Mr. Leonard - Κριτική

Θα μπορούσε να είναι το παρασκήνιο μιας συναυλίας, θα μπορούσε να είναι ο συναυλιακός χώρος αφότου όλοι έχουν φύγει και το μόνο που μένει είναι η μουσική και οι στίχοι των τραγουδιών. Mr. Leonard, ένα γράμμα – εξομολόγηση με δέκα τραγούδια του L. Cohen που σφράγισαν τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του Μάρκ, ενός Μάρκ που ίσως είσαι εσύ.

"Είναι τέσσερις το πρωί, τέλη Δεκέμβρη. Σου γράφω απλώς για να δω αν είσαι καλύτερα."

Ο Leonard Cohen σε ένα διαμέρισμα της Νέας Υόρκης, γράφει ένα γράμμα. Το γράμμα έγινε γνωστό ως "Famous Blue Raincoat". Το απευθύνει σε έναν φίλο του. Το γράμμα φτάνει στον παραλήπτη του. Εκείνος απαντάει, με ένα νέο γράμμα, το οποίο φτάνει στη Νέα Υόρκη, αλλά ο κ. Leonard έχει μετακομίσει. Ο νεαρός θυρωρός που το παραλαμβάνει, αποφασίζει να τον βρει και να του το παραδώσει.Κι έτσι ξεκινάει το ταξίδι...

Οι Ginger Creepers, όπως σε κάθε τους δημιουργία, σε βάζουν μέσα στον κόσμο που τους ενέπνευσε. Σαν θεατής, όταν εισέρχεσαι στον παραστασιακό χώρο, πρέπει να έχεις υπόψη ότι μπαίνεις μέσα σε μια εικαστική και δραματική εγκατάσταση ονείρων. Η αφήγηση, και η δραματοποίηση μπερδεύονται με τα εικαστικά ερεθίσματα, ενώ η μουσική / ηχητικά τοπία γίνονται το «κέικ της Αλίκης» για να μπεις κάθε φορά στο σύμπαν που δημιουργούν. 

Στην προκειμένη περίπτωση, όλα ξεκινούν με ένα σκισμένο παπιγιόν, κι ένα mixtape, από αυτά που ετοιμάζαμε και κάναμε δώρο σε φίλους κι αγαπημένους, και κόλλαγε η κασέτα στο κασετόφωνο και ακούγαμε ξανά και ξανά το ίδιο τραγούδι. Η φιγούρα του άντρα με το καπέλο του Ρενέ Μαγκρίτ, διεισδύει μέσα στην ιστορία, οι καθρέφτες στον χώρο πολλαπλασιάζουν την μορφή του, η ιστορία του γίνεται δυνητικά η ιστορία όλων μας. Κι έτσι αφηγούμαστε όλοι μαζί τι είναι ο L. Cohen για τον κάθε Μάρκ, Σούζαν, Κέιτι, Ηβ, Νταν, Τζάνις, εμένα, εσένα. «Ξέραμε ότι υπήρχε αγάπη μεταξύ μας, όσο κι αν δεν επιτρέπαμε να μπει τίποτε ανάμεσα μας»

Οι φωτισμοί του Τζάνου Μάζη και του Γρηγόρη Χατζάκη συναινούν στην συνθήκη του ονείρου που σε μεταφέρει μια στην λίμνη των παιδικών χρόνων του Μαρκ, και μια στο ξενοδοχείο που συναντά την Τζάνις Τσόπλιν. Τα κοστούμια (Lila Nova) επιτείνουν αφενός την παρουσία του L. Cohen, αφετέρου του Ρενέ Μαγκρίτ, μέσα στον σκηνικό χώρο της Ζωής Αρβανίτη, με αυτό το εξαιρετικά ευφυές χαλί που αντανακλά το φως, και μαγεύει τους θεατές στο τέλος της παράστασης, ως η ζωντανή απουσία του αγαπημένου Καναδού τραγουδοποιού. 

Η Κλεοπάτρα Τολόγκου, μέσα στο μαύρο κοστούμι γίνεται η γυναίκα μύθος της μουσικής του L. Cohen, ενώ ο Χρήστος Καπενής είναι ένας δραματικός αφηγητής. Το επίθετο δραματικός το χρησιμοποιώ για τον τρόπο που επιλέγει να διηγηθεί την ιστορία του Μαρκ, αυτού του ιδιαίτερου θυρωρού, του παιδιού που ο L. Cohen, σφράγισε τις πιο δραματικές στιγμές της ζωής του. Το στιγμιότυπο με το πικ νικ, όπου η Κλεοπάτρα Τολόγκου δαγκώνει όλα τα μήλα που της δίνει ο Μαρκ, σαν να προσπαθούν με μιας να αλλάξουν για πάντα το εικαστικό σύμπαν του Μαγκρίτ είναι ευφυής. Για ένα μεγάλο διάστημα η Κλεοπάτρα Τολόγκου είναι κάτω από την προβολή του L. Cohen, σαν ενσταντανέ από ταινία του Τζάρμους, ανάμεσα στους καπνούς, σε μια ασπρόμαυρη αποτύπωση ενός κινηματογραφικού καμβά. Οι δύο τους δημιουργούν τρισδιάστατες εικόνες από το σύμπαν του L. Cohen, όπως το συνέλαβαν και μετέφεραν στην σκηνή του θεάτρου Δεκατέσσερα οι Ginger Creepers Theater Band.

Κάθε Κυριακή (21:15) μετά το τέλος της παράστασης, ακολουθεί το Mr. Leonard Live, ένα μουσικό tribute στον Leonard Cohen, από τον τραγουδιστή και τραγουδοποιό Βασίλη Μπαμπούνη, που λειτουργεί σαν spin-off της παράστασης, με τα τραγούδια στα οποία έχει βασιστεί το Mr. Leonard και την πραγματική ιστορία τους.