Στρακαστρούκες- Κριτική

Ο Κωσταντής, ή Βενιαμίν όπως τον φωνάζουν οι αδελφές του Σοφία, Πίστη και Αγάπη, γεννήθηκε και μεγαλώνει στην Κρήτη. Είναι το μικρότερο παιδί του “Κουταλιανού”, εξ ου και Βενιαμίν, φίλους πολλούς δεν έχει, αλλά αγαπά την μουσική και μέσω αυτής γνωρίζει τον Ασκομπαντούρα. Η παράδοση της Ανάστασης στο χωριό που ζει, θέλει να ασχολούνται τα παιδιά με τα βαρελότα, τα “σκορδάκια”, να φτιάχνουν μπαρούτι, να γεμίζουν σωλήνες, κι έτσι ο Κωσταντής εν μέσω ενός πρώιμου “Δεύτε λάβετε φώς” χάνει την ευκαιρία να αποκτήσει την Σωτηρούλα. Η ζωή του Κωσταντή, έχει πολλές ανατροπές, με μεγαλύτερη αυτή της Αθήνας, την εγγραφή του στην Γεωπονική Σχολή, και την γνωριμία του με έναν σημαντικό άνθρωπο. 

Ο Δημήτρης Σαμόλης γράφει το έργο “Στρακαστρούκες”, έναν μονόλογο που αναπτύσσεται και περιελίσσεται της ζωής του “Κωσταντή”, ενός παιδιού που στιγματίζεται ως διαφορετικό τόσο από την οικογένεια του όσο και τον κοινωνικό του περίγυρο. Η διαφορετικότητα αφορά την μη-συμβατική για το φύλο του έκφραση, μια φωνή λίγο πιο ψιλή, ένα φέρεσθαι που δεν αποπνέει την “αντρίλα” που συνηθίζεται να έχουν τα αγόρια. Ο Δημήτρης Σαμόλης κατορθώνει να δώσει διαφορετικά κάδρα της ταυτότητας του Κωσταντή, δίνοντας την ολότητα ενός ατόμου έξω από την στείρα αναπαραγωγή στερεοτύπων. Εισάγει το στοιχείο της βίας εξαρχής, με την σκηνή του εκφοβισμού και την χρήση του παρατσουκλιού “Μπεντζίνα” και κλείνει τον κύκλο της βίας με αυτή την υπόμνηση. Παρακολουθούμε πως βλέπει ο ίδιος τις εξελίξεις της ζωής του, και παράλληλα μας δίνει μέσα από σύντομες “ανέκδοτες” ιστορίες πως διαμορφώνεται η αντιμετώπιση των γονιών και του περίγυρου του μέσω των δικών τους βιωμάτων, πχ η ιστορία γνωριμίας των γονιών του. 

Ο Μάριος Κακουλλής σκηνοθετεί τον Δημήτρη Σαμόλη, σε αυτή την παράσταση που άνετα χαρακτηρίζεται one man show, καθώς ένας ηθοποιός μόνος του γεμίζει την σκηνή με τις αναμνήσεις του Κωσταντή, σαν να τις παρακολουθούμε σε χειροποίητη βιντεοκασέτα. Αλλάζει τον τόνο, την χροιά ακόμα και την προφορά, το στήσιμο του σώματος του, και γίνεται όλοι οι πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές του έργου. Το σκηνικό του Λουκά Μπάκα, είναι ευφυές και γίνεται το απόλυτο εργαλείο του Δημήτρη Σαμόλη. Τα χρωματιστά φωτάκια αλά πανηγύρι, τα μικρόφωνα, οι κούτες της μετακόμισης, τα επίπεδα που επιτρέπουν στον ηθοποιό να αλλάξει την οπτική της δράσης από το χαμηλότερο στο υψηλότερο σημείο, οι χτύποι των πλευρών της κούτας σαν πόρτες που κλείνουν ή ανοίγουν, και φυσικά το τραγικό φινάλε με τα ερυθρολευκα λουλούδια. Το leitmotif της αλλαγής θέματος με την αναφορά στις λεγόμενες “άχρηστες” πληροφορίες, σηματοδοτεί και την αλλαγή του φωτισμού, σαν μια εσωτερική παύση του αγώνα για επιβίωση. 

Το έργο και η ερμηνεία του Δημήτρη Σαμόλη, είναι άμεσα, αφτιασίδωτα, ειλικρινή, παρόντα. Τα συναισθήματα που γεννά ανάμεικτα συγκίνησης, θυμού, θαυμασμού. Αναπόφευκτα έρχεται η μνήμη της πραγματικότητας να με ταρακουνήσει, καθώς θυμήθηκα την δολοφονία του φοιτητή από την Κρήτη. Μην χάσετε αυτή την παράσταση, είναι από τις καλύτερες της χρονιάς που τελειώνει. 

Συντελεστές

Κείμενο - Ερμηνεία - Τραγούδια: Δημήτρης Σαμόλης, Σκηνοθεσία: Μάριος Κακουλλής, Σκηνικά - Κοστούμια: Λουκάς Μπάκας, Φωτιστικός σχεδιασμός - Δραματουργία: Στέφανος Δρουσιώτης, Μουσική: ECATI, Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη - Αρσενία Φιλίδου

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή, Graphic design: Μιχάλης Δέμελης, Βίντεο: Θωμάς Παλυβός, Social media: Ad4Art - Κάλλη Μαυρογένη, Επικοινωνία: Ειρήνη Λαγουρού 

Παραγωγή: ARS AETERNA

Θέατρο Μικρό Γκλόρια, Ιπποκράτους 7, τηλ. 21 0360 0832

Παραστάσεις: Τετάρτη 20.00 & Κυριακή 18.00 

Διάρκεια: 70 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 15€ Κανονικό - 12€ μειωμένο [φοιτητικό, ανέργων, 65+, ΑμεΑ]

Προπώληση:  more.com