Σιωπή

Σαν κι αυτή που απλώνεται όταν πέφτει το χιόνι ή σαν την αμήχανη όταν λέγεται κάτι που θίγει προφανώς τον άλλο. Συνήθως κάνουμε φασαρία προσπαθώντας να "σκεπάσουμε" τον άλλο, με αυτή μας την εγωιστική τακτική ότι εμείς έχουμε πάντα δίκιο. Όταν δεν ακούμε τον άλλο στην πραγματικότητα αλλά περιμένουμε, κι όχι πάντα, να τελειώσει για να πούμε την δική μας γνώμη.

Από παιδί επιδίωκα μικρές αποδράσεις σιωπής, μακριά από ανθρώπους, είτε μια μια βόλτα στο πάρκο, στην θάλασσα ή το βουνό. Προτιμούσα να κλείνομαι στον εαυτό μου, να δέχομαι τους ήχους της φύσης και να σκέφτομαι. Πόσα σενάρια έφτιαχνα, κι ακόμα φτιάχνω, σε τέτοιες στιγμές δεν λέγεται.

Η σιωπή [ή οι μεγάλες παύσεις] από την άλλη όταν συνομιλείς με κάποιον τον φέρνουν συνήθως σε άβολη θέση και προσπαθεί να γεμίσει τα κενά με οτιδήποτε. Κάτι που μου φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμο είτε στις διάφορες εργασίες που είχα να ασχοληθώ με ανθρώπινο δυναμικό είτε στις ραδιοφωνικές συνεντεύξεις που έκανα στον σταθμό.

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης είχε γράψει: "Εμένα θα μου άρεσε με μια μουσική υπόκρουση, είπες, όπου θα καθόριζες εσύ τα κενά της σιωπής", εγώ πάλι ως ραδιοφωνικός παραγωγός φροντίζω να κόβω αυτές τις μικρές παύσεις, τις σιωπές που υπάρχουν στην αρχή, το τέλος και κάποιες φορές και ενδιάμεσα του τραγουδιού, είναι ίσως από τις ελάχιστες περιπτώσεις που επεμβαίνω κατά της δύναμης της σιωπής.

Μια και μιλάμε για μουσική, να δηλώσω επίσης ότι το πιο δυνατό μότο δισκογραφικής εταιρείας είναι για μένα της Γερμανικής ECM που προβάλλει την μουσική της ως: «ο πιο όμορφος ήχος μετά τη σιωπή». Γιατί κι η σιωπή, η απόλυτη απουσία κάθε ήχου, έχει μια δική της "μελωδικότητα" και αρμονία.

Καταλήγοντας δεν ξέρω αν όντως "η σιωπή είναι χρυσός" και πως ακριβώς πρέπει να την διαχειρίζεσαι όταν σχετίζεσαι με άλλους ανθρώπους, το σίγουρο είναι ότι η εμπειρία παρέα με το ένστικτο μπορούν να σε κάνουν να την χρησιμοποιήσεις όπως κι όταν πρέπει για να ξεπεράσεις τους σκοπέλους που παρουσιάζονται στην ζωή σου. Σιωπή σαν κι αυτή που απλώνεται όταν πέφτει το χιόνι...