Τ' Άκουσες GiGi μου; Μέρος 5ον

Τζίτζι μου καλή, Τζίτζι μου αγαπημένη, εσύ που έχεις γούστο και τις μάρκες τις παίζεις στα δάχτυλα. Θα φόραγες ρούχο που κοστίζει 30 ευρώ; Να στο θέσω πιο απλά. Σε περίοδο κρίσης θα το φόραγες; Και να στο θέσω ακόμα πιο απλά. Αν ήσουν προσφυγοπούλα και δεν είχες παγκάκι να ξαπλώσεις, θα το φόραγες; Τι όχι μωρή;! Σε τα μας;! 50 προσευχές θα έκανες για να ευχαριστήσεις τον όποιον Θεό στο χάρισε. Αλλά τέλος πάντων. Αλλού είναι το θέμα τώρα. Ότι δικιά μας κοπέλα, εθνική τηλεπαρουσιάστρια, εθεάθη στον Κιάμο με το έτερο ήμισυ και φορούσε φόρεμα των 30 ευρώ. Στο σταυρό που σου κάνω να μη σώσω να δω τις Deadly Women το βράδυ στον Σκάι! Καρτελάκι δεν είδα αλλά στο διπλανό τραπέζι μπεκρόπινε η γκόμενα του φούρναρη της γειτονιάς μου που δουλεύει σε καφετέρια και πάει εσπρέσο στη μπουτίκ του Βαλταδώρου. Άρα κάτι ξέρει η γκόμενα από μοδιστρική. 30 ευρώ σου λέει το φόρεμα! Άρα ο προβληματισμός μου έχει ως εξής: αν δεν έχει να βάλει βρακί και η εθνική τηλεπαρουσιάστρια, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Θα μου πεις ‘’το φόρεμα περίμενες για να καταλάβεις την κρισιμότητα’’; Όχι, βέβαια. Αλλά το 30 ευρώ φόρεμα από την Τούλα στα Πετράλωνα, εκεί που κάποτε σήκωνες όλη την Κηφισιά…ε, πώς να το κάνουμε… χρήζει ανάλυσης!!! Τζίτζι μου, πόσο το πήρες αυτό; Βγαίνει και σε 20 ευρω;

Τζίτζι μου, αχτύπητη, Τζίτζι μου μπιρμπιλομάτα, εσύ ποιο τραγούδι ακούς και μερακλώνεις; Οτιδήποτε από Τζάστιν Μπίμπερ; Ναι, εμείς όμως εδώ είμαστε Ελλάδα κι άμα δεν ακούσουμε μια ζεϊμπεκιά, δεν μπορούμε να μερακλώσουμε. Τον Αποστόλη τον ξέρεις, τον δήμαρχο; Α, τον ξέρεις! Από πού τον ξέρεις τον Αποστόλη Τζίτζι μου; Α, είχες πάει σε μια ταβέρνα στη Στυλίδα να φας τσιπούρα. Ήταν καλή η τσιπούρα Τζίτζι μου; Α, δε θυμάσαι γιατί είχες καρφωθεί στον δήμαρχο που έτρωγε παραδίπλα μια μπαρμπούνα. Μόνο έτρωγε ή και χόρεψε. Α, δε χόρεψε. Θα τον χτύπαγαν τα λουστρίνια φαίνεται εκείνο το βράδυ. Γιατί εδώ, σε τηλεοπτικό μπουζουξίδικο, την ώρα που ο μαέστρος έδωσε το σύνθημα στην ορχήστρα να παίξουνε τον ‘’Κυρ- Θάνο’’ σηκώνεται με τη μία κλαρίνο ο δήμαρχος, αναποδογυρίζει το τραπέζι, γίνεται της Τζούλιας Αλεξανδράτου και αρχίζει να το χορεύει σαν τσολιάς που βαρέθηκε το ‘’ακούνητα αγάλματα’’ και είπε να το παίξει επαναστάτης. Σου μιλάω για άγρια πράγματα. Αφού από τη τεστοστερόνη βράχηκε όλο το πλατό και φέρανε πιστολάκια για να στεγνώσουνε. Ο Μαργαρίτης ακόμα μούλια είναι.

Mωρή Τζίτζι, τι έπαθε ο καιρός; Εγώ πίνω, αυτός μεθάει; Πριν από κάνα μήνα κατέβασα τα χειμωνιάτικα, έστρωσα καινούρια χαλιά όπως στη Ντισκοτέκ της Ελπίδας και γενικά άρχιζα να κυκλοφορώ στα ζεστά. Ε, ένα μπουφανάκι το χρειαζόμασταν ειδικά τις βραδινές ώρες. Και ξάφνου, ηλιοφάνεια! Sunshine και Σάγια έπρεπε να στείλουμε στην Eurovision! Ρε, δε κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ. Μήνα Νοέμβριο και να σκάει ο τζίτζικας, τα κουνούπια ακόμα κάνουν πάρτι. Και μια γνωστή μου τόλμησε και βούτηξε στη θάλασσα. Καλά είπαμε ζέστη, αλλά μην αρχίσουμε τα μπουγέλα. Η εποχή έχει αλλάξει. είναι φθινόπωρο αλλά μοιάζει με άνοιξη. Είναι κάτι δηλαδή σαν τρανς. Είναι άντρας αλλά βλέπεις μια γυναίκα. Σε μπέρδεψα Τζίτζι μου; Καλά, εσύ κράτα ότι κάνει ζέστη, καύσωνας και ότι τις επόμενες μέρες θα χρειαστούμε ανεμιστήρα. Καλού κακού έχε μια ζακετούλα μαζί σου. Μη το γυρίσει ξαφνικά ο καιρός και μου ‘ρθεις εδώ μπουκωμένη!

Μωρή έχουμε ξεφύγει! Πάει, τέρμα, έχει ξεφύγει το ανθρώπινο είδος και κλέβει αβέρτα. Πάντα έκλεβε. Έκλεβε την εφορία, έκλεβε κιλοτάκια στις μπουτίκ, σακάκια και παντελόνια, έκλεβε βιβλία αν μιλάμε για βιβλιοφαγικό είδος, έκλεβε στην ουρά μπροστά σε κάποιο ταμείο, έκλεβε στο λεωφορείο, έκλεβε προσωπικότητες, έκλεβε, έκλεβε, έκλεβε. Τώρα πια και ρεύμα. Βεβαίως. Πιάσανε έναν 51 χρονών με την κατηγορία ότι έκλεβε ρεύμα. Έναντι αμοιβής. Δηλαδή, συγνώμη, έκλεβε ρεύμα και το πουλούσε; Και ποιος το αγόραζε; Και γιατί αυτός που το αγόραζε το αγόραζε από τον κλέφτη και δεν το αγόραζε από τη ΔΕΗ; Το αγόραζε φτηνότερα; Προφανώς. Πως είναι οι τσάντες και τα κινητά…! Κρίση έχουμε αγάπη μου. Μπορεί κάποιοι να σκοτώνονται σε γνωστή αλυσίδα καταστημάτων ρούχων για το νέο in συνολάκι γνωστού σχεδιαστή μόδας αλλά κάποιοι φτάνουν στο σημείο να βρίσκουν τρόπους να απολαμβάνουν τα στοιχειώδη αγαθά με τον πιο οικονομικό τρόπο. Δε θα κατηγορήσω ούτε τον κλέφτη ούτε τους κλεπταποδόχους. Κρίση έχουμε. Στην Κατοχή τρώγαν γατιά. Να τους κατηγορήσω; Δε μπορώ. Εσύ αν θέλεις Τζίτζι μου που είσαι και μουλάρα, κάν’ το. Εγώ δεν μπορώ.