Περισυλλογή περιδρομιάζοντας

Οι άγιες μέρες του Πάσχα είναι μέρες περισυλλογής. Η Σταύρωση και Ανάσταση του Ιησού βοηθάει σε αυτό, ο οποίος Ιησούς πάντα αποκαλείται σχεδόν μόνο σε αυτή την περίπτωση Θεάνθρωπος, σαν τον/την σύντροφο σου που όταν σε φωνάζει με το όνομα σου και όχι το χαϊδευτικό που σου έχει δώσει ξέρεις ότι κάτι πάει στραβά. 

Σε πολλές περιπτώσεις, η περισυλλογή είναι υπαρξιακού ή θεολογικού χαρακτήρα με το θέμα του Θανάτου και της Ανάστασης να ταλανίζει την ανθρώπινη ύπαρξη, ίσως με πιο γήινες μορφές από ό,τι θα περίμενε κάποιος θεολόγος, αλλά με τις δύο αυτές έννοιες να βρίσκονται ακόμα και στην ίδια πρόταση («Θα πεθάνω από το φαΐ Θεέ μου, δεν αντέχω, πάρε με τώρα ω φιλεύσπλαχνε λυτρωτή! Ωπ, σαραγλί είναι αυτό; Κάτσε να πάρω κανα-δυό, χωράνε»). 

Σε άλλες περιπτώσεις η περισυλλογή μπορεί να αφορά πιο πρακτικούς λόγους, όπως το να σκεφτείς τρόπους να φας ό,τι περίσσεψε από το Πασχαλινό τραπέζι. Μπορεί να μοιάζει κάτι εύκολο, αλλά στην πραγματικότητα είναι κάτι αρκετά δύσκολο και χρειάζεται σκέψη. Οι ποσότητες που θα χόρταιναν δύο χωριά της Αφρικής πρέπει να φαγωθούν σε εύλογο χρονικό διάστημα ώστε να μην χαλάσουν, αλλά αρκετά αραιά ώστε να μην βαρεθείς. Η συνάρτηση βασίζεται σε διάφορες παραμέτρους, όπως τι χαλάει πρώτο, τι μπορεί να φρακάρει τις αρτηρίες σου πρώτο, το αν συνδυάζονται τα υπολείμματα, τι μπορείς να πάρεις στο γραφείο ώστε α. να μην μυρίζει σε σημείο να πρέπει να εκκενωθεί το κτίριο και β. να μην προσελκύσεις συναδέλφους που θα θελήσουν να σου εξιστορήσουν πώς πέρασαν το Πάσχα και άλλα.   

Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία, οι εξιστορήσεις συναδέλφων για το πώς πέρασαν το Πάσχα είναι ο λόγος που πολλοί εργαζόμενοι παθαίνουν αφυδάτωση τις πρώτες μέρες επιστροφής στην εργασία. Οποιαδήποτε συνάντηση με συνάδελφο στον ψύκτη μετατρέπεται σε πεδίο εξιστόρησης λεπτομερών αναλύσεων για το τι περιλάμβανε το πασχαλινό τραπέζι, μια υποτιθέμενη αστεία ιστορία που περιλαμβάνει παιδιά που δεν γνωρίζεις, ενημέρωση για την ώρα προσέλευσης και αποχώρησης από την εκκλησία, ποιος «κέρδισε» στο τσούγκρισμα αυγών, τον vegan ξάδερφο που έφαγε μόνο σαλάτα κ.α. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να απέχεις από το νερό όλη την μέρα, μέχρι τη δύση του ηλίου που επιστρέφεις σπίτι, λες και είναι Ραμαζάνι και ή να απέχεις από την τουαλέτα με προφανείς κινδύνους ή να πηγαίνεις, αλλά να φεύγεις τρέχοντας χωρίς να πλένεις τα χέρια σου αφού κινδυνεύεις κι εκεί. Εντάξει, πιθανότατα θα θεωρηθείς βρωμιάρης ή θα πάθεις τίποτα από τα βρώμικα χέρια, αλλά τόσο αντισηπτικό έχουμε πιει εμμέσως μέσα στον covid, κάτι θα σώσουμε. 

Φυσικά, η βασική στιγμή περισυλλογής δεν είναι ούτε η εκκλησία, ούτε η ενδοσκόπηση σχετικά με το νόημα της ζωής και του θανάτου. Είναι το ίδιο το πασχαλινό τραπέζι. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Μυστικός Δείπνος τοποθετείται χρονικά λίγο πριν το Πάσχα, ούτε ότι ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι που απεικόνισε τον Μυστικό Δείπνο, έκρυψε, σαν ένας άλλος Bob Ross, έναν μικρό χουντικό θείο ανάμεσα στους Αποστόλους. Αν κοιτάξεις προσεκτικά ανάμεσα στον Παύλο και τον Πέτρο βλέπεις μια φιγούρα με κατακόκκινο πρόσωπο και ένα ξέχειλο ποτήρι με το «νερό της Κανά» να έχει ανοίξει το στόμα έτοιμος να μιλήσει για ανοιχτές πόρτες, εξαδάχτυλους βασιλιάδες, την λογοκρισία στον Μάρκο Σεφερλή και την κατάντια της εποχής μας που δεν μπορείς ούτε να φλερτάρεις. Το Πασχαλινό τραπέζι σε κάνει να συλλογίζεσαι ελεύθερα, άρα να συλλογίζεσαι καλά, αν έκανες καλά που πήγες εκεί. Ερωτήσεις για το αν έχεις σχέση, αν με τη σχέση σου θα παντρευτείς, αν με την παντρεμένη σχέση σου θα κάνεις παιδί, αν με την παντρεμένη σχέση με παιδί θα κάνεις κι άλλο παιδί, αν το παιδί σου θα κάνει παιδί, τι θα ψηφίσεις, γιατί δεν τρως αρνί, να δοκίμασε λίγο πέτσα, μια δοκιμή για μένα ρε παιδί μου, τόσο κόπο έκανα να το ψήσω, αν είσαι vegan, μα αφού δεν τρως αρνί και κατσίκι, ε τότε τα άλλα κρέατα γιατί τα τρως, δοκίμασε λίγο κι αυτό, εγώ στην ηλικία σου έκανα 12 χιλιόμετρα να πάω σχολείο, άλλο που δεν ξέρω να γράφω το όνομα μου, έπινα νερό από το λάστιχο, ναι μας έδερνε ο δάσκαλος αλλά έτσι κερδίζεται ο σεβασμός και άλλα. 

Στο Πασχαλινό τραπέζι υπάρχει πάντα ο zero waste συγγενής ο οποίος θα προσπαθήσει να σε πείσει ότι τίποτα δεν πάει χαμένο από το αμνοερίφιο, το οποίο ως άλλος Θεάνθρωπος αποκαλείται μόνο το Πάσχα έτσι, τρώγοντας τις βλεφαρίδες και την ουρά (κόκκυγα) του αρνιού, ενώ παίζει φλογέρα με τα κόκκαλα του ποδιού του αρνιού, φτιάχνει παντελόνι από το δέρμα και κοσμήματα από το μετατάρσιο. Φυσικά με τις εκλογές να απέχουν σχεδόν έναν μήνα, η συζήτηση θα πάει στα πολιτικά και η πίεση στο θεό, με συγγενείς να γλυκοκοιτάνε την ίδια κονσέρβα με ντολμαδάκια, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Οι άγιοι που ζαλίζονταν με λιβάνι τόσες μέρες κατεβαίνουν κάπως βίαια στο τραπέζι με προτροπή για σεξουαλική επαφή, αναλόγως τη χριστοπαναγία των αντίπαλων θείων, σαν αρχαίοι θεοί σε ομηρικό έπος που διάλεγαν πλευρά και στέκονταν πίσω από τα αντίπαλα στρατόπεδα. Αλλά όπως έγραψε κι ο Ελύτης, αν αποσυνθέσεις το πασχαλινό τραπέζι θα βρεις ένα σπασμένο κόκκινο αυγό, χοληστερίνη και τον ψήστη να πίνει φτηνή μπύρα. Που σημαίνει ότι με όλα αυτά τη ξαναφτιάχνεις. Χρόνια πολλά!