Σεμίνα Διγενή, Οι Απείθαρχοι

Για να μπείτε στον Κόκκινο Ουρανοξύστη, όπου όλα είναι δυνατά, αποκτήστε τους "Απείθαρχους" εδώ.

Το νέο βιβλίο της Σεμίνας Διγενή με τίτλο «Οι Απείθαρχοι», μια σύνθεση έρευνας, μελέτης και μυθοπλασίας, με εξώφυλλο έναν υπέροχο πίνακα του διεθνούς εικαστικού Κωστή Γεωργίου και επιμέλεια Γιώργου Προεστού, μας μεταφέρει στο «μεταιχμιακό» σύμπαν μιας εξαϋλωμένης ουτοπικής πόλης, όπου βρίσκονται έγκλειστα κάποια μαγικά πλάσματα που .. δεν χωρούν πουθενά . 

Στους 50 ορόφους ενός παράξενου "Κόκκινου Ουρανοξύστη" συνυπάρχουν και διεξάγουν συναρπαστικούς διαλόγους ξεχωριστές προσωπικότητες, συγγραφείς, ηθοποιοί, ποιητές, τραγουδιστές, επιστήμονες κ.ά. Ανάμεσα στους 100 απείθαρχους  "ενοίκους", ο Μπόουι, ο Λένιν, η Νίνου, ο Αϊνστάιν, ο Μπέρνχαρντ, η Μονρόε, η Κοτοπούλη, ο Προυστ, ο Αττίλας, η Γουαινχάουζ, η Λαμπέτη, ο Βέγγος, ο Σαραμάγκου, ο Φρόιντ, ο Σιδηρόπουλος, ο Γουίλιαμς, η Γώγου, ο Πικάσο, ο Βάρναλης, ο Κομπέιν, η Βασιλειάδου, ο Χόκινγκ κα. 

Μια παράξενη Βαβέλ, όπου περιέργως όλοι συνεννοούνται άψογα. Ακόμη και μέχρι το αναπάντεχο τέλος.

Η συγγραφέας ''φιλοξενώντας'' αυτά τα πλάσματα στο σύμπαν ενός ολοζώντανου πύργου,  με δυνατότητες επιλογής εποχών, συναισθημάτων  και περιοχών στους ορόφους του, σαγηνεύεται απ' αυτούς και δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς μαζί τους. Ζει μέσα στην αλλόκοτη παράταση των  ζωών τους, με όσα συνεπάγεται κάτι τέτοιο... 

Οι  ένοικοι των ορόφων του Επανασχεδιασμού, των Τραυμάτων,  των Αυτοκτονιών, της Εντροπίας, του Παιδικού Εαυτού, των Πειραμάτων κ.α (που τόσον καιρό στο σύμπαν, δεν είχαν ενημέρωση για τον τελικό προορισμό τους), ''ξαναζούν'' για λίγο ακόμη και συνυπάρχουν σ' αυτόν τον χώρο αναμονής. 

Κάποιοι  γίνονται φίλοι και αλληλοπροστατεύονται, κάποιοι εραστές, κάποιοι παραμένουν εχθροί στην αιωνιότητα, κάποιοι γίνονται οικογένεια, κάποιοι κάνουν συνέχεια πάρτι, κάποιοι δε σταματούν να αυτοκτονούν, άλλοι επινοούν νέες μορφές αντίστασης και κάποιοι άλλοι, επισκέπτονται τακτικά το Ρετιρέ της Λήθης, όπου εξαγνίζονται από επώδυνες ή τοξικές αναμνήσεις. Εκεί, ένα παντοδύναμο detox, διαλύει  βασανιστικές λύπες διαρκείας, απομακρύνει νεκρά κύτταρα ενοχών, εξαφανίζει  ανεπιθύμητα φουσκώματα του στρες και επουλώνει ματωμένες ραγάδες αναμνήσεων . 

Σπουδαίοι άνθρωποι του θεάτρου, εμπλέκονται με τα κεφάλαια του βιβλίου, μέσα από μικρά videos -μονόπρακτα, που μπορεί κανείς να παρακολουθήσει  στα social media του "Κάκτου" και της συγγραφέως. 

Ανάμεσά τους, ο Γιάννης Στάνκογλου με τον αγαπημένο του Ντέιβιντ Μπόουι στο Λονδίνο, η Ελένη Ράντου με τον Ρολάν Μπαρτ και την Μαρίκα Νίνου στην Κοκκινιά, ο Γρηγόρης Βαλτινός με τον Αινστάιν, τον Χόκινγκ και την Γουαινχάουζ στο Κάμντεν Τάουν,  ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος με τον Προυστ και την Κοτοπούλη στην Ομόνοια , η Βίκυ Σταυροπούλου με τον Ουγκώ στα Πυρηναία, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης με τον Ρόμπιν Γουίλλιαμς στο Σικάγο, ο Νίκος Κουρής  με τον Πικάσο στο Παρίσι, ενώ η Πέγκυ Τρικαλιώτη με την Κατερίνα Διδασκάλου ερμηνεύουν σύντομες ιστορίες κοριτσίστικων τραυμάτων.

Η  Σεμίνα Διγενή, μέσα από το κείμενό της, θέτει το ερώτημα: 

Θα καταφέρει τελικά, αυτός ο παράδοξος κόσμος των ''Απείθαρχων'', να δώσει σε όλα, ένα τέλος ή μια αρχή, με την έμπνευση που τους αξίζει; 

Θα τολμήσει να πάρει μια καθοριστική  απόφαση, για την  Μνήμη του Κόσμου;

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:

Μαρίνα Τσικλητήρα Εφημερίδα REAL NEWS

Η φαντασία της Σεμίνας Διγενή και η απίθανη γραφή της προίκισαν τα τρομερά πλάσματα του ουρανοξύστη της με νέο σφυγμό  και τα άφησαν να συνδιαλέγονται στο τράνζιτ του νου της, για να μεταγγίσουν κύματα πυκνής σπουδαίας σκέψης στο μυαλό του αναγνώστη. "Οι Απείθαρχοι" είναι ένα σουρεαλιστικό σενάριο που θα μπορούσε να είναι ταινία. Ένα ευφυές παραμύθι για ενηλίκους που μαρτυρά πολλή μελέτη. Ένα δύσκολο, τολμηρό λογοτεχνικό εγχείρημα, μέχρι να ανοίξει η πόρτα στη μνήμη και να συνειδητοποιήσεις ότι στην πραγματικότητα είναι μια απολύτως προσωπική ιστορία. 

Άρης Δημοκίδης LIFO.

Διάβασα τους «Απείθαρχους»  στην καραντίνα κι είναι δύσκολο να περιγράψω την εμπειρία, όπως είναι δύσκολο να ταξινομήσει κανείς ακριβώς, αυτό το  βιβλίο. Κι αυτή είναι η δύναμή του. Είναι ένα πρωτότυπο πρότζεκτ, που βιώνεται απολαυστικά καθώς το διαβάζεις -παράδοξο και συναρπαστικό- το οποίο όμως, μένει και μαζί σου για καιρό μετά το τέλος του. 

Γιώργος Παπαστεφάνου, ραδιοφωνικός-τηλεοπτικός παραγωγός, δημοσιογράφος, στιχουργός.

Το βιβλίο κυλάει σαν νεράκι. Αχαλίνωτη ξανά η φαντασία της Σεμίνας, επιβεβαιώνει αυτό που πάντα ήξερα. Είναι πένα δυνατή και ακαταμάχητη. Οι «συναντήσεις» της με πρόσωπα που λίγο-πολύ όλους μας έχουν γοητεύσει, πιστεύω πως θα έδιναν και σε εκείνους την χαρά και την ψευδαίσθηση αυτού του άλλου κόσμου,  αυτής της νέας Νεφελοκοκυγίας, με τις απανωτές εκπλήξεις. 

Δημήτρης Κουτσούμπας ΓΓ. του  ΚΚΕ.

Το άρωμα της Επανάστασης είναι διάχυτο στο βιβλίο αυτό και ιδιαίτερα λίγο πριν το τέλος. Διατρέχει το λόγο και τις γραμμές των 50 ορόφων και των οριζόντων. Είναι η μεγάλη Έξοδος από την μαυρίλα και την βαρβαρότητα ενός συστήματος, που δεν υπολογίζει την ανθρώπινη ζωή. Το βιβλίο ξυπνά μνήμες, απωθημένες μερικές φορές σκέψεις, δίνει ευκαιρία για προβληματισμούς σύγχρονους, αξίζει να διαβαστεί, βγήκε σε λάθος εμπορικά εποχή, όμως είναι πιο χρήσιμο τώρα τις μέρες της καραντίνας, της πανδημίας και των μεγαλύτερων δυσκολιών του αύριο. Το λάτρεψα!

Γιώργος Νταλάρας

"Οι Απείθαρχοι" της Σεμίνας αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο.  Μου άρεσε πολύ και η γραφή και η ιδέα της συγκατοίκησης αυτών των ανθρώπων.  Θρονιασμένοι στην καρδιά και στο μυαλό της οι ήρωες της, εκτός από τις θυελλώδεις ιστορίες τους αποκαλύπτουν και τη δική της ευαισθησία.  Μου θύμισαν το πάρτι του Λουκιανού με τους εκλεκτούς προσκεκλημένους.  Προφανώς και δεν έγραψε στην εποχή του εγκλεισμού την ιστορία της, όμως ήταν προφητικό.  Μιλάει για το φόβο, την έρημη χώρα, την αστική δυστοπία, τον εγκλεισμό, το ξεπούλημα, τη δικαιοσύνη, την προδοσία, τη ζήλια.  Με το δικό της τρόπο, μεταξύ αστείου και σοβαρού.  Και αυτή η μικρή απόσταση, πιστέψτε με, χρειάζεται ταλέντο και κότσια. "

Γεώργιος Τζιτζικάκης  Literature.gr.

Το εγχείρημα της συγγραφέως να γειτνιάσουν όλοι αυτοί οι ένοικοι είναι δύσκολο και απαιτεί ενδελεχή έρευνα για να στήσεις ως συγγραφέας τους ήρωες, όμως το αποτέλεσμα είναι άκρως επιτυχημένο και κατά περιπτώσεις εφοδιασμένο από προσωπικές μαρτυρίες ηρώων, που η συγγραφέας γνώρισε στην πορεία της ως δημοσιογράφος. Οι «Απείθαρχοι», πράττουν και ζυγίζονται· ανατέμνονται και συνομιλούν για να απομείνουν γυμνοί απέναντι στις πληγές τους, διατηρώντας μια οξύτητα λόγου, που δικαιολογεί τις πράξεις τους ως αναγκαίες αναμετρήσεις με τους εαυτούς τους και τον κόσμο γύρω τους. Στα σημεία όπου μελαγχολικά μιλούν για τη μοναξιά, το κάνουν με χιούμορ, ενώ είναι εμποτισμένοι με μια ποιητική ευθύτητα που ομορφαίνει το κείμενο. Συνειρμικά, μου ήρθε στον νου η μεγαλειώδης ταινία «Brazil» του Τέρι Γκίλιαμ. Θα μπορούσε ο ουρανοξύστης των «Απείθαρχων» να είναι κομμάτι μιας ταινίας του. Είναι κινηματογραφικός ο τρόπος που η κ. Διγενή προσφέρει τις σκηνές του έργου της και τους μελετημένους ήρωές της.

Μάνος Λαμπράκης Συγγραφέας.

Αν χάνονταν τα πάντα- βιβλία, μνημεία και καταγραφές, παραφράζοντας τον Τσβάιχ για το μνημειώδες βιβλίο του Μαζερέελ “ Η Πόλη”, αυτό το βιβλίο θα ήταν αρκετό για να  γνωρίσει κανείς τον σημερινό κόσμο των "Απείθαρχων". 

Μια γραφή σε υπερδιέγερση, είναι το κυριότερο στοιχείο αυτού του νεωτερικού μυθιστορήματος της Σεμίνας Διγενή.  Η συγγραφέας κατασκευάζει φανταστικούς υποκειμενικούς δεσμούς, παρέχοντας ταυτόχρονα, ιστορικές  και βιογραφικές πληροφορίες για του συγκατοίκους της στον κόκκινο ουρανοξύστη. 

Οι ψυχικές διαθέσεις που κατασκευάζονται στους ορόφους του  εξπρεσιονιστικού κτιρίου, δημιουργούν έναν αλλόκοτο “μηχανισμό της μνήμης”. Όλες αυτές οι πολύπλοκες και αλλόκοτες συγκατοικήσεις,  ξετυλίγουν μια μικροσκοπική παρατήρηση των κύκλων της σύγχρονης παγκόσμιας πολιτισμικής ιστορίας.

Δέσποινα Σαββοπούλου Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ.

Πρωτότυπο, τολμηρό, με σουρεαλιστικές διαστάσεις και κινηματογραφική ροή, το νέο βιβλίο της Σεμίνας Διγενή, «Οι Απείθαρχοι». Ένα πόνημα για τον χρόνο, τη μνήμη και τη λήθη. 

Η συγγραφέας χρησιμοποιεί μια γραφή  δημοσιογραφική, κινηματογραφική, που πετυχαίνει κατευθείαν τον στόχο, κρατώντας  αμείωτη την ένταση ως το τέλος. Το πόνημά της κρύβει πίσω του, πολύ διάβασμα και έρευνα. Ένα βιβλίο-μάθημα πολιτισμού, χωρίς όμως διδακτισμό. Ενα μαγικό σενάριο που κονταροχτυπιέται με τον χρόνο και κερδίζει τη θέση του σ’ αυτόν.

Κώστας Λειβαδάς, τραγουδοποιός.

ΟΙ ΑΠΕΙΘΑΡΧΟΙ της Σεμίνας Διγενή, είναι συνεπές στην πλατφόρμα φαντασίας και ιστορικής καταγραφής, που δημιούργησε με το πρώτο της βιβλίο το "Κίτρινο Υποβρύχιο" Με αυτό το δεύτερο βιβλίο της, ανασυνθέτει, αποδομεί και τελικά απογειώνει πρόσωπα καθοριστικά για τον παγκόσμιο και εγχώριο (αλλά και προσωπικό πολιτισμό μας), σε έναν διάλογο που όλοι θα ευχόμασταν να  είχε γίνει μεταξύ τους και μπροστά μας, καταργώντας αιώνες και αποστάσεις που τα χωρίζουν. Διάλογοι και συνύπαρξη, αντιμετωπίζουν τον χωροχρόνο, όπως ακριβώς του αξίζει, σαν έναν και ενιαίο. Ειδικά στο σημείο που ο Ρολάν Μπαρτ ανιχνεύει (με τη Σεμίνα παρούσα) την Μαρίκα Νίνου, αλλά  και στο επόμενο σπαρακτικά υπέροχο κεφάλαιο με τον Ρόμπιν Γουίλλιαμς σε πρώτο πλάνο. Ένα τελείως διαφορετικό και χορταστικό τριπ, μέσα στην καρδιά της άλλης όψης της πανδημίας.

Χρήστος Αθ. Μούλιας. Περιοδικό  "ΣΥΛΛΟΓΕΣ".

Η ανάλαφρη και ελκυστική γραφή της Σεμίνας Διγενή καθηλώνει με τους ευρηματικούς διαλόγους και τη φαντασιακή σκηνοθεσία, που διανθίζεται με ζωντανές εικόνες. Και ναι μεν «μυθιστορηματική αδεία», δεν είναι απαραίτητη η προσκόλληση στην πραγματικότητα, όμως δεν μπορεί να παραγνωρισθεί ο πυρήνας του μύθου, για να μη χαθεί η γοητεία της διήγησης. Αυτό το επιτυγχάνει η συγγραφέας, παρά τις μετατοπίσεις των προσώπων, των γεγονότων και των καταστάσεων, στο χώρο και το χρόνο, διότι είναι ενήμερη για πολλές λεπτομέρειες της ζωής τους και ως έμπειρος χειριστής της γραφίδας, γνωρίζει ότι υπάρχουν όρια, ακόμα και στη φαντασία.

Παναγιώτης Κολέλης  DIASTIXO.GR

Η Σεμίνα Διγενή στο δεύτερο βιβλίο της κάνει ένα πιο στέρεο βήμα προς τη μυθοπλασία, κατασκευάζοντας πολύπλευρους χαρακτήρες, ενώ παράλληλα συνθέτει με δεξιοτεχνία ένα σφιχτοδεμένο περιβάλλον, όπου εναλλάσσεται συνεχώς το δραματικό στοιχείο με τη συναισθηματική ανεμελιά και το γκροτέσκο χιούμορ, με τη βοήθεια μιας σουρεαλιστικής επίστρωσης, που καταλαμβάνει το βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος. 

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ:

Ντέιβιντ Μπόουι, με τον Γιάννη Στάνκογλου

Μαρίκα Νίνου, Ρολάν Μπαρτ, με την Ελένη Ράντου

Πέγκυ Τρικαλιώτη για την κατάθλιψη και τη διαχείριση της ευτυχίας

Ρόμπιν Γουίλιαμς με τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη

Κατερίνα Διδασκάλου, σε μια παιδική βόλτα

Άλμπερτ Αϊνστάιν, Στίβεν Χόκινγκ, Έιμι Γουάινχαουζ, με τον Γρηγόρη Βαλτινό

Μαρσέλ Προυστ, Μαρίκα Κοτοπούλη, με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο

Πικάσο, με τον Νίκο Κουρή

Βίκτωρ Ουγκώ, με την Βίκυ Σταυροπούλου