Τέχνη και Σχολείο

Μία Πρωτοβουλία / Πρόταση Στήριξης των Καλλιτεχνών

Σας προσκαλούμε την Πέμπτη 22 Απριλίου στις 7 μ.μ., στην πρώτη  διαδικτυακή εκδήλωση για την “Τέχνη και Σχολείο: Μία Πρωτοβουλία Στήριξης των Καλλιτεχνών”.

Συντονίζει η δημοσιογράφος Ναταλί  Χατζηαντωνίου.

Από την  πρωτοβουλία Τέχνη και Σχολείο, συμμετέχουν οι:

Γιώργος Ανδρέου, Μουσικοσυνθέτης

Νικήτας Μυλόπουλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας - πρώην Πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης

Άρης Στυλιανού, Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης - πρώην Πρόεδρος ΚΘΒΕ

Στη συζήτηση συμμετέχουν με παρεμβάσεις τους οι:

Μίνα Ανανιάδου, Γενική Γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού

Κατερίνα Γεβετζή, Μέλος της οργανωτικής ομάδας Support Art Workers

Ντίνος Γεωργούντζος, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Δικαιωμάτων Ελλήνων Μουσικών ΑΠΟΛΛΩΝ

Στάθης Δρογώσης, Αντιπρόεδρος του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων της Ένωσης Δικαιούχων Έργων Μουσικής

Κώστας Κεχαγιόγλου, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος - Ακροάματος

Θανάσης Κικκινής, Πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος

Φωτεινή Λαμπρίδη, Δημοσιογράφος-Στιχουργός

Σπύρος Μπιμπίλας, Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών

Θεόδωρος Τσούχλος, Προέδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης

Μανώλης Φάμελλος, Πρόεδρος του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης και Προστασίας Συγγενικών Δικαιωμάτων Τραγουδιστών ΕΡΑΤΩ

Η Πρωτοβουλία “Τέχνη και Σχολείο” μένει ενεργή και ζωντανή επιδιώκοντας να συνομιλήσει με όσο το δυνατόν περισσότερους φορείς, ενεργούς πολίτες, μεμονωμένους καλλιτέχνες, και συλλογικότητες. Στόχος, η προώθηση και ο εμπλουτισμός της ιδέας που ενώνει τις δημιουργικές δυνάμεις και τη δίψα των ανθρώπων της εκπαίδευσης (μαθητών και εκπαιδευτικών) με τους καλλιτέχνες για την παραγωγή και την παρουσίαση καλλιτεχνικών δράσεων, εκτός σχολικού ωραρίου και εντός σχολικού περιβάλλοντος. Επιμένουμε γιατί η συγκυρία, με όλες τις δυσκολίες της πανδημίας κάνει ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη νέων “συναντήσεων”, νέων τρόπων έκφρασης, νέων θεραπευτικών 

κοινωνικοποιήσεων.

Οι μαθητές έχουν μείνει για καιρό έγκλειστοι και πρέπει να ξανα-ορίσουν το κοινωνικό τους περιβάλλον, μετά από την τραυματική απομόνωση.   Η δημιουργία και ο καθορισμός τους στη συλλογικότητα του σχολείου είναι ζητούμενα και σε αυτά μπορεί να σταθεί μέγας αρωγός η τέχνη. 

Υπενθυμίζουμε ό,τι προτείναμε τον Νοέμβριο του 2020: 

“Φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή καλλιτεχνικού έργου θα μπορούν, στο πλαίσιο ενός προσεκτικά οργανωμένου προγράμματος, να συνεργαστούν με τους διευθυντές, τους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν καλλιτεχνικά μαθήματα ή εκπαιδευτικούς-υπευθύνους για τις θεατρικές ή άλλες ομάδες, για να τους προτείνουν και να σχεδιάσουν μαζί πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δράσεις. Στο πλαίσιο των Πολιτιστικών Προγραμμάτων, η συνεργασία αυτή μπορεί να περιλαμβάνει συμμετοχή και παροχή υποστήριξης στις θεατρικές,  μουσικές παραστάσεις που γίνονται στα σχολεία – ώστε να εμπλουτιστούν με τη ματιά και την εμπειρία των επαγγελματιών, που θα μεταφέρουν όλο το πλέγμα της θεατρικής πράξης (σκηνικά, κοστούμια, μουσική, κίνηση)– προγραμματισμό θεατρικών αναλογίων, συζητήσεων, εκπαιδευτικών, καλλιτεχνικών αλλά και κοινωνικών δραστηριοτήτων, διά ζώσης ή και διαδικτυακά. Σε αυτές μπορούν να εμπλακούν ηθοποιοί, μουσικοί, χορευτές, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, φωτιστές, ηχολήπτες, εικαστικοί κλπ., ώστε τα παιδιά να συμμετάσχουν σε ολοκληρωμένα σχέδια δημιουργίας.”

Η πρόταση αυτή, ειδικά κάτω από συνθήκες μη λειτουργίας των σχολείων δεν μπορεί, προφανώς, να υλοποιηθεί άμεσα. Μπορεί, όμως, να αρχίσει ένας προγραμματισμός, να γίνουν οι προκαταρκτικές συνεννοήσεις με τα σχολεία και να διαμορφωθούν οι όροι συνεργασίας των εκπαιδευτικών με τους εργαζόμενους στις τέχνες σε όλα τα στάδια της  προετοιμασίας, ώστε να ενισχυθεί η ανθρωπιστική παιδεία στο πλαίσιο ενός ευρύτερου αναδημιουργικού μετασχηματισμού του δημόσιου σχολείου. 

Αν το εγχείρημα αγκαλιαστεί και οργανωθεί από τους ιθύνοντες (πρωτίστως από το Υπουργείο Παιδείας), τότε η οικονομική του στήριξη, παρά τις όποιες γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, θα επιφέρει μία σημαντικότατη προσέγγιση του κόσμου των τεχνών με τον κόσμο της δημόσιας εκπαίδευσης, δημιουργώντας μία σχέση με ιδιαίτερα ευεργετικά αποτελέσματα, κοινωνικά και εκπαιδευτικά. 

Για παράδειγμα, υπάρχει συγκεκριμένη προτεραιότητα στα προγράμματα ΕΣΠΑ και διαθέσιμα κονδύλια, που είναι δυνατόν να δεσμευθούν, εφόσον υπάρξει άμεσα απόφαση από την Πολιτεία, υπάρχει δυνατότητα ενίσχυσης από τον τακτικό προϋπολογισμό, κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης, ακόμη και από κονδύλια των Δήμων. Αυτά τα χρήματα, κατανεμημένα με διαφάνεια ανά εκπαιδευτική μονάδα και ομάδα καλλιτεχνών, είναι βέβαιο ότι θα μπορούσαν να στηρίξουν οικονομικά μεγάλο τμήμα των χειμαζόμενων ανθρώπων της τέχνης. 

Η πρόταση μας παρότι είχε, από την πρώτη στιγμή  μεγάλη απήχηση στα social media – και όχι μόνο –,  δεν έτυχε ακόμη καμίας θεσμικής απόκρισης από τα δυο συναρμόδια Υπουργεία όπου την έχουμε υποβάλει επισήμως.

Ήρθε η ώρα να επανέλθουμε γιατί θεωρούμε ότι το αίτημα παραμένει επίκαιρο και ίσως ακόμη πιο επιτακτικό. 

Facebook Page : Τέχνη και Σχολείο