Θα στείλω όταν φτάσω

Αυτός είναι τίτλος του τραγουδιού-αφιερώματος στα θύματα των Τεμπών. 

Ένα τραγούδι ταξίδι στις ψυχές , στη δικαίωση που αναζητούν , στον πόνο, στη ζωή αυτών που χάθηκαν , στη ζωή εκείνων που έμειναν, που πονούν και θρηνούν αδιάλειπτα. 

Αυτή την απώλεια την κλάψαμε όλοι, την νιώσαμε , την μοιραστήκαμε είτε ως γονείς, είτε ως παιδιά, ως αδέρφια, ως φίλοι , είτε απλώς ως άνθρωποι γνωστοί και άγνωστοι. 

Κι εδώ, σε αυτές τις νότες, σε αυτές τις λέξεις, σε αυτές τις αναπνοές, την κλαίμε, την ψιθυρίζουμε, την φωνάζουμε όλοι μαζί την απώλεια και το άδικο που την χαρακτηρίζει.

Δηλώνουμε με τον δικό μας τρόπο παρόντες. Παρόντες και πλάι στον πόνο των ψυχών που φύγαν και αυτών που μείναν. Χέρι, χέρι λοιπόν σε αυτήν την οδυνηρή διαδρομή.

Βάσια Αργέντη

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μουσική:Ανδρέας Καρανίκας

Στίχοι: Βάσια Αργέντη

Ενορχήστρωση: Στέλιος Φράγκους

Mixed & master: Γιάννης Βαφειάδης

Κάμερα-Μοντάζ: Παναγιώτης Ραζής

Studio: Rosewood Studios

Απαγγελία: Μαριάννα Τουμασάτου

Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά): Αναστασοπουλου Πηνελόπη, Αντωνιάδης Θοδωρης, Καρακάση Ελένη, Λουδάρος Αντώνης, Μπεγνής Μέμος, Νικολάου Ματίνα

Η χορωδία αποτελείται από τους φοιτητές της Ανωτερας Δραματικής Σχολής "Έκτη Τέχνη" (με αλφαβητική σειρά): Αλεφαντινού Κωνσταντίνα, Βαβάμης Πανος, Εμμανουήλ Βαγγέλης-Ανδρέας, Ζαγκοβά Λία, Ιωάννου Διαμάντω, Καράλης Δημήτρης, Κατσιφώλη Αλεξάνδρα, Κουτσοπέτρου Μαρία, Κούσκουρα Νατάσα, Κουφαλιτάκης Άγης, Λάβαρη Έλενα, Λουγιάκη Χρύσα,  Μαύρου Τζωρτζή, Μένεγα Ελευθερία, Μιχαηλίδης Αντώνης, Μπότση Σοφία, Φύτρου Θεώνη, Χαλκιά Βασιλική. 

Συμμετέχει κι ο ηθοποιός Θοδωρής Ελευθεριάδης, γιος της Μαρίας Εγούτ, θύμα των Τεμπών.

Μην κλαις μαμά...

κοίτα στις χούφτες μου έχω φυλάξει λίγο ήλιο.

Εισιτήριο στο ένα χέρι μου κρατάω 

Κρατάω μια βαλίτσα, τη ζωή μου χαιρετάω...

Χαιρετάω την παιδικά μου ηλικία, προχωράω....

Προχωράω και στο τρένο με τραβάω

Τραβάω κι άνα "θα στείλω όταν φτάσω" μουρμουράω...

μα πέτρες στην καρδιά μου κουβαλάω.

Μαμά,

κοντεύω

μαμά

Θα φτάσω

μαμά

Στο φως

μαμά

Εκεί θα σε πιάσω

Δικαίωση ζητάω

Για ό,τι μου στάρησαν

μαμά.

Τα όνειρα μου στην πλάτη μου κρατάω

Κρατάω τη λαχτάρα μου να ζήσω και ζητάω

Ζητάω τους ενόχους ν αντικρίσω, να κοιτάω

Να κοιτάω απο ψηλά, στη φυλακή και να γελάω..

Να γελάω κι ενα "έφτασα" θα στείλω, μουρμουράω

μα μέχρι τοτε πέτρες στην καρδιά θα κουβαλάω.

Μαμά,

κοντεύω

μαμά

Θα φτάσω

μαμά

Στο φως

μαμά

Εκεί θα σε πιάσω

Δικαίωση ζητάω

Για ό,τι μας στέρησαν

μαμά.

Μην κλαις μαμά...