Μαθήματα Οικιακής Οικονομίας κι ενδελεχούς εφευρετικότητας

Είχα που λες, βάλει πλυντήριο προχτές και μέσα σε όλα ήταν κι ένα μπορντό σεντόνι. Έχω 2 τέτοια τα οποία είναι πολύ όμορφα αλλά δεν τα πολυχρησιμοποιώ γιατί ξεβάφουν και άμα μου τελειώνει η χρωμοπαγίδα θα πάει το μπορντό σε κάνα άλλο και θα έχουμε θεματάκι. Τέλος πάντων, να μην στα πολυλέω και σε κουράζω, είχα χρωμοπαγίδα, έβαλα πλυντήριο και ήρθε η στιγμή να απλώσω. Βάζω την απλώστρα μέσα, την ξεσκονίζω διότι είμαι και παστρικός, και πιάνω πρώτο-πρώτο το σεντόνι να το απλώσω. Το ανοίγω, το τινάζω, δε βλέπω να έχει μπλεχτεί τίποτα μέσα, βγαίνω στο μπαλκόνι για να το τινάξω καλά και να το τυλίξω όσο πρέπει για να χωρά στην απλώστρα.

Κάνω τσουκ τσουκ τσουκ (ήχος τινάγματος φαντάσου) και πέφτει από μέσα μια καινούρια κόκκινη μπλούζα με στάμπα τη μούρη του Spiderman διότι είμαι μεγάλος άνθρωπος και ντύνομαι αναλόγως. Φρίττω βλέποντας τη μπλούζα να πέφτει κάτω και τρέχω όπως είμαι να τη μαζέψω. Σχεδόν με το βρακί βγήκα έξω. Έλα όμως που το σημείο που πέφτει είναι η πίσω αυλή η οποία είναι συνήθως κλειδωμένη για να μην μπαίνει ο καθένας! Ξαναμπαίνω στο σπίτι και παίρνω τηλέφωνο το διαχειριστή να μου ξεκλειδώσει να τη μαζέψω. Δεν το σηκώνει. Σκέφτομαι να την αφήσω μέχρι να έρθει το συνεργείο καθαρισμού ή κάποιος τέλος πάντων να μου τη δώσει, αλλά φοβάμαι ότι μπορεί κάποιος να πάει ώρα που δεν θα είμαι εκεί και πάει η μπλούζα με τη μούρη του Spiderman για την οποία έχω λάβει τόσα κολακευτικά σχόλια...

Οπότε πρέπει να προχωρήσω σε Plan B. Ανεβαίνω στο πατάρι και βρίσκω το κοντάρι που με βοήθησε να βάψω το σπίτι και να ξεσκαλώσω μια γάτα από τον απέναντι φράχτη που είχε μπλέξει το ποδαράκι της στο συρματόπλεγμα και δεν μπορούσε να βγει... Ανεβαίνω, το παίρνω, το ανοίγω, 4 μέτρα, ίσα που έφτανε τη μπλούζα... Αρχίζω να προσπαθώ να βρώ κάτι, μια δίπλα, ένα άνοιγμα κάτι να τη γραπώσω. Την έφερνα από δω, την έφερνα από κει, τίποτα, σφουγγάρισα όλη την αυλή αλλά δεν την έπιασα...

Μπήκα απελπισμένος μέσα, άναψα τσιγάρο, ξαναπήρα το διαχειριστή, με ξαναέγραψε στα τέτοια του και έκλεισα τα μάτια να βρω λύση.

ΕΥΡΗΚΑ αναφώνησα ωσάν Αρχιμήδης με βρακί έξω απ τη μπανιέρα και ξανανέβηκα στο πατάρι να βρω το ρολό που είχα βάψει τότε το σπίτι... Βρήκα χριστουγεννιάτικα, πασχαλιάτικα, αποκριάτικα, τα χαλιά, μια καφετιέρα, κάτι πλακίδια μπάνιου, τα ρολά και οι βούρτσες πουθενά. Με έκοψε κρύος ιδρώτας - λες να τα χα πετάξει; Αποφασισμένος μπαίνω ολόκληρος στο πατάρι και σε μια σακουλίτσα πίσω πίσω βρίσκω το πολυπόθητο ρολό. Το παίρνω, βγάζω το βαφτικό εξάρτημα και αφήνω μόνο το σίδερο και μένει σα γάντζος! Έτοιμο το εργαλείο! Συγκινημένος βγαίνω το μπαλκόνι και με μια κίνηση μαζεύω το έρμο το ρούχο απ τις αυλές.

Περιττό να σου πω ότι μπήκε στον κλίβανο, αλλά από την άλλη ένιωσα μια τεράστια υπερηφάνεια για το εφευρετικόν του πνεύματός μου! Διότι ο σωστός, ο μοντέρνος  νοικοκύρης οφείλει να είναι πάνω απ όλα και εφευρετικός ειδάλλως αλί και τρισαλί!