Ο απέθαντος Σ

Σηκώθηκε από το κρεβάτι, πετάγοντας το ξυπνητήρι στον τοίχο. Πήγε να βάλει τις παντόφλες του αλλά πρώτα πάτησε κάτι δρακουλίνια που του είχαν πέσει το βράδυ, όταν έβλεπε ταινία στο λάπτοπ και έτρωγε ταυτόχρονα.

Το σπίτι του ήταν βρώμικο. Είχε να καθαρίσει πάνω από ένα δίμηνο. Στην πραγματικότητα ένα βαθύ σκοτεινό χάος έτρωγε την ψυχή του.

Άλλη μια μέρα στη δουλειά, λοιπόν, όπου έφτιαχνε το κέφι των συναδέλφων του. Κανείς δεν τον είχε καταλάβει ως τώρα. Μόνο οι δικοί του γνώριζαν. Τα σημάδια από το ξυράφι στα χέρια του δε φαίνονταν. Κρύβονταν από τα τατουάζ που απεικόνιζαν τον Μπομπ Σφουγγαράκη, στο ένα χέρι, στο άλλο είχε το ρητό "ο επιμένων νικά", αν και είχε αποτύχει παταγωδώς όποτε τις έκοβε εγκάρσια.

Τρεις απόπειρες αυτοκτονίας στο μπάνιο του. Μια στα 17 του. Η άλλη στα 28 και η τρίτη στα 32. Αποτυχία και σε εκείνες τις διακοπές στο Ναύπλιο, όπου είχε φάει τρεις γύρους και βούτηξε στα βαθιά για ένα δίωρο μπάνιο. Ακόμη και η καρδιά του τον πρόδωσε, καθώς λειτουργούσε πέραν του δυνατού, κάτι που τον είχε σώσει αλλά του χάριζε ακόμη μεγαλύτερη απελπισία.

Έτσι είχε πέσει σε μια μόνιμη κατάθλιψη καθώς με αυτό τον κόσμο φαίνεται πως θα ξεμπέρδευε μόνο από φυσικά αίτια. Πτώση από κτίριο δεν τον ιντρίγκαρε, ούτε φυσικά στο Μετρό. Πολύ μπανάλ.

Χτύπησε το κινητό του.

"Παρακαλώ;"

"Γεια σας, ο κύριος Σ;"

"Ο ίδιος"

"Από το ιατρείο του κυρίου Ματθαίου καλώ, έχουν βγει τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Θα πρέπει να περάσετε και να μιλήσετε με τον ιατρό".

Χαμογέλασε. Η ώρα της αλήθειας ήταν κοντά. Μπορεί και αυτή της επιτυχίας. Έπρεπε πια να πάρει άδεια για να φύγει λίγο νωρίτερα από τη δουλειά.

"Μαρία, να σου πω", είπε στην supervisor του.

"Έλα, τι έγινε;"

"Μπορώ να σου πω ιδιαιτέρως;"

"Φυσικά".

Τραβήχτηκαν έξω από την αίθουσα.

"Πες μου"

"Μπορώ να φύγω 2 ώρες και 25 λεπτά νωρίτερα σήμερα;"

"Έγινε κάτι;"

"Βγήκαν οι εξετάσεις μου για καρκίνο στον εγκέφαλο"

Η Μαρία απάντησε με ένα αμήχανο "φυσικά" και ένα "επιτέλους" μέσα της .

Με το χαμόγελο στα χείλη, έφυγε και κατευθύνθηκε στο ιατρείο. Χτύπησε την πόρτα και μπήκε στο γραφείο.

"Α, εσείς κύριε Σ, γεια σας"

"Γεια σας. Με ενημέρωσαν πως πρέπει να μιλήσω μαζί σας για τα αποτελέσματα"

"Ναι... πρέπει να σας ενημερώσω πως οι εξετάσεις βγήκαν θετικές. Ο καρκίνος έχει προχωρήσει πολύ και δεν μπορεί στο στάδιο που βρίσκεται να γίνει κάποια επέμβαση..."

"Ότι καλύτερο μου έχουν πει ποτέ! και για πόσο καιρό μιλάμε ακόμα;"

Ο ιατρός μουδιασμένος ανέφερε "περίπου 6 με 9 εβδομάδες".

"Υπέροχα", απάντησε και έφυγε πιο χαμογελαστός από ποτέ.

Έφτασε σπίτι, το καθάρισε με περίσσεια όρεξη. Έβαλε youtube και παρακολουθούσε Ράδιο Αρβύλα, το σπίτι παραήταν ζεστό. 

Πια περίμενε μόνο τον θάνατο, ήταν θέμα διμήνου...

Μέχρι που ακούστηκε από το κινητό του ο -μόνιμος πια- ήχος κλήσης "Europe - The Final Countdown".

"Παρακαλώ;"

"Γεια σας, από το ιατρείο του κυρίου Ματθαίου σας καλώ για μια ενημέρωση που θα σας χαροποιήσει"

"Τι ενημέρωση; πριν λίγες ώρες με πληροφόρησε για το πως έχει η κατάσταση"

"Θέλω να σας πληροφορήσω πως έγινε λάθος στις εξετάσεις σας, ο καρκίνος έχει υποχωρήσει εντελώς!"

Τερμάτισε την κλήση και το πρόσωπο του μαύρισε. Κόπηκαν τα πόδια του.

Γονάτισε στο καθαρό από χλωρίνη πάτωμα, έβαλε τα κλάματα, τράβηξε την αφάνα του δυνατά και ούρλιαξε: "ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ ΘΕΕ ΜΟΥ;"

*από τη συλλογή "Love, Death and Tsiodras", κεφάλαιο "Αφάνατος".