Rob McVey @ Boem Radio

Στο πλαίσιο της επίσκεψης των Paradise, του νέου group αποτελούμενου από τον Sivert Hoyem, Rob McVey (Marianne Faithfull Band), Rob Ellis (PJ Harvey) και Simon Butler (Primal Scream), μιλήσαμε με τον Rob McVie για τους Paradise, τη Marianne Faithfull, την προσωπική του δουλειά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα, που μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω. 

Αγαπητέ Rob, σ’ ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες για να μας απαντήσεις στις ερωτήσεις του Boem Radio. Είμαστε σίγουροι ότι οι αναγνώστες θα απολαύσουν τη συνέντευξη μας, όπως κάνουν με την μουσική σας.

Σίγουρα, ευχαριστούμε κι εμείς με τη σειρά μας για το χώρο που μας δίνετε. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο Όσλο, που είναι το πνευματικό σπίτι της μπάντας μεταξύ των προβών και χαίρομαι που θα μιλήσουμε.

Ποια ανάγκη οδηγεί μουσικούς από επιτυχημένα συγκροτήματα να μαζεύονται και να παίζουν μουσική; Διάβασα ότι θέλατε να «αναπαράγετε την αμεσότητα και την εκρηκτική αλχημεία που συναντά συχνά κανείς στη ζωντανή μουσική, κάτι που λείπει από τη ψηφιακή εποχή». Είσαι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα;

Αν γουστάρεις την μουσική και το τι μπορεί να σου κάνει, αυτό δεν φεύγει ποτέ. Έχουμε τόση ανάγκη να δημιουργήσουμε μουσική, όσο κάθε μουσικός ανεξαρτήτως φήμης και επιτυχίας. Δεν μπορούμε να νιώσουμε ότι κάναμε κάτι, μέχρι να γράψουμε αυτό το κομμάτι που φωτίζει τον κόσμο. Εννοώ αυτή την καλή ζημιά που μπορεί να κάνει στη ψυχή σου – σε κάνει να θες να ζήσεις, να πιείς, να κάνεις μωρά, να χορέψεις, να πλακωθείς, να αγαπήσεις και να χαλαρώσεις. Ακόμα θυμάμαι πως ένιωσα, όταν άκουσα για πρώτη φορά rock, ως παιδί – είναι καλό να το θυμάσαι αυτό. Οι Paradise δημιουργήθηκαν για να ασχοληθούν με αυτό που κάνει το rock: αμεσότητα, απλότητα, απόδραση, να σε κάνει να νιώθεις όμορφα. Η επιτυχία και η αποτυχία δεν έχει να κάνει με αυτό και όλοι ξέρουν ότι ένας μουσικός πρέπει να γίνει φίλος με την αποτυχία, πρέπει να αποτύχει για να επιτύχει. Είμαι χαρούμενος για το αποτέλεσμα του EP που κάναμε, είναι αληθινό και ζωντανό – αυτό είναι και ό, τι καλύτερο μπορείς να ελπίζεις: να κάνεις ό, τι ξέρεις για να είσαι αληθινός κι αυτό είναι το δυσκολότερο πράγμα να προστατέψεις. Οι μουσικοί δεν χρειάζεται να λένε κάτι, αν δεν έχουν κάτι να πουν.

Συμφωνείς με τον όρο “Supergroup” για τους Paradise; Είναι ένα project για εσάς για να χαλαρώνετε και να περνάτε καλά ή πρέπει να το θεωρήσουμε κανονικό συγκρότημα; Ή μήπως να μην μας νοιάζει και απλώς να απολαύσουμε την όμορφη μουσική σας;

Όχι, δεν συμφωνώ με τον όρο “Supergroup”, απλώς φτιάξαμε ένα συγκρότημα με τους καλύτερους ανθρώπους για τη δουλειά αυτή. Όπως είπα, έχουμε την ανάγκη, όπως κάθε άλλος μουσικός, να δημιουργήσουμε κάτι που θα σας «στείλει». Ακόμα νομίζω ότι είμαι στο σχολείο και παίζω με τους φίλους μου στο πρώτο μου συγκρότημα. Απλώς θέλουμε να γράφουμε τα καλύτερα τραγούδια που μπορούμε. Λέμε «Paradise μέχρι θανάτου» - δεν είναι side project και έχουμε βάλει τις ζωές μας σ’ αυτό. Αλλά θα πρέπει να το αποδείξουμε. Το εκτιμώ που λες ότι είναι όμορφη (η μουσική μας). Θέλουμε αυτό το συγκρότημα να είναι αυτό για το οποίο είμαστε γνωστοί – προσωπικά νιώθω ότι έχουμε ακόμα να κάνουμε τα πάντα γι’ αυτό.

Κατά τη γνώμη μου, κάθε ένα από τα 4 τραγούδια του ντεμπούτου σας είναι διαφορετικό, κάτι που μετατρέπει σε έκπληξη την ακρόαση. Να περιμένουμε κάτι αντίστοιχο και για το album;

Μπορώ να καταλάβω γιατί ο κόσμος μπορεί να εκλάβει το EP μας σαν κάπως εκλεκτικό. Νομίζω ότι ίσως αυτό που μας διακρίνει είναι η απλότητα κι ο μινιμαλισμός μας. Τα 4 συστατικά του συγκροτήματος είναι οι ιδιότητες μας – αυτό μαζί με εμφανίσεις που τσακίζουν κόκαλα. Το album που φτιάχνουμε έχει μια μαυρίλα, που προέκυψε καθώς το γράφαμε με τον Sivert (Hoyem)· ανακαλύψαμε ότι έχουμε έναν πόνο που πρέπει να σβηστεί. Να περιμένετε το album εκρηκτικό, σκοτεινό και συναισθηματικό.

Αυτή η διαφορετικότητα στα κομμάτια ήταν αποτέλεσμα πειραματισμού και κάτι που ηθελημένα έγινε ή προέκυψε λόγω της συνεργασίας «διαφορετικών» μουσικών;

Ξεκινήσαμε με την ιδέα απλώς να «καταστρέφουμε» ανθρώπους. Ξέρεις, να παίζουμε δυνατά και “on fire”. Αφού ξεκίνησα να γράφω μαζί με τον Sivert, διαπιστώσαμε ότι βρίσκουμε κοινά ενδιαφέροντα στην ομορφιά, τη μελαγχολία και το άγνωστο – κάτι που αντικατοπτρίζεται και στο νέο υλικό. Αλλά, ακόμα πιστεύω ότι το τραγούδι “Humiliation”, για παράδειγμα, βγάζει κάτι σέξυ- ακόμα κι αν είναι κάτι του στυλ «θα σε ξεσκίσω καριόλη».

Πόσο δύσκολο είναι να βάζεις στην άκρη την μουσική της Marianne Faithfull Band που είναι στο κεφάλι σου και να γράφεις μουσική για τους Paradise; Ή δεν τη βάζεις στην άκρη και είναι εκεί, αλλά φιλτραρισμένη;

Έχω πάντα στο μυαλό μου αυτό που μου είπε κάποια στιγμή η Marianne Faithfull “Βγες στη σκηνή και σπάστα, ποτέ δεν είναι αρκετό». Η προσέγγιση των Paradise είναι με κάποιο τρόπο παρόμοια με αυτή της Faithfull. Δώσε αίμα στον κόσμο. Δεν είναι δύσκολο να βάλεις στην άκρη κάτι που θα είναι για πάντα μαζί σου.

Πόσο διαφορετικό είναι για σένα ένα live της Marianne Faithfull Band από ένα των Paradise;

Οι Paradise είναι «τέρμα τα γκάζια», «όλα για όλα», θα πεθαίναμε για ένα κοινό (ένα ακροατήριο), αν αυτό χρειαζόταν. Για μένα είναι το ίδιο. Οτιδήποτε λιγότερο, θα ήταν τίποτα.

Μεταξύ Marianne Faithful Band και Paradise, ετοιμάζεις και το solo album σου. Θέλεις να μας δώσεις μερικές πληροφορίες; Θα υπάρχουν συνεργασίες με μουσικούς από τα συγκροτήματα που συμμετέχεις;

Ο solo δίσκος μου έχει ολοκληρωθεί. Έχει «κολλήσει» προς το παρόν, γιατί υπάρχουν κάποια νομικά κωλύματα με την εταιρεία που πλήρωσε για αυτόν, να προσπαθεί να αποκομίσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από κάποιον τρίτο. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στην Μουσική Βιομηχανία, έχουμε όλοι μας ακούσει αντίστοιχες ιστορίες. Το καλύτερο για μένα αυτή τη στιγμή, είναι να το ξεπεράσω, δεν τον νοιάζει τον κόσμο.

Νομίζω ότι είναι σημαντικό επίτευγμα η ευρωπαϊκή περιοδεία με πολλές sold out συναυλίες για ένα συγκρότημα που έχει βγάλει μόλις ένα EP. Είστε ικανοποιημένοι από το feedback που παίρνετε από τον κόσμο ως τώρα; Νομίζω ότι έχουν αγκαλιάσει το νέο εγχείρημα σας.

Κι εμείς το ίδιο, μας έκανε τόση έκπληξη … αλήθεια. Με κάποιον τρόπο δημιουργήσαμε «θόρυβο» πριν ξεκινήσουμε τις περιοδείες – ίσως βοήθησε ότι δεν «ανεβάσαμε» κάτι και ο κόσμος έπρεπε να έρθει για να μας ακούσει. Είμαστε τόσο ευγνώμονες για τους ανθρώπους που ήρθαν σε αυτές τις συναυλίες, είναι τόσο σημαντικοί για μας.   

Όπως καταλαβαίνεις ένα EP με 4 κομμάτια, μας άνοιξε απλώς την όρεξη! Πότε να περιμένουμε ολόκληρο το album;

Μπαίνουμε για ηχογράφηση στο studio στο Αμβούργο τον Μάρτιο/Απρίλιο του 2018. Θα βγάλουμε ένα single από εκεί σχεδόν αμέσως και λίγο αργότερα το album.

Μπορείς να μας δώσεις πληροφορίες για τα τραγούδια που θα ακούσουμε στις επερχόμενες συναυλίες σας στην Ελλάδα; Θα ακούσουμε μια επιλογή τραγουδιών από τα συγκροτήματα σας ή, ίσως, αδημοσίευτα τραγούδια των Paradise;

Ναι εννοείται – Φυσικά και θα παίξουμε το EP, αλλά θα υπάρχουν και μερικά νέα τραγούδια, μερικά ολοκληρώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα. Έχουμε και κάτι γαμάτο για το κλείσιμο: Ο Sivert κι εγώ θα παίξουμε μερικά τραγούδια, μόνο οι δυό μας. Είναι πάντα κάπως, όταν είναι μόνο κιθάρα και φωνή. 

Τι είναι "Boem" στη ζωή σου ή τι σημαίνει "Boem" για σένα;

Μποέμ; Δεν είμαι σίγουρος αν είμαι παραπάνω ή λιγότερο μποέμ από κάποιον άλλο...Οι Έλληνες είναι μποέμ, εγώ είμαι απλώς ένας Άγγλος. 

Σ' ευχαριστούμε για άλλη μια φορά και ανυπομονούμε να σε δούμε ζωντανά στις 25 Νοεμβρίου στην Αθήνα. 

Εγώ ευχαριστώ! Και να περάσεις να πεις ένα "γεια"! 

English Version

Dear Rob thank you in advance for your time in answering some questions for Boem Radio. We re are more than certain that our readers will enjoy this interview like they do with your music.

Sure, and thanks for having us. Sorry for the delay too, very pleased to read your questions. Writing you from Oslo which is the spiritual home of the band between rehearsals.

What need drives musicians from successful bands to get together and play music? I read that you wanted to “reproduce the immediacy and explosive alchemy often found in live music, which you felt was lacking in the digital age". Are you happy with the result?

If you're into music and what it can do to you, that never goes. We have as much need to make music as any musician, from any standing. Don't feel like we ever did anything until you write that one song which illuminates the world. I mean the good damage it can do to your soul - it makes you want to live, drink, make babies, dance, fight, love and loose. Still remember being a kid and hearing rock music for first time, I remember how that felt - it's good to keep that. Paradise was made to get with what rock music can do; direct, explosive, simple, escape, you now make you feel cool. Success and failure have nothing to do with it, and God knows every musician needs to make a friend of failure, one must fail to succeed. I’m now happy with the result of the EP we did, it’s reaI and alive - that's all you can hope for, to do what you know to be true, and that's the hardest thing to protect. Musicians should say nothing if they ain't got nothing to say.

Do you agree with the term “Supergroup” for Paradise? Is it a side-project for all of you to blow off some steam or should we consider it a "normal” band? Or we shouldn’t care and just enjoy your beautiful music?

No don't agree with the term, Supergroup. We just put the band together with the best people we knew for the job. Like I said, we have the need just Iike another musician to create something that will blow your mind, still feels like when I was at school playing with my friends in my first band. Just want to write the best song we can. We say, “Paradise to the death” - it's no side project and we've put all our lives into this. But we do have it all to prove, I appreciate you saying it's beautiful. We want this to be the band we ‘re known for - personally we feel like we have everything still to do.

I think each one of the 4 songs of your debut is different, which makes its’ listening a nice surprise. Should we expect the same for the album, too?

I can understand that people might see the EP' as eclectic somewhat. I think perhaps the thing that defines us is our simplicity and minimalism. The 4 components of the band are our identity - that coupled with a break - neck performance. The album we ‘re making has a darkness to it, that came out of writing with Sivert; we found we had an ache that needed to be quenched. Expect explosive, dark, and emotional for the album.

These different songs were the result or experimentation and something you wanted, or it happened due to the collaboration of “different” musicians?

We started with the idea just to wreck people. You know, be loud and on fire. After we started writing Sivert and I found we had a common interest in beauty, melancholy and the unknown – this is reflected in the new stuff. But I still think the song Humiliation, for example, has a sexiness to it – even if it is a rip you face-off son of a bitch.

How difficult is to put aside the “Marianne Faithfull band” music that’s in your head and write “Paradise” music? Or you don’t put it aside and it is there but filtered?

I keep something Marianne Faithfull said to me always “go on stage and kill them, you can never give enough”. Paradise in a way is similar to the Faithfull approach. Give people blood. It’s not difficult to put something aside that will always be with you.

How different is a Paradise live gig from a Marianne Faithfull band one, for you?

Paradise is full throttle, full tilt, we’ll die if for an audience if that’s what it takes. For me it’s the same. Any less would be nothing.

Between the Marianne Faithfull Band and Paradise, you are preparing your solo album. Do you want to give any more information? Will there be any collaborations with musicians from your other bands?

My solo record is finished. For now, it’s stuck in legal complications where the label that paid for it are trying to get major cash out of a third party. This can happen in the music industry, we all heard these stories. Best thing for me to do now is move on, world don’t care.

I think the European tour with several sold-out shows for a band that has released only an EP is a great accomplishment. Are you satisfied with fans’ feedback until now? I think they have hugged your new project.

Us too, we were so surprised… really. Somehow, we got a good stink about us before we hit the road – maybe it’s because we didn’t put anything online – folk just had to show up if they wanted to hear us. We’ re so grateful to the people who came to those shows – they’ re special to us.

As you can understand, a 4 track EP just whetted our appetite! When should we expect the full-length album?

We’re going into the studio in March/April 2018 in Hamburg to record. We’ll first release a single from it, pretty much straight away – album out soon after!

Can you give us any information about the songs that you will play on your forthcoming Greek shows? Will it be a selection of songs from all the bands you play or perhaps unheard and unpublished Paradise songs?

Yeah cool – we’ll certainly play the EP of course, but there’s some new songs too, some just finished last week. We got a real cooker to finish the set with, Sivert and I do some songs just the two of us. There something about it when it’s just a voice and a guitar.

What is “Boem” about your life or what does “Boem” mean to you?

Bohemian? Not sure really, don’t think I’m any more boho, or any less than anyone else… Greeks are bohemian, I’m just and English guy.

Thank you once more, can’t wait to see you live on the 25th of November in Athens.

Thanks to you! And please come and say hello. Best, Rob