Point Of View

Πορνοστάρ – Η Αόρατη βιομηχανία του Σεξ, Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Θα μπορούσε να είναι ένα σοφτ πορνό road movie: ο γιος μιας πορνοστάρ αναζητά τον πατέρα του ξεκινώντας από την Σαρωνίδα στην Ελλάδα, πηγαίνει Ιταλία, κι ύστερα Αμερική. 

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος, σκηνοθετεί μια ταινία μέσα σε μια παράσταση μιλώντας για τον ερωτικό κινηματογράφο. Φαίνεται παράδοξο, αλλά αυτό υποδηλώνεται από τους οπερατέρ, τις ηθοποιούς που φαίνονται να περπατούν ανάμεσα στα σκηνικά, ντυμένες – έτοιμες για λήψη. Ο Μπίτριχ και η Τζοάνα, φέρουν στο προσκήνιο το προδομένο όνειρο των καλλιτεχνών που έκαναν επανάσταση, έγιναν οι ίδιοι επανάσταση, και θα τους διαψεύσει ο Τζακ: καμία επανάσταση δεν έγινε, το σώμα του έγινε ένα παραγωγικό εργαλείο και ο ίδιος απλά αναζήτησε το τίποτα. Ο Λάλος, αναζητά τον πατέρα του, την οικογένεια του, για να την ‘ελευθερώσει’ και να ελευθερωθεί. Η έξαψη της επανάστασης ενάντια στο κατεστημένο, όπου κι αν βρίσκεται αυτό, η διάψευση που προκύπτει από τον νόμο της αγοράς και η ανάγκη ενηλικίωσης σαν πράξη αποξένωσης από το οικείο: τρία σημεία που θίγονται με έναν αβανγκάρντ τρόπο.

Η Θεοδώρα Τζήμου (Τζοάνα), ο Λαέρτης Μαλκότσης (Τζακ) και ο Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Μπίτριχ) ερμηνεύουν εξαιρετικά. Ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγάλος, καθώς παίζουν για την κάμερα, αλλά ερμηνεύουν θεατρικά, σαν να τους βλέπεις ταυτόχρονα σε κοντινό και γενικό πλάνο. Ο Γιάννης Νιάρρος πιο πιστός στην κινηματογραφική ερμηνεία από τους υπόλοιπους, συμπεριφέρεται σαν να ερμηνεύει ένα ιδιόμορφο «Ταραντινικό» πλάνο. Και φυσικά υπάρχουν όλοι αυτοί οι ηθοποιοί που βλέπουμε σε εμβόλιμα πλάνα να ‘παίζουν’ ότι παίζουν σε ταινία πορνό. Τα σκηνικά του Valentino Marengo και τα κοστούμια της Νατάσσας Δημητρίου, δίνουν το στίγμα αυτής της εποχής του ’80, και των ερωτικών ταινιών, με μια μικρή αναφορά στον Μανάρα (ειδικά η φιγούρα της Τζοάννα). 

Νομίζω ότι αυτό που μου κέντρισε την προσοχή περισσότερο απ’ όλα, είναι το φινάλε: αυτή η αντίστιξη ανάμεσα στο πλάνο της κάμερας και την ερμηνεία επί σκηνής των χορευτών, ενώ ο Στέφανος Θωμόπουλος ερμηνεύει ζωντανά στο πιάνο. Πόσο πορνογραφικός μπορεί να γίνει ο χορός δύο σωμάτων με την κατάλληλη λήψη; 


Pornstar – The Invisible Sex Industry, Review

It could be a soft porn road movie: a pornstar’s son sets out from Saronida in Greece, to Italy and finally USA in order to find his father. 

Konstantinos Rigos, is directing a film within a theater show about the Sex Cinema. It may seem paradoxical, however the cameramen, the actresses moving around the sets all dressed – ready to shoot; they all maintain the same ambiance. Bitrich and Joanna, are supporting the artists’ dream for revolution, the artists who became themselves the revolution, nevertheless Jack will prove them wrong: never has happened the revolution, his body has been turned into a productive instrument, which has led him into a quest for nihilism. Lalos is searching for his father, his family, to set them free and be freed.  The heat of revolting against the established – whatever might that be - , the disillusion that the world market provides and the need for manhood as an act of alienation from the intimate and familiar: three themes that are touched upon in an avant-garde manner.

Theodora Tzimou (Joanna), Laertis Malkotsis (Jack) and Konstantinos Avarikiotis (Bitrich) are excellent performers. The difficulty for this performance is great, because they act for the camera but they perform for theatre, as if one is watching a close up and a long shot at the same time. Yiannis Niarros is more loyal to the cinematic performance than the rest, acting like he is in a Tarantino film. Further there are all these actors acting like they play in a porn film. Valentino Marengo’s sets and Natassa Dimitriou’s costumes give away the ’80 style, and that of sex films, with a light reference to Manara (especially Joanna’s figure).

I feel that, what has mostly caught my attention above everything else is the final scene: this counterpoint between the camera shot and the on stage performance of the dancers, while Stefanos Thomopoulos performs live at the piano. How can the dance of two bodies become pornographic with the appropriate camera shot?


Σχόλια χρηστών

Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.

Για να σχολιάσετε αυτό το άρθρο θα πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος