Τι διάολο σε έπιασε;

Υπάρχει η πεποίθηση ότι ο έρωτας περνάει από το στομάχι και συμφωνώ, με την μόνη αντίρρηση να είναι ότι αν το στομάχι έχει φάει σε βαθμό «αν ανασάνω λίγο πιο βαθιά θα σκάσει το στομάχι μου», τότε όχι μόνο έρωτας αλλά ούτε ύπνος δεν μπορεί να γίνει. Είναι εκείνες οι περιπτώσεις, που η σύντροφος σου σε βλέπει να καθαρίζεις ότι έχει απομείνει στα πιάτο της αλλά και της μέσης (με αποτέλεσμα όλα αυτά να εναποτίθενται στοργικά στη δική σου μέση), με τις στάλες ιδρώτα να ξεπροβάλλουν στο μέτωπο, την κοιλιά να ξεπροβάλλει από τη ζώνη (να τη πετιέται!) και κουνάει το κεφάλι της απογοητευμένη, ξέροντας ότι η σεξουαλική σας ζωή θα έχει μια ακόμα ήσυχη και λευκή (όχι με την καλή έννοια) νύχτα. Από την άλλη, η προσπάθεια αγάπης με άδειο στομάχι έχει αρνητικά αποτελέσματα, αφού από την μία τα νεύρα της πείνας και από την άλλη η αδυναμία δεν φέρνουν τον απαραίτητο αέρα για να σηκωθούν τα πανιά του έρωτα. Έτσι, οι εταιρείες προφυλακτικών χρησιμοποιούν την ασφαλή επιλογή της γεύσης φρούτου, ως εναλλακτική στην απαίσια latex-ίλα, που μένει πάνω σου σαν αλογόμυγα για να σου θυμίζει τις πομπές σου.

Η Durex ανακοίνωσε χτες ότι κυκλοφορεί προφυλακτικά με γεύση μελιτζάνα, σε μια προσπάθεια της να απευθυνθεί και στο πιο vegan πελατολόγιο, που δεν επιθυμεί να καταφύγει στην πικάντικη γεύση προφυλακτικού με μπέικον. Το «αν οι vegan κάνουν sex ή θεωρούν ότι έρχονται σε επαφή με κρέας και ζωικά παράγωγα» είναι ερώτημα με το οποίο δεν συμφωνεί η στήλη και ντροπή σας. Το emoticon της μελιτζάνας χρησιμοποιείται ως απεικόνιση του πέους στο sexting, οπότε η Durex συνδύασε μια οικεία εικόνα του νεανικού κοινού με την προώθηση προϊόντος. Η είδηση αυτή προκάλεσε ενθουσιασμό στους χρήστες των social media και αστεία τύπου «τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια» και «τέλος πια στα μελιτζανιά και μπλου balls, κάντε την να μπει στα “παπουτσάκια” σας». Η Durex, σε σημερινή της ανακοίνωση, δυστυχώς μας ενημέρωσε ότι το συγκεκριμένο προϊόν ήταν ένα αστείο και όλα τα αστεία με φαγητά και λαδερά μπαίνουν στη φαρέτρα μας για επόμενη φορά. 

Μέρες είχαμε να παρουσιάσουμε μια wtf είδηση, οπότε η περίπτωση της Juanita Gomez μας έρχεται κουτί. Η 49χρονη από την Οκλαχόμα αποφάσισε ότι η κόρη της είναι δαιμονισμένη, οπότε θεώρησε λογικό να την σκοτώσει, σφηνώνοντας έναν μεγάλο σταυρό στο λαιμό της. Κανείς δεν ξέρει τι σταυρό κουβαλάει ο άλλος, εκτός από τον ιατροδικαστή που εξέτασε το πτώμα της 33χρονης κόρης και είχε μια καλή οπτική. Ας πούμε ότι έχεις τα θέματα σου, ότι είσαι θρησκόληπτη σε βαθμό «Η Ελένη Λουκά μοιάζει κανονική» και ότι θεωρείς ότι η κόρη σου έχει καταληφθεί από κάποιο δαίμονα με ψαρωτικό όνομα και τουλάχιστον 1200 χρόνια παρουσίας. Γιατί δεν κρατάς τη δαιμονισμένη εκεί να μαθαίνεις και τίποτα λατινικά ή αραμαϊκά που συνήθως μιλούν οι δαίμονες (σε στυλ linguaphone με σήμα τον Δαίμονα από το Τηλέραμα) ή έστω δεν καλείς έναν παπά να κάνει έναν εξορκισμό, να βγάλεις κι αυτός το χαρτζιλίκι του αλλά κι εσύ χρήματα από τα δικαιώματα της ταινίας και να απογοητευτείς από τα sequel; Η 49χρονη πολύ πιο παράλογα από τα ήδη παράλογα που προτείναμε, την σκότωσε με έναν σταυρό και την έσπασε στο ξύλο, αντιμετωπίζοντας κατηγορίες για φόνο πρώτου βαθμού και ηλιθιότητα αμέτρητου βαθμού.

Και μετά την από πάνω είδηση πως να γράψεις την είδηση ότι ο David Teie, μουσικός της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της Αμερικής, βγάζει δίσκο μουσικής για γάτες. Αναφέρει ότι η μουσική γράφτηκε βάσει της επιστημονικής πεποίθησης ότι οι γάτες εκτιμούν την μουσική, λόγω συνεχούς επαφής με ήχους είτε αυτοί είναι το γουργούρισμα της μητέρας τους είτε τα πουλιά που τιτιβίζουν (πριν καταλήξουν στο στομάχι τους). Ο David υποστηρίζει ότι δεν αντιδρούν όλες οι γάτες με τον ίδιο τρόπο και εξαρτάται από το μουσικό τους αυτί και γούστο, καθώς άλλες πλησιάζουν τα ηχεία και άλλες βγαίνουν από το δωμάτιο, σαν τη φυγή που δημιουργείται όταν ακούγονται οι πρώτες νότες από τραγούδι της Στικούδη. Αυτό που δεν έγινε γνωστό είναι αν η μουσική θα έχει παραχθεί από ανθρώπινα όργανα ή νιαουρίσματα, αν και για τα περισσότερα σκυλάδικα δεν έχει κάποια διαφορά, αρκεί η αοιδός να είναι ελαφριά γδυμένη. Η γατομουσική δοκιμάστηκε σε καταφύγια αδέσποτων ζώων και μείωσε σημαντικά τον χρόνο που χρειάζονταν οι γάτες για να πλησιάσουν τους ανθρώπους. Αν βγει και μια τέτοια μουσική για να μειώνει τον χρόνο απόκρισης των  γυναικών, θα ξεπουλήσει σε σχολές πληροφορικής. Ο μουσικός δήλωσε ότι με αυτό το cd δημιουργείται άνοιγμα σε ένα μη ανθρώπινο κοινό και σειρά παίρνει η μουσική για σκυλιά, άλογα και πολιτικούς.