Μπολιβάρ - Κριτική

«Λένε πως γνώριζε από πριν, με μιαν ακρίβεια αφάνταστη, τη μέρα, την ώρα, το δευτερόλεφτο ακόμη: τη στιγμή της Μάχης της μεγάλης που είτανε γι’αυτόνα μόνο, κι όπου θε νάτανε αυτός ο ίδιος στρατός κι εχθρός, ηττημένος και νικητής μαζί, ήρωας τροπαιούχος κι εξιλαστήριο θύμα.» Μπολιβάρ, ένα ελληνικό ποίημα – Νίκος Εγγονόπουλος

Ας αναλογιστούμε τους ήρωες, πως τους ανακαλούμε μέσα από την ποίηση και την λογοτεχνία, από τα αγάλματα που στέκουν ανέγγιχτα στον χρόνο, σμιλεμένα από δημιουργούς που πλάσανε τους ήρωες ίσους με θεούς. Κι όμως οι ήρωες ήτανε άνθρωποι. Ο άνθρωπος κοιτά στα μάτια τον δημιουργό στην νέα παράσταση των bijoux de kant αλλά η αποκαθήλωση του δημιουργού είναι μόνο το πρώτο επίπεδο σε αυτή την θεσπέσια αναπαράσταση που ανατέμνει την ίδια την Ιστορία. 

Δεν είναι μόνο το ποίημα του Εγγονόπουλου αλλά το σύνολο της εικαστικής του δημιουργίας που διαποτίζει την δουλειά του Γιάννη Σκουρλέτη. Ο Αντώνης Γκρίτσης σαν να ‘χει ξεπηδήσει από πίνακα του Εγγονόπουλου, ξεκινά την ερμηνεία του Μπολιβάρ με την μεγαλοστομία του Βάρναλη, θαυμάζει και φοβάται τον ήρωα που στήνει σταδιακά σαν ανδριάντα. Είναι αδύνατον να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του ακόμα κι όταν σηκώνεται όρθιος – σαν ολάκερο θηρίο – ο Λεφτέρης ο Λεφτερωτής. Ο Γκρίτσης σαν δημιουργός – ποιητής καθοδηγεί τα βήματα του ήρωα, συγκινείται και πονά, οδηγεί την Ιστορία, την αναμορφώνει κατά την αισθητική του παρά τα αγκομαχητά και το ψυχορράγημα. 

Έρχεται η στιγμή που το δημιούργημα – ο ήρωας – θα επικαλεστεί την ανθρώπινη του φύση, θα ομολογήσει τον φόβο τον ανθρώπινο που δεν θα αναφέρει ποτέ ο ποιητής, θα αναζητήσει την γαλήνη, το «δικό του δωμάτιο» μακριά από τις ανάγκες του λαού που μόνο ζητά τα υπεράνθρωπα. Corazon… Corazon… Corazon… η καρδιά του ποιητή αιμορραγεί μπροστά στον πόνο του ήρωα και τότε θα τον βάλει να πλαγιάσει πάνω στην «αγορά, το θέατρο και τους στεφάνους». 

Η λεπτή ειρωνεία, το ανεπαίσθητο φλερτ με την κωμωδία μόνο για να αναστήσει εκ νέου το τραγικό της Ιστορίας, η ανατομία σε μια σωρό μόνο για την διαστροφή της γνώσης πως κινείται ένα σώμα, ο διαμελισμός ενός σώματος μόνο για την αναδόμηση του σε ένα όπλο σαρωτικό: η παράσταση των bijoux de kant μόνο σε ζωντανό πίνακα ζωγραφικής μπορεί να αναχθεί. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενα: Νίκος Εγγονόπουλος (Μπολιβάρ: ένα ελληνικό ποιήμα / Ενοικιάζεται)  Γλυκερία Μπασδέκη (Ο Λεφτέρης στο Αμήν), Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης, Σκηνογραφία - Κοστούμια: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης, Φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ, Βοηθός Σκηνοθέτη: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Αντώνης Γκρίτσης, Γιάννης Κουκουράκης και η μουσικός Χαρούλα Τσαλπαρά

Θέατρο του Νέου Κόσμου -  Κάτω Χώρος, Αντισθένους 7 & Θαρύπου, 11743, Αθήνα , τηλ  2109212900 

Παραστάσεις: Τετάρτη έως Σάββατο, 21:15 και Κυριακή 19:00 (μέχρι 25.02.2018)

Εισιτήρια: Τετ - Παρ €12, €10 – φοιτητικό, €8 – ανέργων, Σαβ. και Κυρ. 13€, €10 φοιτητικό - ανέργων

Διάρκεια: 70’