Sivert Høyem live @ Ηρώδειο

Tην Κυριακή το βράδυ στο Ηρώδειο υπήρχαν δύο κατηγορίες ανθρώπων: Αυτοί που γνώριζαν ότι πάνε σε μια συναυλία του Sivert Høyem μεν, αλλά υπό ιδιαίτερες συνθήκες και οι υπόλοιποι που περίμεναν να δουν μια κλασική ροκ συναυλία. Οι πρώτοι που είχαν καταλάβει τι πάνε να δουν, το απόλαυσαν. Από την ύπαρξη των βιολιών και του βιολοντσέλου, τα οπτικά πάνω στα αρχαία τείχη του Ηρωδείου, την ενορχήστρωση των κομματιών, μέχρι τον χώρο, όλα έδειχναν ότι γινόμαστε μάρτυρες σε κάτι ιδιαίτερο και κοινωνοί του ονείρου του Νορβηγού.  

Ο ίδιος έδειχνε να το απολαμβάνει: Ξεσήκωνε το κοινό, στα τραγούδια που δεν έπαιζε κιθάρα πήγαινε πάνω κάτω, έβγαζε ένταση και δυναμισμό, πορωνόταν (και μας πόρωνε), ένιωθε τους στίχους, γονάτιζε και σχεδόν έβλεπες την προσπάθεια του να είναι συγκρατημένος. Το ίδιο και οι μουσικοί του που «τα έσπαγαν» όσο τους επέτρεπε ο χώρος. Στις 21:15 ανέβηκαν στη σκηνή του Ηρωδείου οι 4 μουσικοί που τον πλαισίωναν (κιθάρα, μπάσο, πιάνο/organ/2η κιθάρα, ντραμς), άλλοι 4 με βιολιά και βιολοντσέλο, όλοι ντυμένοι με κουστούμια και στο τέλος έκανε την εμφάνιση του ο Høyem υπό τις επευφημίες του γεμάτου Ηρωδείου. Ο Høyem ώριμος μουσικά, έβαλε κι αυτός τα καλά του και (μας) έδωσε τον καλύτερο εαυτό του. Συναίσθημα, ένταση και αγαπημένες μελωδίες από τα παλιά που έφερναν ήχους και εικόνες στο μυαλό. Τα κομμάτια με τη χρήση των εγχόρδων έπαιρναν άλλη μορφή και τα βιολιά έδιναν μεγαλύτερο συναίσθημα στα ήδη συναισθηματικά κομμάτια και αύξαναν την ένταση στα πιο δυναμικά. Η παρουσία και η φωνή της Marie Munroe έδενε απόλυτα με τη φωνή του Hoyem και συμπλήρωνε όπου χρειαζόταν.  

Ο Sivert Høyem για δύο ώρες τραγούδησε για αυτά που είχε στο μυαλό και την καρδιά του και ο κόσμος τα έκανε κτήμα του, όπως κάνει χρόνια τώρα. Άλλωστε ήταν κάτι που το παραδέχτηκε κι ο ίδιος ότι η Αθήνα του έχει φερθεί πολύ καλά, τόσο στον ίδιο όσο και στο προηγούμενο συγκρότημά του. Μας αποκάλυψε ότι το να παίξει στο Ηρώδειο είναι ένα όνειρο του που γίνεται πραγματικότητα και ότι νιώθει ιδιαίτερη τιμή για αυτό. Προς το τέλος της συναυλίας μας ενημέρωσε ότι η συναυλία ηχογραφείται και θα κυκλοφορήσει σε δίσκο και αστειεύτηκε ότι ελπίζει «ο δίσκος να μείνει ιστορικός όσο ο χώρος». Συνέχισε ζητώντας από τον κόσμο να «τα δώσει όλα», για να φανεί στον δίσκο ότι είναι καλό συγκρότημα, κι ο κόσμος άλλο που δεν ήθελε. Λίγο πριν το τέλος αστειεύτηκε με τα κλισέ των συναυλιών και μας ενημέρωσε ότι «τώρα πλησιάζει η στιγμή που προσποιούμαστε ότι φεύγουμε. Μεγάλα παιδιά είστε, ξέρετε τι να κάνετε».  

Τα αγαπημένα κομμάτια του κόσμου φαίνονταν από την πρώτη νότα, όπως άλλωστε κι η μεγάλη αγάπη των Ελλήνων για τον Νορβηγό. Ο ίδιος με το setlist που επέλεξε έδειξε ότι δεν ξεχνάει τους Madrugada, αλλά ούτε και τα κομμάτια από τους καινούριους δίσκους που αγκάλιασε ο κόσμος. Διαφορετική, όμορφη, ιδιαίτερη συναυλία, που αν μπορέσει να αποτυπώσει το συναίσθημα που έβγαινε και την ένταση του κόσμου στον live δίσκο, θα είναι εξαιρετικός. Το κοινό αν και καθιστό, έδειχνε τον ενθουσιασμό του με όποιον τρόπο μπορούσε (φωνές, χειροκροτήματα) και στο τέλος πρόσφερε όρθιο το χειροκρότημα που άξιζε στον Høyem και τους εξαιρετικούς μουσικούς του.  

Setlist 

Lioness 

Black & Gold 

Belladonna 

January’s 3rd  

What’s On Your Mind 

My Thieving Heart 

Honey Bee 

Prisoner Of The Road 

Into The Sea 

The Boss Bossa Nova 

Görlitzer Park 

Give It A Whirl 

Majesty 

Sleepwalking Man 

Πρώτο Encore

Step Into this Room and Dance For Me 

Fool To Your Crown 

Handsome Savior 

Moon Landing 

Δεύτερο Encore 

The Kids Are On High Street 

Silences