ΣΤΥΓΑ, Η Θεά των Υδάτων - Κριτική

Αμανές – Μοιρολόι*

Μαύρον έν ‘τον ο ουρανόν

μαύρα χαπάρια έρθαν

άς σον τσολ τον μαύρον Πόντον.

Εσείς, πουλία πού ‘ς σά ψηλά πετάτεν

κρατέστεν τα φτερά-ν έσουν.

Και ‘ς σήν Ελλάδαν δεβάτεν.

Ατά τα Μαυρονέρια,

άς ‘σα δάκρυα ποτιγμένα

με μουράτια φορτωμένα.

Η χθόνια θεά Στύγα και τα σκοτεινά νερά της γίνονται το εφαλτήριο για την νέα τολμηρή δημιουργία του Παύλου Κουρτίδη. Κατά την μυθολογία το ένα δέκατο από τα νερά της Στύγας προοριζόταν για τον όρκο των θεών και τα υπόλοιπα 9 αναβλύζουν από όλες τις πηγές της γης. Αυτό συμβολίζουν και οι 9 χορευτές επί σκηνής. Οι χορευτές που σε όλους τους δυνατούς αριθμητικούς συνδυασμούς (είτε σόλο είτε όλοι μαζί ως ομάδα) σε έβαζαν εξαρχής στο νόημα της παράστασης. Ο σύγχρονος χορός αλλά κι ο χορός γενικότερα, εκτός από τα ιδιαίτερα τεχνικά χαρακτηριστικά οφείλει όπως κι όλες οι μορφές τέχνης να αφηγούνται μια ιστορία για να μπορέσουν να κρατήσουν το ενδιαφέρον του θεατή. Και τα καταφέρνουν πολύ καλά, διάφορες ενότητες αφηγούνται τις ιστορίες των θεών, ημίθεων και θνητών που πέρασαν από τα νερά της Στυγός: ο Αχιλλέας, ο Μέγας Αλέξανδρος, η Νίκη της Σαμοθράκης (κι ένας εξαιρετικός θρήνος εκεί), νερό και χορευτές γίνονται ένα, στην πραγματικότητα το νερό γίνεται ο 10ος πρωταγωνιστής επί σκηνής.

Το νερό ως πηγή ζωής (αλλά και θανάτου εννίοτε) είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο τα σώματα των χορευτών ζωγραφίζουν τις δικές τους δημιουργίες. Πολλές είναι οι αναφορές και οι συμβολισμοί σε αρχοελληνικές σωζόμενες εικόνες, το σώμα σε επίκληση, σε προσευχή, σε ερωτική συνεύρεση, σε θρήνο, σε πάλη, σε αρμονία με την φύση. Μέσα σε όλα αυτά η εξαιρετική μουσική του Βασίλη Τσεντούρου συνάδει απόλυτα με το οπτικό αποτέλεσμα που φέρουν επί σκηνής οι χορευτές: σε περνάει με σαφήνεια και αρμονία από το ένα θέμα στο άλλο και πραγματικά χαιρόμαστε που ο Βασίλης έχει αρχίσει να γίνεται "αναγνωρίσιμος"  μουσικά (με την καλή έννοια πάντα).

Σίγουρα οι τεχνικές δυσκολίες κι από πλευράς στησίματος της σκηνής αλλά κι από πλευράς κινησιολογίας στο νερό θα ήταν πολλές και δεν ξέρω αν σκέφτηκε ποτέ ο Παύλος να τα παρατήσει, αλλά τελικά καλά έκανε κι επέμενε.

Δεν χρειάζεται να έχει κανείς πολλές γνώσεις περί χορού για να αντιληφθεί ότι αυτός ο χορός μέσα στο νερό απαιτεί απόλυτη πνευματική και σωματική συγκέντρωση από τους χορευτές. Το εγχείρημα δύσκολο, μοναδικό αλλά και λυτρωτικό. Το αποτέλεσμα; εξαιρετικό. Αν καταφέρνει μια χορευτική ομάδα να σε κρατάει μαζί της από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό καθηλωμένο στην θέση σου δεν μπορεί παρά να θεωρείται επιτυχημένη. 

Τα "μαυρονέρια" της Στυγός καθαρίζουν μπροστά στα μάτια μας κι ο αρχαιοελληνικός μύθος γίνεται σημερινή πραγματικότητα ... 

Ένα μεγάλο μπράβο στον Παύλο Κουρτίδη και σε όλους τους συντελεστές αυτής της παράστασης που όσοι θα έχετε την τύχη να παρακολουθήσετε σίγουρα θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη σας.

INFO Παράστασης

*Αμανές – Μοιρολόι

Μαύρος έγινε  ο ουρανός 

μαύρα μαντάτα ήρθαν 

από τον αλμυρό τον μαύρο Πόντο.

Εσείς πουλιά που στα ψηλά πετάτε 

κρατήστε τα φτερά σας 

και στην Ελλάδα πηγαίντε .

Αυτά τα Μαυρονέρια 

από τα δάκρυα ποτισμένα 

με αναμνήσεις  φορτωμένα.