Ziya Azazi @ Boem Radio

Αγαπητέ Ziya,

Εν όψει της παράστασης που θα δώσετε στην Θεσσαλονίκη θα θέλαμε να σας θέσουμε κάποιες ερωτήσεις. Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τον χρόνο σας.

Τι σας ελκύει σε αυτή τη μορφή χορού;

Πιστεύω ότι στη ζωή υπάρχουν δυο πραγματικότητες – η εσωτερική κι η εξωτερική πραγματικότητα. Η εξωτερική, αυτή στην οποία κινούμαστε οντότητες με επάγγελμα, περιτριγυρισμένοι από τη ζωή, από τους ανθρώπους με τους οποίους επικοινωνούμε, από το περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Όμως, υπάρχει και η εσωτερική αλήθεια – τα απεριόριστα συναισθήματα και οι σκέψεις, που δημιουργούν χώρο και χρόνο που μας επιτρέπουν να κινηθούμε προς το παρελθόν και το μέλλον – μια αλήθεια πολύ μεγαλύτερη από την εξωτερική. Για μένα, το στροβίλισμα είναι η κατάσταση εκείνη που μου επιτρέπει να μπαίνω σε αυτή την εσωτερική αλήθεια. Με βοηθάει να καταλάβω την πραγματική μάζα του σώματός μου, το μυαλό μου και το πνεύμα μου. Ανακαλύπτοντας τη μάζα και τον όγκο μου απελευθερώνομαι γιατί βλέπω ότι ο κάθε ένας από εμάς είναι, στην πραγματικότητα, πολύ μεγαλύτερος, πολύ πιο ταλαντούχος, ικανός να αισθανθεί πολύ περισσότερα από ότι στην εξωτερική πραγματικότητα και αυτό, φυσικά, δημιουργεί μια ισορροπία μεταξύ της εξωτερικής και της εσωτερικής πραγματικότητας. Υπάρχει λοιπόν λόγος που ασχολούμαι με αυτή τη μορφή τέχνης, με αυτή τη γλώσσα του χορού, και θα πρότεινα σε όλους να στροβιλίζονται για να έχουν την ευκαιρία να ισορροπήσουν.  

Υπάρχουν ψυχικές μεταμορφώσεις που προκαλούνται από τις αντίστοιχες εντάσεις της ταχύτητας που επιτυγχάνεται με το στροβίλισμα; 

Απολύτως. Λόγω της ταχύτητας στην οποία φτάνουμε, λόγω του υπεραερισμού, λόγω της επιτάχυνσης των συστημάτων όπως η κυκλοφορία του αίματος, η αναπνοή, η θερμοκρασία του σώματος, λόγω της χρήσης των οστών και των μυών, το σώμα είναι απασχολημένο πολύ περισσότερο απ’ ό,τι συνήθως. Αλλά, επίσης επειδή οι αισθήσεις δε δουλεύουν πλέον με τον τρόπο που ξέρουμε, αποκτούν μια διαφορετική μορφή λόγω της φυγόκεντρης δύναμης, η οποία μας επηρεάζει. Φυσικά, αυτό στέλνει διαφορετικά σήματα  στον εγκέφαλο και ως εκ τούτου ο εγκέφαλος αρχίζει να δουλεύει διαφορετικά. Όλα αυτά τα σήματα σε συνδυασμό με τον υπεραερισμό δημιουργούν απροσδόκητες συνάψεις μεταξύ των νεύρων, και εξίσου απροσδόκητα ο ηλεκτρισμός που δημιουργείται στο νευρικό σύστημα επηρεάζει διάφορες νευρικές αλυσίδες που διαμορφώνεται στα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Αυτός είναι ο λόγος που έχουμε την ευκαιρία να δούμε καταστάσεις σχετικές με το παρελθόν, το μέλλον, φαντασιώσεις, και επιθυμίες, όπως είπα προηγουμένως. Υπάρχει, λοιπόν, μεγαλύτερη δραστηριότητα στον εγκέφαλο από τη συνηθισμένη και αυτή η μεταμόρφωση διαφέρει ανάλογα με την ταχύτητα, τη μουσική, το χώρο, το χρόνο και τη φυσική κατάσταση. Άλλες φορές περισσότερο, άλλες φορές λιγότερο, άλλες φορές κινούμενοι προς το παρελθόν, άλλες φορές προς το μέλλον, μερικές φορές ακόμα και προς την αφαίρεση, μέσα σ’ αυτή την αιώνια πραγματικότητα, σ’ αυτές τις ονειρικές, υπερβατικές διαστάσεις νοιώθουμε την ύπαρξη άλλων πλασμάτων, ενός διαφορετικού τρόπου ύπαρξης, κλπ.

Χορεύοντας όπως χορεύεις σε φέρνει πιο κοντά στο Θεό ή στον εαυτό σου;

Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Στην πραγματικότητα, η όποια εμφάνιση είναι απλά μια μορφή, μια μοναδική οντότητα αυτού του αχανούς σύμπαντος. Εάν ταυτίζουμε το σύμπαν με το Θεό, κάθε σωματίδιο αποτελεί μέρος του. Οπότε, τα βασικά σωματίδια αυτών των μοναδικών οντοτήτων είναι, στην ουσία, τα ίδια με τα σωματίδια του διαστήματος, κι αυτός είναι ο λόγος που κατά κάποιο τρόπο εγώ είμαι ο Θεός, και ο Θεός είναι εγώ. Έτσι μιλούσαν οι Sufis στο παρελθόν, ή σε κάποιους άλλους μυστικιστικούς τόπους σε διάφορα γεωγραφικά σημεία του κόσμου. Ίσως λέγοντάς το με αυτό τον τρόπο θα είναι πιο ενδιαφέρον: όταν στροβιλίζομαι, όταν έχω το χρόνο να κινήσω το σώμα μου όπως επιθυμώ, τότε έχω την ευκαιρία να αφήσω αυτή την εικονική εξωτερική πραγματικότητα, να μπω στην εσωτερική πραγματικότητα, σ’ αυτή την πολυδιάστατη πραγματικότητα. Εκεί συναντώ το μεγαλύτερο εαυτό μου – αυτόν που έχει μεγαλύτερο όγκο, μεγαλύτερη μάζα, μεγαλύτερη γνώση και ικανότητα, που αντιλαμβάνεται περισσότερα με τις αισθήσεις του και που τις συνενώνει για να δημιουργήσει την εικόνα μέσα στην οποία βρίσκομαι. Αυτό σημαίνει ότι φτάνω σε ένα ανώτερο επίπεδο της ίδιας μου της ύπαρξης, αγγίζω το Θεό μέσα μου, φτάνω στην υψηλότερη μορφή του εαυτού μου. Ίσως αυτή είναι μια απάντηση.

Ανακαλύπτουμε ξανά τις παλιές αλήθειες σ’ αυτή την εποχή της λογικής και της επιστήμης;

Σίγουρα ναι. Στην ουσία, αναπαράγουμε παλιές αισθήσεις, από τους περασμένους αιώνες.. Υπάρχουν, φυσικά, ορισμένες λεπτομερείς δεξιότητες και γλώσσες που μας βοηθούν να μιλήσουμε πιο αποτελεσματικά για τα πράγματα. Και, φυσικά, μας βοήθησαν να καινοτομήσουμε και να δώσουμε εξηγήσεις. Βέβαια, ο τρόπος που υπάρχουμε μοιάζει σαν μια συνεχή αναβάθμιση του εαυτού μας, οπότε δε μπορούμε να υπάρξουμε πλέον χρησιμοποιώντας τις παλιές γλώσσες, αυτές που φτιάχτηκαν στο μακρινό παρελθόν. Οι αλήθειες που εξηγήθηκαν τότε είναι οι ίδιες, αλλά οι γλώσσες εκείνων των αιώνων είναι σήμερα άχρηστες. Χρειάζεται λοιπόν να συνεχίζουμε να αναβαθμίζουμε τον εαυτό μας και να καινοτομούμε, να δημιουργούμε νέα πράγματα βασισμένοι στη συσσωρευμένη γνώση, έτσι ώστε να εξερευνήσουμε καλύτερα τις πραγματικότητες – και την εσωτερική και την εξωτερική. Αυτή η εξερεύνηση πρέπει να γίνει σωματικά, ψυχικά και συναισθηματικά προκειμένου να διατηρηθεί η ισορροπία, αλλιώς μπορεί να καταρρεύσουμε ως ανθρωπότητα, κι αυτό πιστεύω πως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ζωής στις μέρες μας. Όλες οι καινοτομίες γίνονται με επιστημονικό τρόπο και εξυπηρετούν μόνο την εξωτερική μας πραγματικότητα, οπότε έχουμε αυτοκίνητα, αεροπλάνα, Facebook, όλα εκείνα τα πράγματα που απλουστεύουν την καθημερινή μας ζωή, αλλά δεν αφιερώνουμε χρόνο να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση και για την ψυχική και συναισθηματική μας ανάπτυξη. Μάλλον, κάποιοι από εμάς, ατομικά, αποφασίζουν και το κάνουν, αλλά αυτοί που έχουν την εξουσία δεν προσπαθούν να βρουν τρόπους ώστε αυτές οι καινοτομίες και αυτή η γνώση να εξαπλωθούν σε ολόκληρο τον πληθυσμό του κόσμου, έτσι ώστε να έχουν όλοι την ευκαιρία να αναπτυχθούν ψυχικά και συναισθηματικά. Έτσι, όπως όλοι έχουμε κινητά ή Facebook, θα πρέπει επίσης να ξέρουμε για το Θεό, τα συναισθήματα, το φύλο, την ανθρωπότητα, τις πολυδιάστατες πραγματικότητες, και άλλα. Αυτή η κατάσταση ανισορροπίας είναι που δημιουργεί το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, η αλήθεια είναι η ίδια αλλά η γλώσσα κάποιων παραμένει κολλημένη κάπου αλλού στο παρελθόν, και συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε παλιές ιδέες που δεν εξυπηρετούν πια την καθημερινή μας ζωή. 

Σουφισμός και ψηφιακή εποχή: αντιφάσεις ή προσεγγίσεις που συμπληρώνουν η μία την άλλη; 

Σύμφωνα με κάποιον που ασχολείται και με τα δύο – το Σουφισμό και τον ψηφιακό κόσμο – θα έλεγα και τα δύο. Μπορεί να είναι αντικρουόμενα αλλά μπορούν και να αλληλοσυμπληρώνονται. Εγώ βλέπω κάθε ανακάλυψη, κάθε πληροφορία που προσθέτουμε στην ανθρώπινη βιβλιοθήκη μέσα από σημάδια και αποκαλύψεις της όποιας διάστασης, ψυχικής, συναισθηματικής και πνευματικής, ως κάτι θετικό, ως μια εξέλιξη του πνεύματος, του σώματος και του νου.  Συνεπώς, οι ψηφιακές δυνατότητες που έχουν δημιουργηθεί δεν είναι δυνατόν να εναντιώνονται στο Σουφισμό, ούτε ο Σουφισμός μπορεί να πει «η ψηφιακή ζωή είναι εναντίον μου». Κατά τη γνώμη μου, συνδυάζονται τέλεια και μπορούν να υποστηρίξουν και να εξυπηρετήσουν το ένα το άλλο ιδανικά. Είμαι, λοιπόν, ένα άτομο που δεν βλέπει καμία αντίφαση σε αυτό το ταίριασμα. Αντιθέτως, βλέπω αλληλοσυμπλήρωση. Όμως, όπως είπα στην αρχή, μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι και από τους δύο χώρους, και από το Σουφισμό και από τον ψηφιακό κόσμο, που βλέπουν ότι αυτά τα δύο κινούνται σε διαφορετικά μονοπάτια και δε γίνεται να συνενωθούν ούτε να αλληλοσυμπληρωθούν. Είναι αντιφατικά. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν άνθρωποι που το βλέπουν έτσι. Σίγουρα όχι εγώ. 

Ελλάδα και Τουρκία – μια μεγάλη ιστορία.

Ακριβώς έτσι. Η φύση των λαών είναι βαθύτερη από την πολιτική, τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις. Όσο βαθύτερα μπαίνουμε στο μυαλό και στα συναισθήματα ενός πολίτη και από τις δύο χώρες, θα δούμε ότι η φύση τους είναι η ίδια γιατί προέρχονται από τον ίδιο γεωγραφικό χώρο – τρώνε το ίδιο φαγητό, ζουν στο ίδιο κλίμα, ακούν παρόμοια μουσική και, συνεπώς, έχουν ένα παρόμοιο τρόπο ζωής. Οι άνθρωποι που μοιάζουν μεταξύ τους καταλαβαίνονται καλύτερα, αλλά η ομοιότητα μπορεί να είναι και δύσκολη. Δεν πιστεύω ότι οι δύο χώρες μπήκαν σε διενέξεις λόγω αυτής της δυσκολίας. Πιστεύω ότι αυτή η δυσκολία ήταν μια εξαιρετική δικαιολογία που τη χρησιμοποίησαν οι κατέχοντες την εξουσία προκειμένου να χωρίσουν τους δύο λαούς, να δημιουργήσουν τη λεγόμενη ετερότητα ανάμεσά τους. Κάθε φορά που συναντώ ανθρώπους από την Ελλάδα, βλέπω καθαρά πόσο μοιάζουμε από κάθε άποψη και ποτέ δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα. Όμως, πάντα αναρωτιόμουν γιατί υπάρχει πρόβλημα ανάμεσα στις δύο χώρες, και πως γίνεται και έχουμε αυτό το πρόβλημα.  Πιστεύω ότι κάποιοι ισχυροί ήταν πάντα αρκετά έξυπνοι ώστε να κακομεταχειριστούν τις δύο χώρες και να τις στρέψουν τη μία εναντίον της άλλης μέσω της ιδέας της ετερότητας, η οποία αποτελεί πλήρη ψευδαίσθηση.  Δυστυχώς, ένας ορισμένος αριθμός ανθρώπων πιστεύουν σε αυτή την ψευδαίσθηση λόγω προσωπικών συμφερόντων. Οι δικές μου απόψεις, όμως, είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Δε μπορούμε να εμπιστευόμαστε τέτοιες πολιτικές, τέτοιες συμπεριφορές, τέτοια συμφέροντα, κλπ. 

Περγράψτε μας μια μποέμικη στιγμή της ζωής σας

Εγώ, σα συχνός ταξιδιώτης, με ένα ετήσιο μέσο όρο 35 ταξιδιών, 40 με 45 παραστάσεων, 30 με 35 ημερών διδασκαλίας, επισκεπτόμενος 15 χώρες, παρουσιάζοντας μια δημιουργία κάθε χρόνο και κάνοντας περίπου δύο συνεργασίες, κάνω μια νομαδική, μποέμικη ζωή χωρίς σπίτι, χωρίς σταθερό περιβάλλον, γεμάτη ιστορίες – τώρα δε θυμάμαι να σας πω κάποια. Α, ναι! Θυμήθηκα μία. Όταν ήμουν στη Λιθουανία και δίδασκα στο Πανεπιστήμιο της Klaipèda, επισκέφθηκα μια σάουνα στην παραλία και μετά τη σάουνα βούτηξα στην παγωμένη θάλασσα, στους -24 βαθμούς. Την επόμενη μέρα πέταξα μέχρι τη Νότιο Αφρική και βούτηξα στον ωκεανό στους +26 βαθμούς. Ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές της ζωής μου. Ή, όταν πέταξα από τη βόρεια Βραζιλία, μέσω Σάο Πάολο, στην Ισπανία και από εκεί στην Αυστρία, και από την Αυστρία στη Λουμπλιάνα της Σλοβενίας για να χορέψω την επόμενη μέρα στις 10 η ώρα. Μια άλλη φορά πέταξα από το Εκουαδόρ μέσω Περού στο Άμστερνταμ και το ίδιο βράδυ χόρεψα για τη Βασίλισσα της Ολλανδίας και την Πριγκίπισσα Μαξίμα. Ή όταν έκανα πρόβες για τους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου κάτω από τη βροχή, που γινόμουν μούσκεμα και έβγαινα τρέχοντας από το στάδιο για να στεγνώσω και να και να επιστρέψω για την επόμενη πρόβα. Πάλεψα μια βδομάδα με τη βροχή, αλλά στο τέλος έδωσα μια αξέχαστη παράσταση μπροστά σε 60.000 θεατές, και φυσικά μπροστά σε εκατομμύρια που παρακολουθούσαν από τις τηλεοράσεις τους. Υπάρχουν πολλές τέτοιες ιστορίες φυλαγμένες στο μυαλό μου και ελπίζω ότι στην Ελλάδα θα έχω, επίσης, την ευκαιρία να απολαύσω την υπέροχη χώρα σας, τη φιλοξενία σας, τη φιλία σας, το θαυμάσιο φαγητό και το κλίμα και, φυσικά, να απολαύσω την παράσταση μαζί με το κοινό σας. Θα είναι χαρά μου να τη μοιραστώ. Ευχαριστώ πολύ. Περιμένω με ανυπομονησία να βρεθώ εκεί.

Ηχογραφημένη Συνέντευξη

Dear Ziya,

We are kindly request if you can spend some of your valuable time in order to answer some questions for Boem Radio, on the occasion of your live show in Greece. Thank you in advance,

What attracts you to this form of dance?

Well, in life, I believe there are two realities. Internal and external realities. So, the external one, the one we move in as body having profession, surrounding life, people we communicate with, environment we live in. But also there is the internal reality, my emotions and thoughts unlimited, creating enough space, time allow us to move also timewise to past and future, which is much bigger than the external one. For me, spinning is the situation, the form which allows me to go into this internal reality. Being there helps me to understand the real size the mass as body as mind and spirit I do have. And, discovering about my mass and volume releases me because I can see that each one of us actually much bigger, more talented, able to sense much more than in external life, in this external reality, and this, of course, creates a certain balance between internal and external. So, there’s reason I do this art for such a type of dance language. And I would suggest everyone to spin to get chance to balance themselves.

Are there mental transformations caused by the answering intensities of speed and tension made possible by whirling?

Absolutely yes. Because of the speed we reach, because of the hyper ventilation happens, because of speeded up situation of systems, such as blood circulation, respiration, body temperatures, also using bones and muscles, the body is busy much more than usually. But also because the senses are not any more working in the way we used to have, they start sensing, being in a different form because of the centrifugal power. We are affected. And this, of course, sends different signals than usually to the brain and the brain starts working because of that reason differently. All the signals plus the hyper ventilation cause unusual traffic in the brain. And this unusual traffic, of course, creates unexpected synapses between nerves, also unexpectedly the electricity created by nerve system will be sent to different nerve chains which are established in the early years. So that’s the reason why we have the chance then to see situations about the past, future, fantasies, wishes, as I said before. So there is more business in the brain than usually and according to speed, music, space, time, physical conditions this transformation happens differently. Sometimes more, sometimes less, sometimes mainly moving back to past, sometimes into future, sometimes even to abstraction, becoming in this eternal reality, in this dreamy transcendental dimensions we can sense other creations, other way of being,etc.

Dancing like you do brings you closer to God or to yourself?

Well, interesting question. In reality, any appearance is just a form, a singularity of this endless universe. If we see universe as God self, every single particle is part of it. So, somehow, the basic of it, the fundamental particles of singularities actually the same particles of the space, so that’s reason somehow me is God, God is me. That’s how Sufis also talked about in the past or other also mystical part created in different geographies on the world. Maybe saying it in that way would be more interesting: when I spin, when I do have time to move my body in the way I wish to, I have the chance to leave this virtual external reality go into internal reality, this multi-dimensional reality. There I reach the bigger me – the one who has bigger volume, more mass, and knowledge, ability, and sensing abilities at also merging all the senses to create the picture I am in. So that means I reach a certain higher level of being me, so to reach the God in me, the highest level of me. Maybe this would be an answer.

Are we rediscovering old truths in this era of logic and science?

Absolutely yes. We are in reality replicating old sensations we had in the past centuries. But of course certain detailed abilities, detailed languages help us to talk about the subjects more efficiently. Of course, helped us to go further in all innovations and explanations. But, of course, the way we exist is like constantly updating oneself so therefore we cannot exist anymore with the languages created in early years. So, the truths explained in the early centuries are the same, but the languages of early centuries are useless in our nowadays life. So, therefore, we need to keep updating ourselves and innovate through all knowledge they collected new things so that we can explore realities, internal and external realities in a better way. So this exploration of course should be done physically, mentally and emotionally to keep the balance, otherwise we may collapse as humanity and I believe this is the biggest problem of nowadays life. All innovations are done scientifically and serving just our external realities, so we have cars, airplanes, Facebook, all those things just to simplify our daily life, but we don’t take time to use this knowledge for our mental, emotional development, too. Probably, some of us personally decide and do so, but people who have the power are not taking time to find ways how really all these innovations and knowledge can be spread out for the population of the world so that everyone can have the chance also to develop themselves mentally and emotionally. So, as everyone has in the meantime mobile phone or Facebook, we should really know about God, and emotions, gender, humanity, multidimensional realities, etc. And this balance situation cause the problem. But in reality the truth is the same, but the language of those stuck somewhere else in the past and we keep using old imaginations which can’t serve us anymore in our daily life.

Sufism and digital era: contradictions or approaches that complement each other. 

Well, according to the person practicing both, Sufism and digital world, I would say both. So they can be contradictory but they can also complement each other. But absolutely, myself see any discovery, any information we add to our human library through signs and discoveries in any dimension – mental, emotional and spiritual, I count as a plus, as a development for the spirit and the body and the mind. So, therefore, digital abilities that were created can’t be against Sufism or Sufism would not say ‘digital life is against me’. They merge, in my opinion, perfectly and they can support and serve each other ideally. So, therefore, I am a person who sees this mat absolutely not as a contradiction and opposite way I see it as complementary. But as I said at the beginning, there might be people from both columns, from Sufism and the digital world, seeing the two columns in absolutely different paths and they cannot merge, they cannot complement each other. They are contradictory. So, I’m sure there are some people seeing that way. Myself absolutely not.

Greece and Turkey – a long history.

Well, absolutely so. The nature of folks is deeper than politics and politicians and governments. As far we go into listening to minds and emotions of any citizen from both countries, and their nature is the same because they are from the same geography – having the same food, living in the same climate, listening to similar music and, accordingly, having a similar type of living. So, similar people can understand each other better, but being similar can also be difficult. And I don’t see that two countries went into fight because of those difficulties. I believe those difficulties were a good excuse for power to divide two folks from each other, to create so-called othering between the two. Any time I meet people from Greece, I could see clearly how similar we are in every dimension and never had any problem. But, I’ve always wondered why we have problem between the two countries, how come and we have this problem. So, I believe some powers always have been smart to abuse the two countries and put them against each other through othering each other, which is absolutely illusion, not real. Unfortunately, a certain number of people follow such an illusion and support this because of their own benefits. But my views are absolutely against that. We may not trust such politics, such behaviour, business, etc. 

Please describe to us a bohemian moment of yours.

Me as frequent traveler, with an annual average of 35 trips, around 40 to 45 performances, 30 to 35 days of teaching, and visiting around 15 countries, doing every year one creation and around two cooperations, yes my life is quite a nomad life, a bohemian life – no home, no regular environment – full of stories, but I can’t remember exactly now to tell one example. Ah, yes! Here is one. After being in Lithuania teaching at the University in Klaipeda, visiting a sauna on the seaside and jumping after sauna into the frozen sea, in -24 degrees, the day after flying to South Africa and jumping into the ocean there, which was +26 was absolutely one of my most interesting moments I had in my life. Or, flying from northern Brazil, via Sao Paolo, to Spain and from there to Austria, and from Austria to Ljubljana in Slovenia and dancing the day after at 10 o’clock. Another example was flying from Ecuador via Peru to Amsterdam and, on the same evening, dancing for the Queen of Holland and Princess Maxima. Or working, rehearsing for the Paralympics in London, under rainy conditions, getting wet and running out of the stadium, drying out and then coming back to do the next rehearsal. Fighting for one week with the rain but finally having an unforgettable gala performance for the Paralympics of 2012 in front of 60 thousand audience, but, of course, millions in front of their TVs. So there are many stories similar to those, which are saved in my mind. And I hope that in Greece I will get the chance also to enjoy your great country, your hospitality, friendship, your great food and climate, and, of course, to enjoy the performance with your audience. Sharing it will be my pleasure. Thanks a lot. Looking forward to be there.