Thank you Mister Preisner

Υπάρχουν συναυλίες που τις ακούς μαγεμένος. Υπάρχουν συναυλίες που δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από τη σκηνή. Και υπάρχουν κι οι συναυλίες του Zbigniew Preisner που απλώς τις βιώνεις με όλες σου τις αισθήσεις. Μια συναυλία που μιλάει στην ψυχή σου, την γεμίζει ζεστασιά και την βγάζει από αυτό τον κόσμο. Δεν νομίζω ότι μπορεί να περιγραφεί με άλλα λόγια το (συν)αίσθημα του να ακούς το  “Lacrimosa” σε όλη του τη συμπαντική μεγαλοπρέπεια. Το κρεσέντο του με το οποίο έκλεισε η συναυλία, ένωσε τις φωνές της ορχήστρας, των οργάνων, των τραγουδιστριών σε κάτι που ξέφευγε από αυτή τη Γη και ανέβαινε στον Ουρανό. 

Η «Κοσμοπλάστρα Μουσική» του Preisner η οποία ακούστηκε σε διάφορες αγαπημένες ταινίες (Η Διπλή Ζωή της Βερόνικα, Η Τριλογία των Χρωμάτων, Valley Of Shadows, The Tree Of Life) μας μετέδωσε λίγη από την ευαισθησία και την μεγαλοφυία του συνθέτη. Από το Psalm με το οποίο άνοιξε η βραδιά και το οποίο αφιερώθηκε στα θύματα της τραγωδίας στο Μάτι, μέχρι την κλιμάκωση του “Lacrimosa” μεσολάβησαν πολλά στάδια. Χαρά, λύπη, μελαγχολία, συγκίνηση, κάθαρση. Τα βουρκωμένα μάτια πολλών αποδεικνύουν ότι δεν χρειάζονται δακρύβρεχτα λόγια για να συγκινηθείς, αρκεί και μια μελωδία. Το “Concerto In E Minor”, "To Know", "Tango", "Lament", "Requiem For My Friend”, «Song For The Unification Of Europe" και το "Diaries Of Hope" ακούγονται ήδη συγκλονιστικά, όταν τα ακούς στην ηχογράφηση. Όταν όμως βλέπεις και ακούς να αποδίδονται ζωντανά μπροστά σου, πραγματικά αποκτούν την πραγματική τους διάσταση.

Οι εξαιρετικοί μουσικοί της Νέας Συμφωνικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, οι κρυστάλλινες φωνές και μαγικές ερμηνείες των Edyta Krzemien, Lisa Gerrard και Μαρίας Φαραντούρη, αλλά και οι πανέμορφες φωνές της μικτής χορωδίας Νίκος Αστρινίδης γέμισαν τον χώρο του Μεγάρου και μαζί τις ψυχές μας. Το κοινό, στο πέρας της συναυλίας, αμίλητο, βουρκωμένο και συγκινημένο δεν σταματούσε να χειροκροτάει. 

Το κείμενο αυτό δεν είναι κριτική για τη βραδιά που ζήσαμε. Δεν θα μπορούσε να σταθεί ως κριτική άλλωστε. Το κείμενο αυτό αποτελεί ένα ευχαριστώ στον Zbigniew Preisner για ό, τι συναισθήματα μας έκανε να βιώσουμε εκείνο το βράδυ. 

English Version

There are concerts that enchanted you listen to them. There are concerts that you cannot take your eyes from the stage. And then, there are the concerts of Zbigniew Preisner, that you experience them with all your senses. A concert that speaks to your soul, fills it with warmth and helps it escape this world. I don’t think there are other words to describe the feeling to listen to “Lacrimosa” in its Cosmic majesty. Its crescendo, with which the concert ended, unitied the voices of the singers, the orchestra and the instruments in something that eluded this World and ascended in the skies. 

Preisner’s music that was heard in various beloved movies (Valley Of Shadows, The Tree Of Life, Double Life of Veronique, The Three Colours etc) let us embrace a piece of his sensitivity and brilliance.  From the “Psalm” that opened the night and was dedicated to the victims of the tragedy in Mati area of Athens, to the climax of “Lacrimosa” intervened many stages. Joy, sadness, melancholy, emotion, catharsis. Audience’s wet eyes proves that there is no need for sad words to cry, a melody is enough. “Concerto In E Minor”, "To Know", "Tango", "Lament", "Requiem For My Friend”, «Song For The Unification Of Europe" and "Diaries Of Hope" are amazing even when you listen to their recordings. But, when you listen and watch their live interpretation, they become breathtaking and take their true form. 

The excellent musicians of New Symphonic Orchestra of Thessaloniki, the crystal voices and magical singing of Edyta Krzemien, Lisa Gerrard and Maria Farantouri and the beautiful voices of The Mixed Choir of Nikos Astrinidis filled the venue of Megaron and also our hearts. The audience, after the end of the concert, could not stop clapping their hands, silent, moved, misty-eyed and ecstatic. 

This text is not a review of the night we lived. It couldn’t be one. This text is a thank you to Zbigniew Preisner for what he made us felt that night.