Paradise / George Gaudy & SUN live @ Gagarin 205 - Review

The relationship between Sivert Hoyem and Greece is something beyond Madrugada, something that has lasted over the years and from what we saw, it will last for many more, not without a reason. The Norwegian singer came back with his new band, just a few months since his last visit in Rockwave Festival, with 4 new songs and came across a packed avenue full of excited fans. 

At 21:30 took his place on stage “our” George Gaudy with his band, SUN. George Gaudy & SUN consist of George Gaudy on lyrics and guitar, Tom Yosi on the other guitar, Archie Comel on bass, Anastasia Ieraci Pettinato on drums and Dora Tsigka on backing vocals. George Gaudy & SUN’s performance was one of the best “support” ones, I have seen in years. Few words and more songs, beautiful fresh and original sound, great songs, atmospheric, bluesy, electrified with bursts and psychedelic parts that carried you with them and let you go, only when the song ended. They come from London, they played “Mother” and “Amsterdam” between others and their appearance made you realize that “support” is but a word. They played for half an hour, earned the audience’s applause and made us look up their next gig. 

During the preparations of the stage for Paradise, you could almost feel the audience’s ecstasy. At 22:30 the lights went out, a female voice spoke in Italian welcoming us in Paradise and the band’s name started Paradise made their appearance on stage with Rob McVey on guitar, Simone Butler on bass, Jack Revy on drums and Sivert Hoyem, of course. 

They started the show with “Humiliation” from the Yellow EP while fans went crazy and for the next one hour, the majestic voice of Sivert Hoyem made us “travel”, move our feet, feel nostalgic and have a nice time. I don’t know how different Paradise sound with Rob Ellis, but Jack Revy filled his shoes with his powerful and technical drumming.  There was no doubt that Paradise consists of excellent musicians, but the most important thing is that they sound like they are playing together for years. Simone Butler who was dancing on her boots, along with Revy kept the rhythm and McVey played excellent guitar with chords full of gain and distortion, jazzy solos and with his hand in the air reminding of Brian May. Sivert Hoyem was there to offer us his soul, to rock us, to sing with his beautiful voice lyrics about pain, hate, loss and romance. He mixed with the crowd, dedicated “Wonderful Life” in memory of Nikos Triantafyllides (“a good friend who built this house”), received audience’s love and devotion (someone had a Norwegian flag on his shoulders) and admitted that “It’s good to be back. It’s a special place for me”.

Paradise‘s setlist consisted of the 4 songs we had heard on the Yellow EP, some new ones that will be in the forthcoming album and sounded very promising and some covers. They said their (first) goodbye with their hit “Goodbye 21st Century”) and came back for 3 more. Paradise earned our attention, they have great songs that are different to each other and a surprise to your ears and playing live showed that not only have they created a bond with each other but they enjoy being there. We enjoyed being there too and we are looking forward to seeing them again with the new album! 

Setlist

Humiliation, Living It Strange, Money, Gideon Bible, Crying, Ecstasy, Call My Name, Headwound, Duchess Seductress, Mary, Goodbye 21st Century, Riding, Wonderful Life, I May Not Know You

Photos by John D. Carnessiotis

Greek Version

Η περίπτωση του Sivert Hoyem και της σχέσης του με την Ελλάδα έχει δείξει ότι είναι πέρα από τους Madrugada, αντέχει στο χρόνο και από ό, τι φαίνεται (καλώς) θα συνεχίσει να μας απασχολεί και στο μέλλον. Ο Νορβηγός τραγουδιστής επέστρεψε με το καινούριο του συγκρότημα, λίγους μόνο μήνες μετά την τελευταία φορά που έπαιξε (στο Rockwave Festival) και με μόνο 4 κομμάτια στη βαλίτσα του, αλλά συνάντησε ένα γεμάτο Gagarin και στιγμές λατρείας.   

Στις 21:30 ανέβηκε στη σκηνή ο «δικός μας» George Gaudy με το συγκρότημα του, Sun. Οι George Gaudy & SUN αποτελούνται από τον George Gaudy (Γιώργο Γουδή) στο τραγούδι και την κιθάρα, τον Tom Yosi στην άλλη κιθάρα, τον Archie Comel στο μπάσο, την Anastasia Ieraci Pettinato στα drums, ενώ στα φωνητικά βοηθούσε και η Δώρα Τσίγκα. Η εμφάνιση των George Gaudy & SUN ήταν μια από τις καλύτερες εμφανίσεις “support” συγκροτήματος που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Λίγα λόγια και πολλά τραγούδια, ωραίος φρέσκος και πρωτότυπος ήχος, πολύ ωραίες συνθέσεις, ατμοσφαιρικοί, blues, ηλεκτρικοί και ηλεκτρισμένοι, με ξεσπάσματα και σημεία έντονης ψυχεδέλειας που σε έπαιρναν μαζί τους και σε άφηναν μόνο όταν τελείωνε το κομμάτι. Εκ Λονδίνου ορμώμενοι, έπαιξαν μεταξύ άλλων το “Mother” και “Amsterdam” και έκαναν εμφάνιση «μεγάλου» συγκροτήματος αποδεικνύοντας ότι ο τίτλος “support” είναι απλώς μια λέξη. Κατέβηκαν από τη σκηνή στις 22:05, κέρδισαν δικαίως το (έντονο) χειροκρότημα του κοινού και μας έκαναν να ψάχνουμε την επόμενη εμφάνιση τους.     

Στην μισή ώρα που ακολούθησε μέχρι την εμφάνιση των Paradise, μπορούσες σχεδόν να «ακούσεις» την ανυπομονησία του κόσμου, όση ώρα ετοιμαζόταν η σκηνή. Στις 22:30 έσβησαν τα φώτα, άρχισαν να ακούγονται ιταλικά από τα ηχεία που μας καλωσόριζαν στον παράδεισο και τα γράμματα Paradise άρχισαν να αναβοσβήνουν. Το συγκρότημα έκανε την εμφάνιση του, με τον Rob McVey στην κιθάρα, τη Simone Butler στο μπάσο, τον Jack Revy στα drums και φυσικά τον Sivert Hoyem. 

Ξεκίνησαν με το Humiliation από το Yellow EP μέσα σε ζητωκραυγές και για την επόμενη μία ώρα, η πανέμορφη φωνή του Hoyem μας ταξίδεψε, μας έκανε να κουνηθούμε, να νοσταλγήσουμε και να περάσουμε καλά. Δεν ξέρω πόσο διαφορετικοί θα ήταν οι Paradise με τον Rob Ellis στα drums, αλλά ο αντικαταστάτης του Jack Revy κάλυψε επάξια τη θέση του, με το δυνατό και τεχνικό παίξιμο του. Το ότι οι Paradise αποτελούνται από εξαιρετικούς μουσικούς ήταν δεδομένο, αλλά το κυριότερο είναι ότι ήταν δεμένοι σαν συγκρότημα που παίζει μαζί χρόνια. Η Simone Butler με τον Revy έχτιζαν τον ρυθμό και ο McVey έκανε ό, τι ήθελε την κιθάρα του, με συγχορδίες γεμάτες gain και παραμόρφωση, φρενήρη solo και το υψωμένο χέρι του να θυμίζει τον Brian May. Ο Sivert Hoyem ήταν εκεί για να καταθέσει την ψυχή του, να απλώσει το εύρος της φωνής του, να «τα σπάσει μαζί μας» με το stand να φεύγει από τη μέση από το δεύτερο τραγούδι και να μετατρέψει σε στίχους τον πόνο, το μίσος, την απώλεια και τον ρομαντισμό. Κατέβηκε στο κοινό, τραγούδησε το “Wonderful Life” για τον Νίκο Τριανταφυλλίδη (“a good friend who built this house”), βίωσε τις στιγμές αγάπης και λατρείας του κόσμου (κάποιος είχε τυλιγμένη τη Νορβηγική σημαία) και παραδέχτηκε ότι “It’s good to be back. It’s a special place for me”.

Το setlist των Paradise  περιλάμβανε τα 4 κομμάτια του EP, κάποια που δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα και ακούστηκαν πολύ υποσχόμενα και διασκευές. Μας αποχαιρέτησαν (για πρώτη φορά) με το ήδη γνωστό “Goodbye 21st Century”) και ξαναβγήκαν για άλλα 3 κομμάτια. Οι Paradise αξίζουν της προσοχής μας, τα κομμάτια τους είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους και προκαλούν το ενδιαφέρον, ενώ live ήταν δεμένοι (ακόμα και με τον drummer που προστέθηκε πρόσφατα) και φαίνονταν να απολαμβάνουν την παρουσία τους εκεί. Το ίδιο και εμείς και τους περιμένουμε και πάλι με τον πλήρη δίσκο. 

Setlist

Humiliation, Living It Strange, Money, Gideon Bible, Crying, Ecstasy, Call My Name, Headwound, Duchess Seductress, Mary, Goodbye 21st Century, Riding, Wonderful Life, I May Not Know You

Photos by John D. Carnessiotis