Μια Καρδιά Τα Χέρια Μου Σου Φέρανε

Έχει πανσέληνο απόψε και εκτός του ότι είναι ωραία, οι ρομαντικοί όλου του κόσμου ενώνονται για να κοιτάξουν τον ίδιο ουρανό και άλλες τέτοιες φράσεις που βοηθάνε στη διατήρηση της λίμπιντο σε χαμηλά επίπεδα. Αγάπη, ρομαντισμός κι όλοι οι άνθρωποι να αναζητούν την καρδιά που θα κάνει τη δική τους να χτυπάει πιο γρήγορα και κάποιους να είναι οι τυχεροί που την έχουν βρει. Όπως για παράδειγμα το πλήρωμα ασθενοφόρου στο Οχάιο, των αγαπημένων μας ΗΠΑ. 

Το πλήρωμα είχε σταματήσει για πρόχειρο γεύμα στο χωράφι δίπλα από ένα βενζινάδικο, όταν διέκριναν μια καρδιά σε πλαστικό σακουλάκι συντήρησης τροφίμων (από αυτά που γράφεις απέξω την περιγραφή για να ξέρεις τι είναι αυτό το απροσδιόριστο πράσινο πράγμα που τελικά θα πετάξεις).  Αφού, φαντάζομαι, ψάχτηκαν για να σιγουρευτούν ότι δεν έχει πέσει από το δικό τους ασθενοφόρο και γίνουν ρεζίλι, ειδοποίησαν την αστυνομία, η οποία επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για ανθρώπινη καρδιά. Οι αστυνομικοί εικάζουν ότι έχει κλαπεί/ χαθεί από κάποιο ιατρικό εργαστήριο και δεν υπάρχει κάποιος ο οποίος αφαιρεί τις καρδιές από τον κόσμο. Ελπίζω να υπάρξει σχετική αγγελία στα τοπικά μέσα «Βρέθηκε καρδιά, επικοινωνήστε στο 555121212», οπότε να βρεθούν οι πικραμένοι της περιοχής να απαντήσουν «Κάργια Μαρία, ποτέ δεν μ’ αγάπησες. Τώρα επιβεβαιώθηκα ότι ήσουν άκαρδη» και άλλα τέτοια σχόλια που θα ταίριαζαν κάτω από καψουροβίντεο στο YouTube, προφανώς με τη σχετική (αν)ορθογραφία.

Όταν ακούς για καταδίωξη σε αυτοκινητόδρομο, ο νους σου πηγαίνει στην Αμερική με ελικόπτερα να πετάνε από πάνω και live συνδέσεις να απαθανατίζουν το σκηνικό προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού. Όταν όμως υπάρχει ο Πύργος Ηλείας, αυτό το μικρό γαλατικό χωριό που συνεχίζει να αντιστέκεται στην ανία και το φυσιολογικό, η Αμερική έρχεται πιο κοντά. Μαθαίνουμε, λοιπόν, για την καταδίωξη που πραγματοποιήθηκε όχι στον Route 66, αλλά στην Εθνική Οδό Πύργου – Κυπαρισσίας.

Ένας άνδρας, ως εκ θαύματος, τσακώθηκε με την πεθερά του και έφυγε από το σπίτι παίρνοντας το αυτοκίνητο της με κατεύθυνση προς την Κυπαρισσία. Η πεθερά επέταξε το αυτοκίνητο συγγενικού της προσώπου, πιθανότατα να του είπε και «ακολούθα αυτό το αυτοκίνητο» και ξεκίνησε σε ανεύρεση του γαμπρού της. Ο άνδρας, όταν κατάλαβε ότι τον ακολουθούσε η πεθερά του, προσπάθησε να αλλάξει κατεύθυνση και κατάφερε να της κλείσει τον δρόμο και να την ακινητοποιήσει στην Εθνική. Σύμφωνα πάντα με την μαρτυρία της πεθεράς, ο άνδρας βγήκε από το αυτοκίνητο και την απείλησε με μαχαίρι (όλοι κουβαλάμε ένα πάνω μας όταν οδηγούμε, άλλωστε δεν πάει ούτε ένα κουάρτο). Η πεθερά ειδοποίησε την αστυνομία και ο γαμπρός της τράπηκε σε φυγή, μόνο και μόνο για να ξαναγυρίσει κραδαίνοντας ένα ξύλινο ρόπαλο. Η υπόθεση μου δημιουργεί αρκετά ερωτηματικά, με ένα από αυτά να είναι το αν έφυγε για να βρει το ρόπαλο, ή αν το είχε ήδη μαζί και γύρισε γιατί το μετάνιωσε και το κυριότερο πόσο επικό θα ήταν το βλέμμα της γυναίκας του, όταν όντας στη δουλειά της λένε «εεε νομίζω δείχνει τον άντρα σου στην τηλεόραση. Α και την μάνα σου. Έβαψε το μαλλί της καλέ η κυρά Λένα;». 

Υπάρχει μια λεπτή και συχνά αδιόρατη γραμμή ανάμεσα στο «πίνω και περνάω ωραία όλο το βράδυ χορεύοντας» και «πίνω και βγάζω τα άντερα μου και δεν θα ξαναπιώ ποτέ στη ζωή μου». Αυτή η γραμμή μπορεί να είναι μια γουλιά, ένα ποτό, ένα σφηνάκι, οτιδήποτε. Συνήθως νομίζεις ότι ξέρεις αν σε παίρνει κι άλλο, αλλά το μόνο που σε παίρνει τελικά είναι ο ύπνος ή η κάτω βόλτα. 

3 φοιτητές του Πανεπιστημίου του Stanford δημιούργησαν έναν περίπλοκο αλγόριθμο που μπορεί να υπολογίσει πόσο ακριβώς μπορείς να πιεις, πριν «κατεβάσεις ρολά». Ο συγκεκριμένος αλγόριθμος δημιουργήθηκε στο πλαίσιο μιας εργασίας και είμαι σίγουρος ότι οι τρεις φοιτητές αφιέρωσαν ώρες μελέτης και εργαστηριακών ερευνών στο συγκεκριμένο θέμα. Το video παρουσίασης τους τελειώνει με την φράση «Πιείτε υπεύθυνα». Φαντάζομαι εννοούν «πιείτε υπεύθυνα ένα τσακ πριν καταρρεύσετε». «Ρε συ Νίκο, δες λίγο, με παίρνει να πιω κι αυτή τη γουλίτσα;». Καλό σαββατοκύριακο και πιείτε υπεύθυνα!