αισθάνονται πιο ασφαλείς στην σωματική αποτύπωση, για αυτό κι οι σκηνές που είναι χορογραφημένες ή απαιτούν περισσότερο σωματική ερμηνεία είναι πολύ πιο “κουρδισμένες”. Ο αινιγματικός ρόλος του άντρα που παρακολουθεί υπηρετείται εκπληκτικά από τον Θεόδωρο Χιντζίδη, ο οποίος έχει μια τρομακτική έκφραση “αλά Νόρμαν Μπέητς” στην εισαγωγική σκηνή της παράστασης, χωρίς να κάνει τίποτα, να λέει τίποτα, απλά στέκεται και αισθάνεσαι απειλή. 

“Η Εποχή του Κυνηγιού” είναι μια ενδιαφέρουσα παράσταση, κυρίως για το κείμενο της  Σοφία Γουργουλιάνη. 

Συντελεστές:

Κείμενο: Σοφία Γουργουλιάννη, Σκηνοθεσία: Αθηνά Χατζηαθανασίου, Σκηνικά: Ανδρονίκη Τσαγκαράκου, Κοστούμια: Ευγενία Βησσαρίου, Φωτισμοί: Γιάννης Ζέρβας, Επιμέλεια κίνησης: Ελένη Παπαϊωάννου, Μουσική – Ηχοτοπία: Πάνος Χουντουλίδης, Βίντεο/Trailer: Θοδωρής  Βράχας, Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου, Οργάνωση παραγωγής: Καλλιτεχνική Εταιρία CALD

Στο teaser trailer ακούγεται το τραγούδι των  Matmos (Drew Daniel and M.C. Schmidt) "Schwitt/Urs".

Παίζουν: Ελένη Παπαϊωάννου, Παναγιώτα Χαϊδεμένου, Αθηνά Χατζηαθανασίου, Θεόδωρος Χιντζίδης.

Αφηγητής ο Θανάσης Κουρλαμπάς.

Bios basement, Πειραιώς 84, Αθήνα

Παραστάσεις: κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21.00 

Διάρκεια παράστασης: 100’

Κρατήσεις θέσεων: more.com και στο 2103425335.